Zgodnie z Globalną Inicjatywą na Przewlekłą Obturacyjną Chorób Płuc (ZŁOTO), należy rozważyć rozpoznanie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) u każdego pacjenta z dusznością, długotrwały kaszel lub wytwarzanie plwociny i / lub historia czynników ryzyka POChP, takich jak palenie tytoniu, ekspozycja na czynniki drażniące płuca, takie jak chemikalia i inne.
Rozpoznanie POChP może być jednak skomplikowane, ponieważ ma podobne objawy do innych chorób i może objawiać się inaczej u każdej osoby.
Historia i fizyczne
Twoja ocena rozpocznie się od szczegółowego spojrzenia na historię. Powinno to obejmować przegląd:
- Twojej obecnej i przeszłej ekspozycji na czynniki ryzyka, takie jak palenie tytoniu, bierne palenie, zanieczyszczenie powietrza i / lub narażenie zawodowe na pył, gazy i chemikalia
- Twoja historia medyczna, szczególnie jeśli dotyczy obecne choroby układu oddechowego, takie jak astma, alergie, zapalenie zatok i / lub choroby układu oddechowego w dzieciństwie
- wcześniejsze hospitalizacje, szczególnie jeśli były związane z chorobami układu oddechowego
- jeśli ktoś z twojej rodziny kiedykolwiek chorował na POChP lub jakąkolwiek inną przewlekłą chorobę płuc
- Jeśli masz inne istniejące stany chorobowe, takie jak choroba serca lub osteoporoza, które mogą dodatkowo wpływać na diagnozę POChP
- Wzorzec powstawania objawów, w tym, kiedy pojawiły się objawy i czas oczekiwania na pomoc lekarską
- Wpływ objawów na leczenie codzienne życie (np. jeśli objawy spowodowały brak pracy, ograniczysz regularne czynności lub odczuwasz przygnębienie lub niepokój)
Twój lekarz powinien również przeprowadzić dokładne badanie fizykalne, które może obejmować:
- Przyjmowanie temperatury, pulsu, oddechów na minutę, puls i ciśnienie krwi
- Słuchanie serca i płuc za pomocą stetoskopu
- Badanie uszu, nosa, oczu i gardła oznaki infekcji
- Badanie palców pod kątem sinicy i pukania (gdy kończy się palców)
- Ocena pod kątem obrzęków nóg, kostek, stóp lub innych części ciała
- Ocena żył w szyi w celu oceny powikłań POChP
Laboratoria i badania
Oprócz powyższego, lekarz będzie również musiał wykonać kilka badań, jeśli podejrzewa POChP.
Spirometria
Badanie spirometryczne jest niezbędne do postawienia diagnozy klinicznej POChP i jest podstawowym narzędziem oceny ciężkości stanu. Ten test wygląda szczególnie na cztery kluczowe miary czynności płuc, w tym:
- Ile powietrza można wydychać na siłę po głębokim wdechu (znanym jako wymuszona pojemność życiowa lub FVC)
- Ile powietrza można wydmuchać na siłę w ciągu jednej sekundy (znane jako wymuszoną objętość wydechową w ciągu jednej sekundy lub FEV1)
- Odsetek powietrza pozostawionego w płucach po pełnym wydechu (znany jako stosunek FEV1 do FVC)
- Całkowita objętość powietrza w płucach (określana jako całkowita pojemność płuc lub TLC)
Razem, te cztery miary nie tylko informują o tym, jak dużo zostało uszkodzone w płucach, ale także o sposobach, w jakie możesz poprawić swoje długoterminowe wyniki w przypadku POChP.
Utrzymujące się ograniczenie przepływu powietrza w drogach oddechowych lub POChP jest potwierdzane, gdy wyniki testu pokazują FEV1 / FVC poniżej 0,70 po zastosowaniu leku rozszerzającego oskrzela.
Dodatkowe testy funkcji płucnych (PFT)
Oprócz spirometrii istnieją dwa inne testy funkcji płucnych, które są ważne przy ocenie czynności płuc w POChP: testy dyfuzyjne płuc i pletyzmografia ciała. Testy te mierzą, ile tlenku węgla są w stanie przetwarzać twoje płuca i objętość powietrza w płucach na różnych etapach oddychania, odpowiednio, określając, jak ciężka jest Twoja POChP.
Całkowita liczba krwi (CBC)
Chociaż badania krwi nie mogą zdiagnozować POChP, pełna morfologia krwi (CBC) zaalarmuje lekarza, jeśli masz infekcję, a także pokaż, między innymi, ile hemoglobiny jest obecna w twoim organizmie. krew.
