Bakteryjne zapalenie pochwy (BV) to powszechna infekcja pochwy, która powoduje swędzenie, wydzielinę z pochwy i charakterystyczny "rybi" zapach. Większość przypadków jest nieskomplikowana i może być leczona lekami antybiotykowymi na receptę, przyjmowanymi doustnie lub miejscowo kremami lub żelami. Wiadomo, że infekcje BV często powracają, zwykle w ciągu trzech do 12 miesięcy, wymagając dodatkowych lub alternatywnych form terapii.
Leczenie można również przepisać w czasie ciąży w celu zmniejszenia ryzyka powikłań, takich jak mała masa urodzeniowa i przedwczesne pęknięcie błon.
Recepty
Zalecane jest antybiotykoterapia bakteryjnego zapalenia pochwy u wszystkich kobiet z objawami. Dzięki temu nie tylko pomaga zwalczyć infekcję, ale zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby przenoszonej drogą płciową, takiej jak rzeżączka, chlamydia i rzęsistkowica.
Preferowane leki
Istnieją trzy preferowane schematy leczenia antybiotykami zalecane przez Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w leczeniu BV:
- Metronidazol 500 mg podawany doustnie (doustnie) dwa razy dziennie przez siedem dni
- Zastosowany żel 0,75% metronidazolu raz na dobę przez pięć dni za pomocą jednorazowego aplikatora dopochwowego 5.0-gram
- 2,5-procentowy krem Clindamycyna nakładany raz na dobę przez siedem dni za pomocą aplikatora dopochwowego
Alternatywne leki
Niektóre zabiegi są zarezerwowane do leczenia drugiego rzutu, jeśli objawy wystąpią ponownie lub jeśli dana osoba znaną oporność na korzystny antybiotyk.
Alternatywne terapie obejmują:
- Klindamycynę w dawce 300 miligramów przyjmowanych doustnie dwa razy dziennie przez siedem dni
- Czopki 100 mg miligramu Clindamycyny stosowane przez 3 dni w nocy
- Tinidazol 2,0 g podany doustnie raz na dobę przez dwa dni
- Tinidazol 1,0 g doustnie raz na dobę przez pięć dni
Prawidłowe użycie na receptę
Bez względu na to, jakie leczenie zostanie przepisane, musisz ukończyć kurs nawet, jeśli objawy są wyraźne. Nieprzestrzeganie tego może zwiększyć ryzyko oporności na antybiotyki.
Zaleca się powstrzymanie się od spożywania alkoholu w trakcie terapii i przez 24 godziny po. Picie może wywołać niepożądane objawy, takie jak ból głowy, uderzenia gorąca, szybkie bicie serca, duszność, nudności, wymioty i omdlenia.
Aby zapobiec narażeniu na bakterie i inne szkodliwe mikroorganizmy, powinieneś powstrzymać się od seksu lub używać prezerwatyw przez cały okres leczenia. Podczas gdy BV nie jest uważane za zakażenie przenoszone drogą płciową, potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy mogą być przechowywane na męskim penisie, szczególnie pod napletkiem. Nawet partnerka płci żeńskiej stwarza ryzyko ze względu na kontakt skóry z narządem płciowym lub narządów płciowych.
Mimo tych zagrożeń leczenie partnera seksualnego zazwyczaj nie jest potrzebne.
Częste skutki uboczne
Większość jest stosunkowo łagodna. Pośród nich:
- Leki doustne mogą powodować rozstrój żołądka, nudności, objawy przeziębienia (kaszel, katar, ból gardła) i metaliczny smak w jamie ustnej.
- Miejscowe antybiotyki mogą powodować swędzenie pochwy, ból głowy, nudności, objawy przeziębienia, uczucie mrowienia w dłoniach i stopach oraz metaliczny smak w jamie ustnej.
Środki zaradcze w domu
Jedną z największych frustracji związanych z leczeniem bakteryjnej vaginosis jest wysoki odsetek nawrotów. Niektóre badania sugerują, że wskaźnik ten może wynosić nawet 50 procent; inni uważają, że jest o wiele większa. Stanowi to problem, ponieważ wielokrotne stosowanie antybiotyków może zwiększać ryzyko oporności na leki.
W tym celu badano wiele leków stosowanych w domu u kobiet z nawracającymi objawami BV. Najważniejsze z nich to kwas borowy i nadtlenek wodoru, które są stosunkowo niedrogie i łatwo dostępne w aptece bez recepty.
Oto, co wiemy:
- Kwas borowy był stosowany w leczeniu zakażeń drożdżakami (kandydoza pochwy) od ponad 100 lat. W badaniu z 2015 r. Badano jego zastosowanie jako czopka dopochwowego u kobiet z BV i stwierdzono, że po 10 dniach wskaźnik klirensu infekcji był podobny jak w przypadku antybiotyków.
