Dzieci z uchem pływaka (otitis externa) mają zapalenie w swoim zewnętrznym kanale słuchowym. Zwykle jest to spowodowane wodą drażniącą skórę w uchu, która następnie zostaje zainfekowana bakterią lub rzadziej grzybem.
Objawy
Ból ucha jest najczęstszym objawem ucha pływaka. W przeciwieństwie do bólu wywołanego przez zapalenie ucha środkowego (zapalenie ucha środkowego), które może nastąpić po przeziębieniu, ból ucha płynący z ucha pływaka pogarsza się, szarpiąc ucho zewnętrzne dziecka (pinna). Patrząc do ucha dziecka, pediatra prawdopodobnie zobacz czerwony, obrzmiały kanał słuchowy, z pewną wydzieliną.
Ucho pływaka różni się od innych przyczyn bólu ucha tym, że zazwyczaj nie ma gorączki, a ból może być spowodowany przez pociągnięcie za ucho (pinna) lub pchanie obszaru tuż przed kanałem usznym.
Rozpoznanie
Rozpoznanie ucha pływaka jest zwykle wykonywane, gdy dziecko ma klasyczny objaw bólu w uchu zewnętrznym, który pogłębia się poprzez pociąganie ucha dziecka oraz przez wygląd kanału słuchowego, gdy wizualizuje się go za pomocą otoskopu.
Ucho pływaka można pomylić z infekcją ucha środkowego, szczególnie gdy pediatra nie jest w stanie zobaczyć bĊbna ucha Twojego dziecka.
Przyczyny
Uszy pływaka rozwijają się, gdy bakteria, lub czasami grzyb, infekuje zewnętrzny przewód słuchowy. Infekcje te są oddzielane od ucha środkowego (lokalizacja "infekcji ucha") przez błonę bębenkową, aby woda nie mogła dostać się do ucha środkowego, a krople stosowane do leczenia ucha pływaka nie dochodzą do ucha środkowego.
Ucho pływaka jest zwykle spowodowane zakażeniem bakteriami Pseudomonas aeruginosa lub Staphylococcus aureus .
Infekcje najczęściej występują po pływaniu (bakterie żyją w wodzie i glebie) w jeziorze lub w basenie, a słabo utrzymywane baseny mają większe szanse na rozprzestrzenienie się u ucha pływaka. Poza pływaniem, dzieci mogą być narażone na uszy pływaka, jeśli podczas kąpieli lub prysznica dostaną wodę do uszu.
Zabiegi
Gdy dziecko ma już ucho pływaka, nie jest to czas na stosowanie kropli do uszu na bazie alkoholu, które często są używane, aby uniemożliwić uchu pływaka. Prawdopodobnie spłoną i sprawią, że ucho Twojego dziecka poczuje się jeszcze gorzej. Zamiast tego ucho pływaka jest zwykle leczone kroplami antybiotyku, z dodatkiem lub bez dodanych sterydów (co zdaniem niektórych ekspertów może zmniejszyć stan zapalny i sprawić, że objawy znikną szybciej).
Do typowych kropli do uszu, które stosuje się w leczeniu ucha pływaka należą:
- Ciprodex*
- Cipro HC*
- Cortane-B*
- Domeboro Otic
- Floxin
- Vosol
- Vosol HC*
*Antybiotykowe krople do uszu, które zawierają steryd.
Chociaż drogie, Floxin, Ciprodex i Cipro HC są najczęściej przepisywane, ponieważ mają mniej skutków ubocznych, mogą być stosowane tylko dwa razy dziennie i mogą zapewnić lepsze pokrycie bakterii, które powodują ucho pływaka. Doustne antybiotyki rzadko są potrzebne w leczeniu niepowikłanych przypadków uszu pływaka.