Hemoglobina to zawierający żelazo pigment we krwi, który przenosi tlen z płuc do reszty ciała.
Pulsoksymetria
Pulsoksymetria to nieinwazyjna metoda pomiaru poziomu tlenu w twoich tkankach. Sonda lub czujnik używany do uzyskania tego odczytu jest zwykle przymocowany do palca, czoła, płatka ucha lub mostka nosa. Pulsoksymetria może być ciągła lub przerywana, a pomiar od 95% do 100% uważany jest za prawidłowy. Jeśli masz mniej niż 92 procent, twój lekarz może chcieć wykonać ocenę ciśnienia tętniczego krwi (ABG). Wraz z ABG, pomiar poziomu nasycenia tlenem za pomocą pulsoksymetrii pomaga lekarzowi ocenić zapotrzebowanie na tlenoterapię.
Gazy krwi tętniczej
W POChP zmniejsza się ilość powietrza wdychanego do płuc i wydychanego z płuc. Tętnicze gaz we krwi mierzy poziom tlenu i dwutlenku węgla we krwi i określa pH twojego ciała i poziom wodorowęglanu sodu. ABG są ważne w ustalaniu diagnozy POChP, jak również w określaniu potrzeby i dostosowania natężenia przepływu jakiejkolwiek potrzebnej tlenoterapii.
Badanie przesiewowe niedoborów alfa-1-antytrypsyny the Jeśli żyjesz w rejonie o wysokiej częstości występowania niedoboru alfa-1-antytrypsyny (AAT), Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, abyś przebadał go pod kątem badanie krwi. W rzeczywistości WHO zaleca, aby każdy, u którego zdiagnozowano POChP, raz badany pod kątem niedoboru AAT.
Niedobór AAT jest chorobą genetyczną, która może prowadzić do POChP. Rozpoznanie w stosunkowo młodym wieku (poniżej 45 lat) powinno również ostrzec lekarzy o możliwości, że niedobór AAT jest podstawową przyczyną POChP. Leczenie POChP spowodowane niedoborem AAT różni się od standardowego leczenia i obejmuje terapię wspomagającą.
Obrazowanie
Można dodać testy obrazowania, aby wykluczyć lub zdiagnozować POChP.
RTG klatki piersiowej
Sam rentgen klatki piersiowej nie ustala diagnozy POChP. Twój lekarz może jednak najpierw zamówić pacjenta, aby wykluczyć inne przyczyny twoich objawów lub potwierdzić obecność istniejącego współistniejącego stanu. Rentgen klatki piersiowej może być również okresowo stosowany podczas leczenia w celu monitorowania postępów.
Skan tomografii komputerowej (CT)
Mimo, że badanie CT nie jest rutynowo zalecane podczas diagnozy POChP, lekarz może zlecić jego wykonanie, gdy zostanie to wskazane. Na przykład możesz mieć TK, jeśli masz infekcję, która nie rozwiązuje problemu; twoje symptomy się zmieniły; twój lekarz podejrzewa, że masz raka płuc; lub jeśli bierzesz pod uwagę leczenie chirurgiczne.
Podczas prześwietlenia klatki piersiowej widać większe obszary gęstości w płucach, tomografia komputerowa jest bardziej ostateczna, wykazując drobne szczegóły, których nie ma zdjęcie klatki piersiowej. Czasami, przed skanowaniem TK, do żyły wstrzykuje się materiał zwany kontrastem. Dzięki temu lekarz może lepiej widzieć nieprawidłowości w płucach.
Diagnozy różnicowe
Podczas gdy różne testy oddechowe, takie jak spirometria, mogą potwierdzić objawy choroby, same nie mogą potwierdzić diagnozy. W tym celu lekarz musi dokonać tak zwanej diagnozy różnicowej, w której wszystkie inne przyczyny choroby zostały metodycznie wykluczone. Dopiero gdy proces zostanie zakończony, diagnoza POChP może zostać uznana za ostateczną.
Diagnoza różnicowa ma kluczowe znaczenie dla potwierdzenia POChP, ponieważ pozostaje ona tak nieuchwytną chorobą. Podczas gdy POChP jest głównie związane z paleniem papierosów, nie wszyscy palacze cierpią na POChP, a nie wszyscy pacjenci z POChP palą.
