Częstość występowania raka u osób żyjących z HIV od dawna stanowi obszar zainteresowania i jest przedmiotem badań prowadzonych przez lekarzy. Podczas gdy ryzyko wystąpienia takich nowotworów definiujących AIDS, jak mięsak Kaposiego i chłoniak nieziarniczy (NHL) gwałtownie spadły z powodu postępów w terapii przeciwretrowirusowej, częstotliwość występowania innych nowotworów wzrosła tak samo gwałtownie.
Raki, które nie powodują AIDS, są dziś uważane za główną przyczynę śmierci osób zakażonych wirusem HIV w krajach rozwiniętych, wynika z badań przeprowadzonych przez szwajcarskie badanie na temat HIV Cohort Study. Częstość występowania nowotworów złośliwych, takich jak rak płuca i rak odbytu, obecnie wynosi od trzech do 50 razy więcej niż w populacji ogólnej.
AIDS-definiowanie nowotworów
Na początku lat 80. rzadka postać nowotworu skóry zwana mięsakiem Kaposiego (który do tej pory dotykał głównie starszych mężczyzn w Europie Wschodniej) należała do grupy zakażeń u osób, u których zdiagnozowano HIV. w 1981 r. Niedługo potem chłoniak nieziarniczy i inwazyjny rak szyjki macicy (ICC) zostały dodane do listy jako nowotwory uznane za definiujące AIDS.
Wraz z wprowadzeniem skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej (ART) w 1996 roku, krajobraz zmienił się diametralnie. Uzbrojeni w reżim leków, które mogą teraz całkowicie tłumić wirusa i przywracać funkcje odpornościowe organizmu, częstość występowania Kaposiego i NHL spadła o prawie 50%, podczas gdy ICC pozostała mniej więcej na niezmienionym poziomie do dnia dzisiejszego. The (Przyczyna tego nie jest w pełni zrozumiała, chociaż niektórzy uważają, że pewne, mniej uleczalne szczepy wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) – o których wiadomo, że powodują raka szyjki macicy – mogą dominować u kobiet z wirusem HIV.)
Pomimo wielu z tych postępów, ludzie z HIV nadal są siedmiokrotnie bardziej narażone na rozwój ICC, 65 razy częściej rozwijają NHL i 300 razy częściej niż rozwijają mięsaka Kaposiego niż ich niezakażone odpowiedniki.
Raki bez definiowania AIDS
Dzięki znacznemu wzrostowi oczekiwanej długości życia w związku z ART i stopniowym starzeniem się populacji HIV, badacze zaczęli zauważać, że inne rodzaje nowotworów pojawiają się częściej u osób z HIV. Częstotliwość ich wystąpienia doprowadziła wielu do przekonania, że istnieje związek przyczynowy między HIV a niektórymi rodzajami raka.
W przypadku niektórych z nich, takich jak rak odbytu, związek wydawał się jasny. Kiedyś w Stanach Zjednoczonych odnotowano niewiele ponad 20 000 przypadków, a obecnie rak odbytu jest czwartym najczęstszym nowotworem występującym u osób zakażonych wirusem HIV. Co więcej, homoseksualiści lub biseksualni mężczyźni z HIV mogą mieć aż 60 razy większe ryzyko zachorowania na raka odbytu niż osoby niezakażone.
Podobnie, choroba Hodgkina (rodzaj nowotworu krwi podobnego do chłoniaka nieziarniczego) występuje między pięcioma a nawet dziesięcioma razy częściej u ludzi z HIV, podczas gdy rak głowy / szyi i rak wątroby są odpowiednio osiem i dziewięć razy bardziej prawdopodobne wystąpić.
Wszystko wskazuje na to, że nowotwory mózgu, jamy ustnej, gardła, płuc, wątroby, nerek, szyjki macicy, odbytu i tkanki limfatycznej nieproporcjonalnie dotykają ludzi z HIV, z których większość jest diagnozowana 10-15 lat wcześniej niż ich niezakażone odpowiedniki. On (Z drugiej strony osoby z HIV generalnie nie są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju raka piersi, jajników, pęcherza moczowego, prostaty, okrężnicy lub odbytnicy).
Przyczyny zwiększonego ryzyka
Pewna współpraca wykazano, że zakażenia przyczyniają się do zwiększonego ryzyka, takiego jak między WZW typu C a rak wątroby; HPV i rak odbytu / szyjki macicy; oraz wirus Epsteina Barra i chorobę Hodgkina.
Tymczasem tradycyjne czynniki związane ze stylem życia, takie jak palenie i alkohol, mogą dodatkowo komplikować ryzyko, szczególnie w przypadku raka płuc lub wątroby.
Co ważniejsze, być może rola samego wirusa HIV. Chociaż wiemy, że HIV nie powoduje raka, przetrwałe zapalenie związane z zakażeniem wydaje się być silnie związane z wysoką częstością występowania.
Wydaje się to prawdziwe, nawet gdy pacjenci są na ART z całkowicie niewykrywalnymi wiremiami.
Dzisiejsze badania silnie sugerują, że utrzymujące się zapalenie, nawet na niskim poziomie, może przedwcześnie starzeć układ odpornościowy. To pogorszenie (znane jako przedwczesne starzenie) jest uważane za naturalne u osób starszych. Jednak w przypadku zapalenia związanego z HIV, przedwczesne starzenie nie tylko przyspiesza czas potrzebny na rozwinięcie nowotworu, lecz także w wielu innych stanach związanych z wiekiem, od zaburzeń neurokognitywnych po pogorszenie kości, aż po choroby układu krążenia.
Jak zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka
Kluczem do zmniejszenia ryzyka zachorowania na raka jest wczesna diagnoza i leczenie zakażenia HIV. Inicjacja ART w momencie diagnozy może utrzymać lub przywrócić prawidłową funkcję immunologiczną przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka niektórych nowotworów nawet o 50 procent.
Inne zalecenia dla osób zakażonych wirusem HIV obejmują:
Coroczne przesiewowe badania cytologiczne pod kątem raka szyjki macicy
Wirusowe zapalenie wątroby typu B i testowanie zapalenia wątroby typu C Okresowe testy wymazu z wymazu z papki u homoseksualnych / biseksualnych mężczyzn lub osób z brodawkami odbytu
- Szczepienia przeciwko HPV dla kobiet w wieku od 11 do 26, mężczyźni w wieku od 11 do 21 lat, aktywni seksualnie mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami (MSM) w wieku od 22 do 26 lat, lub mężczyźni z obniżoną odpornością w wieku od 22 do 26 lat
- Zaprzestanie palenia
- Ograniczenie spożycia alkoholu, szczególnie w przypadku osób z zapaleniem wątroby typu B lub C
- Bezpieczniejszy seks praktyki zapobiegające zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu C i HPV
- Inne badania przesiewowe specyficzne dla nowotworu, zgodnie z zaleceniami twojego lekarza
