Nikt nie chce, aby ból głowy zrujnował ich długo oczekiwane wakacje odkrywając południowoamerykańskie Andy lub jeżdżąc na nartach w Górach Skalistych. Jednak w ciągu 6 do 12 godzin od osiągnięcia dużej wysokości, ludzie mogą rozwinąć się w ostrą chorobę górską – która klasycznie charakteryzuje się bólem głowy i innymi nieprzyjemnymi objawami.
Dowiedzmy się więcej o bólach głowy i innych objawach ostrej choroby górskiej oraz o tym, jak można temu zapobiec i zabrać się za piękne podróże.
Objawy
Według American Headache Society, prawie jedna na cztery osoby, które osiągną wysokość 2600 metrów lub 8500 stóp nad poziomem morza, rozwinie symptomy ostrej choroby górskiej – której dominującym objawem są bóle głowy, zwłaszcza migreny i napięciowe bóle głowy. Poza bólem głowy innymi objawami ostrej choroby górskiej są:
- utrata apetytu
- nudności lub wymioty
- uczucie zawrotów głowy lub oszołomienie
- trudności ze snem
- zmęczenie lub osłabienie
Objawy ostrej choroby górskiej mogą być łagodne i ustępować samodzielnie lub postępować na jeszcze poważniejszą, potencjalnie śmiertelną chorobę zwaną obrzękiem mózgu o dużej wysokości. Ten stan charakteryzuje się zamieszaniem i trudnościami z równowagą, z powodu obrzęku mózgu.
Inną chorobą wysokogórską, którą można rozwinąć, nazywa się obrzęk płuc o wysokościach nad poziomem morza. Ten stan charakteryzuje się objawami takimi jak trudności w oddychaniu, kaszel i ucisk w klatce piersiowej lub przekrwienie – wszystko to związane z gromadzeniem się płynu w płucach pacjenta.
Bóle głowy ostrej choroby górskiej
Według American Headache Society ból głowy u osoby z ostrą chorobą górską jest generalnie pulsujący, podobnie jak migrena, i znajduje się w całej głowie lub na czole. Może rozwinąć się w ciągu 6 godzin do 4 dni po osiągnięciu dużej wysokości i może trwać do 5 dni.
Ból głowy jest zwykle gorszy przy wysiłku, kaszlu, wysiłku lub leżeniu na płasko. Inne objawy, które mogą być związane z bólem głowy, to:
- zaczerwienienie twarzy
- zaczerwienienie oczu
- światłowstręt (np. Wrażliwość na światło)
Podczas gdy ból głowy związany z ostrą chorobą górską jest klasycznie przypisywany niskim stężeniom tlenu, wydaje się, że więcej czynników, ponieważ tlen nie łagodzi bólu głowy.
Zapobieganie
Wyznaczanie dni odpoczynku i wstępowanie powoli to najlepsze sposoby zapobiegania ostrym chorobom górskim. Jeśli chodzi o leki stosowane w profilaktyce, lekarz może przepisać acetazolamid (Diamox). Zwykle trwa to co najmniej jeden dzień przed wznoszeniem i kontynuowane aż do momentu, w którym osoba osiągnie najwyższą wysokość. Acetazolamid może powodować drętwienie i mrowienie oraz niechęć do napojów gazowanych. Ponadto nie powinny go przyjmować osoby uczulone na sulfonamidy.
Inne działania mające na celu zapobieganie ostrej chorobie górskiej obejmują:
- picie dużej ilości wody w celu uniknięcia odwodnienia
- spanie w niższych wysokościach (tj. W nocy, sen w zakwaterowaniu na niższej wysokości niż góra, na której wędrujesz lub jazda na nartach w ciągu dnia)
Leczenie
Ból głowy związany z ostrą chorobą górską zazwyczaj odpowiada na ibuprofen lub sumatryptan, zwłaszcza jeśli przypomina migrenę.
Zabierz wiadomość
Kluczem do cieszenia się na wakacjach na dużej wysokości jest zapobieganie. Woda, odpoczynek i rozsądny plan podróży są tutaj najlepsze. Należy również porozmawiać z lekarzem o tym, czy należy stosować leki zapobiegawcze, takie jak acetazolamid.
ZRZECZENIE SIĘ ODPOWIEDZIALNOŚCI: Informacje zawarte w tej witrynie służą wyłącznie celom informacyjnym. Nie powinien być stosowany jako substytut osobistej opieki przez licencjonowanego lekarza. Należy skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady, diagnozy i leczenia wszelkich związanych z tym objawów lub stanu zdrowia.
