Jeśli dana osoba ma tętniak aorty, ważne jest, aby postawić diagnozę tak wcześnie, jak to możliwe, aby zapobiec pęknięciu lub innym powikłaniom. Lekarze diagnozują tętniaki aorty za pomocą badań obrazowych, które mogą wykazać obecność lub brak tętniaka, jego wielkość, lokalizację i wpływ na otaczające struktury. Badania obrazowe mogą również dostarczyć ważnych wskazówek dotyczących prawdopodobieństwa wczesnego pęknięcia.
U niektórych osób szanse na rozerwanie są wysokie w chwili postawienia diagnozy i konieczna jest wczesna operacja. W innych pęknięcie nie wydaje się nieuchronne. U tych osób diagnoza stwarza okazję do regularnego monitorowania w celu ustalenia, jak szybko rozwija się tętniak. To pozwala lekarzowi zdecydować, czy i kiedy konieczna może być planowa naprawa chirurgiczna.
To proaktywne monitorowanie można wykonać tylko wtedy, gdy wiesz, że istnieje tętniak aorty. Zbyt często niestety ludzie nie są diagnozowani, dopóki nie nastąpi katastroficzne pęknięcie – i zbyt często jest już za późno. Osoby, u których występuje zwiększone ryzyko wystąpienia tętniaka aorty, powinny zostać poddane badaniu przesiewowemu pod kątem tego schorzenia, tak aby można było postawić diagnozę wystarczająco wcześnie, aby coś z tym zrobić.
Tętniaki aorty brzusznej
Ultradźwięki
U osób, u których nie występują żadne objawy, ale poddawane badaniom przesiewowym w kierunku tętniaka aorty brzusznej, najczęściej stosuje się badanie ultrasonograficzne.
Test ultradźwiękowy wykorzystuje fale dźwiękowe do skonstruowania obrazu różnych części ciała.
Badania ultrasonograficzne są niezwykle skuteczne w diagnozowaniu tętniaków aorty brzusznej, o ile mają one co najmniej 3 cm średnicy. Ponieważ badanie jest stosunkowo szybkie i nieinwazyjne, ultradźwięki są również wykorzystywane do przeprowadzania seryjnych badań w celu monitorowania osób z małymi lub średnimi tętniakami aorty brzusznej.
Te serie badań ultrasonograficznych pozwalają lekarzowi ocenić, czy tętniak rośnie.
Osoby cierpiące na pęknięcie tętniaka aorty brzusznej są zwykle ciężko chory na poważne schorzenia układu sercowo-naczyniowego, a szybki zabieg chirurgiczny ma kluczowe znaczenie. W przypadku tych pacjentów zwykle wykonuje się szybki ultrasonograficzny test przyłóżkowy, aby szybko potwierdzić diagnozę, zwykle w trakcie przygotowań do operacji w trybie nagłym.
Skany CT
Skany TK są stosowane zamiast lub dodatkowo do badań ultrasonograficznych u osób, które prawdopodobnie wymagają naprawy chirurgicznej. Należą do nich osoby, które mają objawy podejrzane o spowodowanie tętniaka aorty brzusznej lub osoby ze stwierdzonym tętniakiem, który wydaje się wzrastać do potencjalnie niebezpiecznego rozmiaru.
Badanie CT nie tylko pokazuje rozmiar i lokalizację tętniaka, ale także pokazuje ważne szczegóły dotyczące otaczających struktur i może ujawnić, czy występują jakiekolwiek oznaki pęknięcia lub zbliżającego się zerwania. A Tętniaki aorty piersiowej
W porównaniu z tętniakami aorty brzusznej, tętniaki aorty piersiowej mają bardziej złożoną anatomię i częściej angażują krytyczne struktury otaczające, takie jak zastawka aortalna, duże naczynia krwionośne zaopatrujące mózg, różne nerwy i drogi oddechowe.
Decyzja, czy wykonać zabieg chirurgiczny w przypadku tętniaka klatki piersiowej, zależy nie tylko od wielkości i szybkości wzrostu tętniaka; zależy to również od tego, na które inne struktury w klatce piersiowej mają wpływ.
Z tego powodu, gdy podejrzewany jest tętniak aorty piersiowej, zwykle wykonuje się badanie TK lub badanie MRI, ponieważ badania te wykazują o wiele więcej szczegółów anatomicznych niż badanie ultrasonograficzne. Jeśli z czasem trzeba wykonać kilka badań seryjnych, aby ocenić optymalny czas operacji, zamiast skanów TK zwykle stosuje się MRI, ponieważ MRI nie wymaga promieniowania.
Badanie przesiewowe
w przypadku tętniaków aorty brzusznej
To pierwsze często spotykane problemy z tętniakiem aorty brzusznej są katastrofalne dla katastroficznych objawów zerwania. Z tego powodu badania przesiewowe z użyciem ultradźwięków są czasami zalecane dla osób bez objawów, ale u których stwierdzono wysokie ryzyko wystąpienia tętniaka aorty brzusznej.
Przesiewowy test ultrasonograficzny tętniaka aorty brzusznej jest ogólnie zalecany dla następujących osób:
Osoby, które mają pulsacyjną masę w jamie brzusznej podczas badania fizykalnego.
- Mężczyźni w wieku powyżej 65 lat, którzy w przeszłości palili papierosy.
- Mężczyźni lub kobiety powyżej 65 roku życia, bliscy krewni, którzy wymagali operacji lub zgonu z powodu pęknięcia tętniaka aorty brzusznej.
- W przypadku tętniaków aorty piersiowej
Tętniaki aorty piersiowej często wykrywa się przypadkowo, podczas rutynowego prześwietlenia klatki piersiowej lub podczas badania ultrasonograficznego serca. Jeśli tętniak aorty piersiowej zostanie wykryty w ten sposób, należy wykonać badanie CT lub MRI klatki piersiowej w celu potwierdzenia rozpoznania i określenia wielkości tętniaka.
U niektórych osób z grupy wysokiego ryzyka, badania przesiewowe należy rozważyć w celu znalezienia tętniaka aorty piersiowej, zwykle za pomocą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Wskazania do takiego badania przesiewowego obejmują osoby z:
zespołem Marfana
- zapaleniem stawów Takayasu
- zespołem Turnera
- zastawką aorty brzusznej
- krewnymi pierwszego stopnia osób z tętniakiem aorty piersiowej, o którym wiadomo, że jest pochodzenia genetycznego
- jeśli wystąpił tętniak aorty brzusznej lub zdiagnozowano tętniak aorty piersiowej z badaniem przesiewowym i ustalono, że wczesna operacja nie jest wymagana, należy przeprowadzić ścisłe monitorowanie i okresowe ponownej oceny z badaniami obrazowymi, aby zapobiec przerwaniu lub innym powikłaniom.