Ponadto objawy i ekspresja choroby są bardzo zmienne. Na przykład osoba, u której testy spirometryczne nie są jednoznaczne, często ma ciężkie objawy POChP. Alternatywnie, ktoś z wyraźnym upośledzeniem może często poradzić sobie z kilkoma, jeśli w ogóle, objawami.
Ta zmienność wymaga od lekarzy innego spojrzenia na chorobę. A ponieważ nie rozumiemy jeszcze w pełni, co wyzwala POChP, lekarze potrzebują sieci bezpieczeństwa diagnozy różnicowej, aby zapewnić
right postawiono prawą diagnozę. Dotyczy to szczególnie osób starszych, u których choroba serca i płuc może powodować ograniczenia dróg oddechowych. Obracając każdy przysłowiowy kamień, lekarze często znajdują rzeczywistą (a nie domniemaną) przyczynę zaburzeń oddychania, które można leczyć. W trakcie diagnostyki różnicowej niektóre z bardziej powszechnych badań obejmowały astmę, zastoinową niewydolność serca, rozstrzeń oskrzeli, gruźlicę i obliteracyjne zapalenie oskrzelików. W zależności od zdrowia i historii danej osoby można również zbadać inne przyczyny.
Astma
Jedną z najczęstszych diagnostyki różnicowej POChP jest astma. W wielu przypadkach te dwa warunki są praktycznie niemożliwe do odróżnienia, co może utrudnić zarządzanie, ponieważ kursy leczenia są skrajnie różne. Charakterystyczne cechy astmy to:
Na ogół rozpoczyna się we wczesnym okresie życia (POChP dzieje się później)
Objawy, które zmieniają się niemal codziennie, często znikają pomiędzy atakami
- Rodzinna historia astmy
- Alergie, nieżyt nosa lub egzema
- Ograniczenie przepływu powietrza, które jest zasadniczo odwracalne, w przeciwieństwie do POChP
- Zastoinowa niewydolność serca
- Zastoinowa niewydolność serca (CHF) występuje, gdy serce nie jest w stanie przepompować wystarczającej ilości krwi przez organizm, aby wszystko działało normalnie. Powoduje to tworzenie kopii płynów w płucach i innych częściach ciała. Objawy CHF obejmują kaszel, osłabienie, zmęczenie i duszność z aktywnością. Do innych charakterystyk CHF należą:
Drobne trzaski słyszane stetoskopem
Nadmierna płynność i rozszerzenie mięśnia sercowego widoczne na zdjęciu klatki piersiowej
- Ograniczenie objętości wykryte za pomocą funkcji płucnych (w przeciwieństwie do ograniczenia przepływu powietrza obserwowanego w POChP)
- Rozstrzenie oskrzelowe
- Rozstrzenie oskrzeli jest zaporową chorobą płuc, która może być wrodzona (obecna przy urodzeniu) lub spowodowana chorobami wczesnego dzieciństwa, takimi jak zapalenie płuc, odra, grypa lub gruźlica. Rozstrzenie oskrzelowe może występować samodzielnie lub współistnieć razem z POChP. Charakterystyczne dla rozstrzeni oskrzeli są:
Wytwarzanie dużych ilości plwociny
Nawracające ataki bakteryjnej infekcji płuc
- Grube trzaski słyszane przez stetoskop
- RTG klatki piersiowej pokazuje rozszerzone oskrzela i pogrubione ściany oskrzeli
- Tłuszczenie palców
- Gruźlica
- Gruźlica (TB) jest wysoce zaraźliwą infekcją wywołaną przez mikroorganizm
Mycobacterium tuberculosis
. Podczas gdy TB normalnie wpływa na płuca, może również rozprzestrzeniać się na inne części ciała, w tym mózg, nerki, kości i węzły chłonne.Objawy gruźlicy obejmują utratę wagi, zmęczenie, uporczywy kaszel, trudności w oddychaniu, ból w klatce piersiowej i grube lub krwawe plwociny. Do innych cech gruźlicy należą:początek choroby w każdym wieku
przestrzenie powietrzne wypełnione płynem widoczne na zdjęciu klatki piersiowej
- obecność
- mę gruźlica
- wykryta w badaniach krwi lub plwocinylekarz będzie również sprawdzał, czy gruźlica ma zidentyfikowano w Twojej społeczności lub rozważ wszystkie niedawne epidemie.Obliteracyjne zapalenie oskrzelików Obliteracyjne zapalenie oskrzelików jest rzadką formą zapalenia oskrzelików, które może zagrażać życiu. Występuje, gdy małe kanały powietrzne płuc, znane jako oskrzelikowe, stają się zaognione i pokryte bliznami, powodując ich zwężenie lub zamknięcie. Inne charakterystyczne cechy obliteracyjnego zapalenia oskrzelików obejmują:
Na ogół występuje w młodszym wieku u osób niepalących
Prawdopodobna historia reumatoidalnego zapalenia stawów lub ekspozycja na toksyczne opary
Badanie CT pokazuje obszary hipodensyjne, w których tkanka płuc się rozrzedziła.