- Nadtlenek wodoru, dostarczany w 3% roztworze dopochwowym, był również stosowany od pokoleń w leczeniu BV. Badania przeprowadzone w 2011 r. Na Uniwersytecie Johna Hopkinsa pokazały jednak, że leczenie nie było w stanie powstrzymać specyficznych "złych" bakterii związanych z zakażeniem BV, osłabiając jego wartość u kobiet z nawracającymi objawami.
Podczas gdy te środki zaradcze są uważane za bezpieczne i niedrogie, nie powinny być stosowane bez pełnej diagnozy i wkładu od lekarza. Dotyczy to szczególnie osób po raz pierwszy, kobiet w ciąży lub z objawami ciężkiej infekcji (w tym gorączki, bólów ciała, bólów miednicy i / lub brzucha lub trudności z oddawaniem moczu).
Zalecenia dotyczące ciąży
Aktywne zakażenie BV podczas ciąży może zwiększać ryzyko porodu przedwczesnego, niskiej masy urodzeniowej, przedwczesnego pęknięcia błon płodowych (PROM) i rzadziej poronienia.
Najczęściej przepisywane są doustne antybiotyki, albo klindamycyna 300 miligramów, albo metronidazol 500 miligramów, przyjmowane dwa razy dziennie przez siedem dni. Miejscowe antybiotyki wydają się mniej skuteczne w zapobieganiu powikłaniom ciąży.
Podczas gdy większość badań wykazuje, że stosowanie antybiotyków doustnych może zmniejszać ryzyko PROM i niską wagę urodzeniową, brak jest dowodów na to, że mogą zapobiec przedwczesnemu porodowi.
Oporność na antybiotyki
Ogólnie rzecz biorąc, ryzyko oporności na antybiotyki w bakteryjnym zakażeniu pochwy nie jest tak drastyczne, jak można się było spodziewać. Częściowo wynika to z rodzajów bakterii zaangażowanych w BV (które są beztlenowe i nie wymagają tlenu) w porównaniu do rodzajów bakterii występujących w innych postaciach zapalenia pochwy (które są tlenowe i wymagają tlenu).
Bakterie tlenowe znajdują się poza ciałem i są łatwiej przenoszone z człowieka na człowieka. Należą do nich takie dobrze znane typy jak: Staphylococcus aureus, Streptococcus, i Escherichia coli (E. coli). Powszechne stosowanie antybiotyków w leczeniu tych zakażeń spowodowało wzrost oporu.
Chociaż jest to znacznie mniej powszechne w przypadku bakterii zaangażowanych w BV, czasami może wystąpić oporność. Zależy to w dużej mierze od rodzaju "złych" bakterii, które mogą dominować podczas infekcji BV. Na przykład:
- Uważa się, że oporność na metronidazol buduje się w odpowiedzi na rodzaj bakterii pochwowej znanej jako Atopobium vaginae. To samo jest rzadziej spotykane w przypadku klindamycyny.
- Przeciwnie, oporność na klindamycynę stała się coraz większym problemem w odniesieniu do szczepów bakteryjnych Prevotella . Tego samego nie zaobserwowano w przypadku metronidazolu.
- Odnotowano także oporność na metronidazol na inne powszechne bakterie pochwowe, znane jako Gardnerella vaginalis. Jednak w większym systemie zagrożenie nadal jest uważane za niskie, a korzyści z leczenia znacznie przewyższają konsekwencje.
W tym celu nigdy nie powinno się unikać terapii antybiotykowej z powodu w dużej mierze nieuzasadnionej szansy na opór. W końcu można uniknąć oporu, przyjmując leki całkowicie i zgodnie z zaleceniami. Co więcej, jeśli objawy się powtarzają, nigdy nie należy ich ignorować, ale raczej traktować je wcześniej, niż później.
Komplementarna medycyna alternatywna (CAM)
Bakteryjne zapalenie pochwy powstaje, gdy "dobra" flora pochwy, zwana pałeczkami mlekowymi, zostaje zubożona, umożliwiając dominację "złych" bakterii i wywołanie infekcji. W związku z tym sugerowano, że probiotyki bogate w zdrowe bakterie, takie jak Lactobacillus acidophilus
, mogą być przydatne w uzupełnianiu flory pochwy. Istnieją dowody na poparcie tego. Przegląd badań klinicznych z 2014 r. Wykazał, że codzienne stosowanie doustnego probiotyku, poprzez suplementację lub pokarmy, takie jak jogurt, może zapobiegać infekcjom BV lub wspierać antybiotykoterapię.Biorąc to pod uwagę, ich zdolność do samodzielnego leczenia zakażenia BV jest bardzo mało prawdopodobna. Ze swej strony CDC od dawna kwestionuje stosowanie probiotyków w leczeniu BV, nawet w formie terapii wspomagającej. To nie sugeruje, że probiotyki nie mają żadnej wartości; po prostu nie ma dowodu, że bakterie probiotyczne mogą przemieszczać się z żołądka do pochwy w ilościach uznanych za terapeutyczne.
Podobny brak dowodów na poparcie stosowania innych naturalnych środków (takich jak czosnek lub olejek z drzewa herbacianego) w leczeniu BV.