W łagodnych przypadkach uszu pływaczki możesz zapytać pediatrę, czy możesz najpierw spróbować roztworu o połowicznej mocy białych kropli do uszu (pół wody / pół octu) dwa razy dziennie – wspólnego środka domu, który niektórzy rodzice próbują.
Środki przeciwbólowe, w tym Tylenol (acetaminofen) lub ibuprofen (Motrin lub Advil) mogą być również stosowane w celu zmniejszenia bólu u dziecka, dopóki nie zaczną działać krople do uszu.
Jeśli jest wystarczająco dużo obrzęku, aby krople do uszu nie mogły dostać się do ucha Twojego dziecka, pediatra może umieścić ucho w uchu. W tej procedurze pediatra umieszcza mały pasek sterylnego materiału przypominającego gazy w kanale słuchowym, nasyconym roztworem antybiotyku. Ta ściereczka zwykle wypada sama, gdy obrzęk ustąpi.
Jak długo jest leczone?
Nie ma tak naprawdę magicznej liczby dni, w których powinno się leczyć ucho pływaczki, chociaż zwykle potrzebny jest tydzień, aby usunąć infekcję. Większość pediatrów zaleca kontynuowanie kropli przez co najmniej dwa do trzech dni po usunięciu infekcji.
Twój pediatra może również zalecić dziecku pozostanie w wodzie w tym czasie.
Zapobieganie
Zasadniczo możesz zapobiec uchu pływaka, utrzymując wodę z uszu swoich dzieci. Na szczęście nie oznacza to, że twoje dzieci nie mogą pływać i cieszyć się wodą. Zamiast tego należy użyć dostępnego bez recepty środka osuszającego do ucha, który zawiera alkohol izopropylowy (alkohol wycierający), taki jak Auro-Dri lub Swim Ear lub jeden z kwasem octowym i octanem glinu (Star-Otic).
Jeśli chcesz, możesz również stworzyć własne, domowe pływackie rozwiązanie zapobiegające uchu, mieszając równe części ocierającego alkoholu i białego octu, i wkładając je do uszu dziecka po tym, jak przepłynie.
Chociaż niektórzy eksperci uważają, że zatyczki do uszu są drażniące i mogą prowadzić do uchu pływaka, można również trzymać wodę z uszu swoich dzieci za pomocą bariery, takiej jak zatyczki do uszu, w tym wkładki do uszu AquaBlock firmy Mack lub silikonowe wkładki do uszu Pillow Soft. Jeśli Twoje dzieci mają problem z utrzymaniem słuchawek, rozważ skorzystanie również z opaski Aqua-Earband lub opaski na uszy z neoprenu.
Płyn do uszu i uszu
Jeśli oglądasz reklamy w telewizji, prawdopodobnie myślisz, że aby być dobrym rodzicem, musisz usunąć woskowinę z uszu swoich dzieci, ale to może zwiększyć ryzyko infekcji na dwa sposoby. Woskowina wydaje się odgrywać rolę ochronną przed rozwojem ucha pływaka, więc nie chcesz agresywnie usuwać wosku z ucha dziecka. Czyszczenie uszu Twojego dziecka za pomocą aplikatora bawełnianego może również narazić go na uszy pływaka, ponieważ drobne zadrapania i otarcia przewodu słuchowego zwiększają ryzyko infekcji. Jeśli Twoje dziecko rutynowo rozwija dużo woskowiny, niech jego pediatra usunie to okresowo z biura.
Powikłania
Zakażenia grzybicze i zaburzenia niezakaźne, w tym wyprysk, łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry i alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, mogą również powodować zapalenie ucha zewnętrznego i powinny być podejrzewane w chronicznych przypadkach ucha pływaka.
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego jest rzadkim powikłaniem uszu pływaka, w którym infekcja rozprzestrzenia się w skórę wokół ucha, a także w kości czaszki (czasowe zapalenie kości i szpiku). Jest to bardzo rzadkie i występuje częściej u dzieci z układem immunologicznym zaburzenia.