- Niedrożność dróg oddechowych, mierzona wartością FEV1, może wynosić nawet 16 procent.
- Oceny
- Jeśli twój lekarz potwierdzi, że masz POChP, to on lub ona określi twój etap, odnosząc się do globalnej Inicjatywy na system przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (GOLD), która dzieli postęp choroby na cztery odrębne etapy, które są określone przez test spirometryczny.
- Te etapy, które określają progresywny charakter choroby, mogą pomóc ci wiedzieć, czego możesz się spodziewać w tym momencie w trakcie choroby, chociaż twój etap nie decyduje, jak dobrze zrobisz z leczeniem.
Stopień 1: Łagodny POChP
W przypadku POChP 1. stopnia masz pewne ograniczenia przepływu powietrza, ale prawdopodobnie nie będziesz tego świadomy. W wielu przypadkach nie będzie żadnych objawów choroby lub objawy będą tak niewielkie, że przypisuje się je innym przyczynom. Jeśli występują, objawy mogą obejmować uporczywy kaszel z widocznym wytwarzaniem plwociny (mieszanina śliny i śluzu). Z powodu objawów niskiej jakości ludzie na tym etapie rzadko będą szukać leczenia.
Stopień 2: Umiarkowana POChP
W przypadku stopnia 2. POChP twoje pogorszenie przepływu powietrza zaczyna się pogarszać, a objawy POChP stają się bardziej widoczne. Objawy te mogą obejmować uporczywy kaszel, zwiększoną produkcję plwociny i duszność przy niewielkim wysiłku. Zazwyczaj jest to etap, w którym większość osób szuka leczenia.
Stopień 3: Ciężka POChP
W przypadku POChP stopnia 3. widoczne jest ograniczenie i / lub niedrożność dróg oddechowych. U pacjenta wystąpi nasilenie ostrych objawów, takich jak zaostrzenie POChP, jak również zwiększona częstotliwość i nasilenie kaszlu. Nie tylko będziesz mieć mniejszą tolerancję na aktywność fizyczną, ale także większe zmęczenie i dyskomfort w klatce piersiowej.
Stopień 4: Bardzo ciężka POChP
W przypadku POChP 4. stopnia, jakość życia pacjenta ulegnie znacznemu pogorszeniu z objawami od poważnego do zagrażającego życiu. Ryzyko niewydolności oddechowej jest wysokie w chorobie 4. stopnia i może prowadzić do komplikacji z sercem, w tym potencjalnie śmiertelnego zaburzenia zwanego tętnicą płucną (niewydolność prawej strony serca).
Grupy
GOLD przedstawił również wytyczne dotyczące dalszego kategoryzacji pacjentów z POChP w grupach oznaczonych A, B, C lub D. Te grupy są określone przez to, jak poważne są problemy związane z POChP, takie jak zmęczenie; duszność; jakie objawy wpływają na twoje codzienne życie; i ile zaostrzeń wystąpiło w ciągu ostatniego roku. Korzystanie z ocen i grup może pomóc lekarzowi opracować najlepszy plan leczenia dla indywidualnych potrzeb.
Grupa A
Nie miałeś żadnych zaostrzeń ani jednego małego zaostrzenia, które nie wymagało hospitalizacji w ciągu ostatniego roku. Masz łagodną do umiarkowanej duszność, zmęczenie i inne objawy.
Grupa B
Nie doszło do żadnego lub tylko niewielkiego zaostrzenia choroby, które nie wymagało hospitalizacji w ciągu ostatniego roku. Masz bardziej dotkliwą duszność, zmęczenie i inne objawy.
Grupa C
Wystąpiło jedno zaostrzenie, które wymagało hospitalizacji lub dwóch lub więcej zaostrzeń, które mogły, ale nie musiały wymagać hospitalizacji w ciągu ostatniego roku. Objawy POChP są łagodne lub umiarkowane.
Grupa D
W ciągu ostatniego roku doszło do jednego zaostrzenia hospitalizacji lub dwóch lub więcej zaostrzeń z hospitalizacją lub bez niej. Objawy POChP są bardziej nasilone.
