Leczenie ostrej niewydolności nerek (ARF) może obejmować leki wazopresyjne, które pomagają podnieść ciśnienie krwi, płyny dożylne pomagają w rehydratacji, leki moczopędne zwiększające wydalanie moczu i hemodializę, aby pomóc w odfiltrowaniu krwi podczas gdy nerki goją się.
Przebieg leczenia jest kierowany przez przyczynę, która jest zasadniczo podzielona na jedną z trzech grup:
- Przednerkowe ARF, w którym dochodzi do utrudnienia przepływu krwi do nerek.
- Wewnętrzny ARF, w którym zaburzone są same nerki.
- Postrenal ARF, w którym przepływ moczu z organizmu jest utrudniony.
Leczenie przedwczesnego ARF
W przypadku wystąpienia wrodzonego ARF, należy zaatakować obie nerki. Istnieje kilka typowych przyczyn takiego stanu rzeczy, w tym odwodnienie (mała objętość krwi), niskie ciśnienie krwi, zastoinowa niewydolność serca i marskość wątroby. Wszystkie te warunki bezpośrednio lub pośrednio zmniejszają objętość krwi pobieranej przez nerki i ułatwiają progresywne (a czasami gwałtowne) gromadzenie się toksyn w organizmie.
Celem leczenia jest przywrócenie przepływu krwi. Lekarz może to zrobić na kilka sposobów.
Odwodnienie i niskie ciśnienie krwi
Odwodnienie można leczyć płynami dożylnymi. Wlew płynów byłby monitorowany za pomocą centralnego cewnika żylnego (CVC), aby upewnić się, że pacjent nie jest ani nawodniony, ani niewodny.
Jeśli utrzymuje się niskie ciśnienie krwi pomimo podawania płynów dożylnych, leki zwiększające ciśnienie tętnicze mogą być stosowane w celu podniesienia ciśnienia krwi.
Norepinefryna jest powszechną opcją. Wstrzyknięta do krwi, hormon powoduje skurcz naczyń krwionośnych, zwiększając względne ciśnienie wewnątrz żyły. Skutki uboczne to ból głowy, spowolnione tętno i lęk.
Zastoinowa niewydolność serca
Zastoinowa niewydolność serca (CHF) występuje, gdy serce nie jest w stanie pompować wystarczająco, aby utrzymać przepływ krwi potrzebny organizmowi. Kiedy tak się dzieje, może to prowadzić do stanu zwanego zespołem kardiologicznym (CRS). CRS jest tak naprawdę dwukierunkową ulicą, w której brak przepływu krwi z serca może wpływać na czynność nerek, podczas gdy niewydolność nerek może prowadzić do upośledzenia serca.
W dawnym stanie moczopędne leki moczopędne są powszechnie stosowane w celu zwiększenia produkcji moczu i wspomagania wydalania toksyn z organizmu. Lasix (furosemid) w najczęściej przepisywanych lekach moczopędnych, ale którym trzeba zarządzać, aby zapobiec oporności na leki.
Ponadto łączne stosowanie inhibitorów ACE (powszechnie stosowanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi) i leków statynowych (stosowanych w celu obniżenia poziomu cholesterolu) może pomóc w normalizacji funkcji nerek.
Choć może wydawać się sprzeczne z intuicją używanie leku, który jeszcze bardziej obniży ciśnienie krwi, celem terapii jest normalizacja równowagi między sercem a nerkami. Chociaż może nastąpić nieznaczne pogorszenie czynności nerek w krótkim okresie, dalsze, połączone stosowanie inhibitora ACE i statyny ostatecznie będzie miało działanie ochronne na nerki.
Często przepisywane inhibitory ACE to Capoten (kaptopril), Lotensin (benazepril) i Vasotec (enalapril). Często przepisywane statyny obejmują Crestor (rosuvastatin), Lipitor (atorwastatyna), Pravachol (prawastatyna) i Zocor (symwastatyna).
Marskość wątroby
Marskość jest stanem, w którym postępujące bliznowacenie wątroby prowadzi do uszkodzenia wątroby. Marskość może zostać zrekompensowana, co oznacza, że wątroba nadal funkcjonuje lub jest zdekompensowana, co oznacza, że tak nie jest.
ARF najczęściej występuje w tym ostatnim kontekście, powodując inny niezwiązany stan znany jako zespół wątrobowo-nerkowy (HRS). Przeszczep wątroby jest uważany za jedyną ostateczną formę leczenia.
W przypadku braku przeszczepu lekarz może zalecić inne podejście przejściowe. Wśród nich:
- Transukcyjna wewnątrzwątrobowa przecieka portosystemowa (TIPS) jest procedurą, w której sztuczny kanał jest tworzony w wątrobie za pomocą stentu z siatki drucianej. Zmniejsza to ciśnienie naczyniowe w wątrobie, co z kolei zmniejsza obciążenie nerek.
- Hemodializa (popularnie określana jako dializa) polega na mechanicznym filtrowaniu krwi, aby skutecznie przejąć funkcję nerek.
- Dializa wątroby jest nowszą formą detoksykacji mechanicznej jeszcze w powijakach, która w przeciwieństwie do hemodializy nie może być stosowana przez dłuższy czas.
- Leki wazopresyjne, takie jak midodryna, orni- presyna i terlipresyna, mogą pomóc w normalizacji ciśnienia naczyniowego u osób z HRS, ale mogą również niekorzystnie ograniczyć przepływ krwi do serca i innych narządów. Połączone stosowanie midodryny wazopresyjnej i hormonu Sandostatin (oktreotyd) może wydłużyć czas przeżycia u osób oczekujących na wątrobę dawcy.
Intrinsic ARF Treatment
Istnieją niezliczone powody, dla których nerki mogą nie funkcjonować normalnie, w tym uraz, infekcje, toksyny, choroby naczyniowe, nowotwory, choroby autoimmunologiczne, a nawet powikłania chirurgiczne.
Podczas gdy podejście do leczenia będzie różne w zależności od przyczyny, wynik będzie zazwyczaj skutkować jednym z trzech stanów: kłębuszkowym zapaleniem nerek (GN), ostrą martwicą cewkową (ATN) i ostrym śródmiąższowym zapaleniem nerek (AIN).
Zapalenie kłębuszków nerkowych
Zapalenie kłębuszków nerkowych (GN) to ostre wtórne zapalenie nerek rozwijające się w odpowiedzi na pierwotną chorobę. Choroby mogą obejmować choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca, choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń, a nawet zakażenie, takie jak angina.
Leki takie jak inhibitory ACE, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i penicylina mogą wyzwalać GN u osób z zaburzeniami czynności nerek.
Leczenie zależy od przyczyny i może obejmować:
- Zakończenie podejrzenia o podłoże leku, jeśli uważa się, że przyczyna jest związana z narkotykami.
- Kortykosteroidy, hormon wytwarzany przez człowieka, który może tłumić ogólną odpowiedź immunologiczną i łagodzić stany zapalne.
- Lasix, aby zwiększyć wydalanie moczu za pomocą suplementu wapnia, aby zapobiec nadmiernej utracie wapnia.
- Lek zmniejszający stężenie potasu, taki jak Kayexalate (sulfonian sodu), który zapobiega występowaniu hiperkaliemii (wysokiej potasu) z GN.
- Plazmafereza, procedura, w której twoje osocze (płynna część krwi) zostaje usunięte i zastąpione płynami lub pobranymi osoczem, które nie zawierają białek zapalnych.
- Ograniczenie białka, soli i potasu z diety, szczególnie jeśli GN jest chroniczny.
Ostry martwica kanalikowa
Ostra martwica kanalików (ATN) to stan, w którym kanaliki nerki zaczynają umierać z powodu braku tlenu. Typowe przyczyny to niskie ciśnienie krwi i leki nefrotoksyczne (leki toksyczne dla nerek).
Zastosowane zostanie wiele takich samych metod stosowanych w przypadku GN, w tym:
- Zakończenie podejrzenia nefrotoksycznego leku
- Lasix
- Leki przeciwdepresyjne
- Leki redukujące stężenie potasu
- Ograniczenie białka, soli i potasu
- Hemodializa w ciężkich przypadkach
Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek
Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek (AIN) to obrzęk tkanki pomiędzy kanalikami nerki, często spowodowany alergią na leki lub chorobą autoimmunologiczną.
Ponad 100 leków wiąże się z AIN wywołanym alergią. Z przyczyn autoimmunologicznych, toczeń (choroba, w której układ odpornościowy może atakować własne tkanki nerki) pozostaje głównym podejrzanym. Niektóre infekcje mogą również powodować AIN.
Leczenie AIN koncentruje się przede wszystkim na przerwaniu podejrzewanego leku i ograniczeniu potasu, soli i białka podczas zdrowienia. Kortykosteroidy wydają się nie dawać ulgi, ale można je stosować, jeśli zakończenie leku nie jest w stanie przywrócić prawidłowej czynności nerek.
Leczenie ARF po nadnerczu
Podskórne ARF jest spowodowane niedrożnością dróg moczowych, w tym nerek, pęcherza moczowego, prostaty i cewki moczowej. Typowe przyczyny obejmują powiększenie prostaty, kamieni nerkowych, kamieni pęcherza lub raka nerek, pęcherza lub prostaty.
Celem leczenia byłaby normalizacja przepływu moczu, będąc podstawową przyczyną upośledzenia. Oporność na ARG po podaniu nasermę wymaga natychmiastowego leczenia w celu usunięcia lub obejścia przeszkody, zanim dojdzie do trwałego uszkodzenia nerek.
Może to obejmować:
- Litotrypsję falą uderzeniową pozaustrojową (ESWL), która wykorzystuje fale dźwiękowe w celu rozbicia nerek lub kamieni pęcherza moczowego.
- Cewnik moczowy lub stent w celu przekierowania przepływu moczu wokół przeszkody, niezależnie od przyczyny.
- Drenaż nerek za pomocą cewnika, znanego jako przezskórna rurka nefrostomijna, którą wkłada się przez skórę.
Większość osób odzyska normalną czynność nerek, jeśli stan zostanie szybko odwrócony. Nieleczony nadmierny nacisk na nerki, jak również gromadzenie się odpadów, może prowadzić do uszkodzenia nerek, czasem trwałego.
