Mechanizm krzepnięcia krwi ma zasadnicze znaczenie dla życia. Kiedy uszkodzenie naczyń krwionośnych jest uszkodzone, normalny mechanizm krzepnięcia zapewnia, że utrata krwi będzie ograniczona. Co więcej, skrzep krwi, który tworzy się w miejscu urazu, stanowi pierwszy krok organizmu w kierunku wyleczenia urazu.
Jednakże, jeśli skrzep krwi powstaje, gdy nie powinien, mogą wystąpić poważne problemy, ponieważ skrzep może spowodować znaczne uszkodzenie narządu dostarczonego (lub osuszonego) przez zablokowane naczynie.
To dlatego tak ważne jest diagnozowanie zakrzepów krwi – zarówno w laboratorium, jak iw badaniu obrazowym.
Kiedy diagnozować zakrzep krwi
Często ważne jest zdiagnozowanie obecności i lokalizacji zakrzepu lub zatoru, dwóch rodzajów zakrzepów krwi, ponieważ oba rodzaje mają ogromny potencjał do powodowania uszkodzeń tkanek. Prawidłowa diagnoza ma kluczowe znaczenie dla wprowadzenia najbardziej skutecznej terapii.
Powszechne schorzenia, które bardzo często są spowodowane skrzepliną lub zatorami, obejmują:
- Udar, który najczęściej jest powodowany przez zakrzepicę jednej z tętnic dostarczających mózg lub zator, który dociera do mózgu (najczęściej z serce).
- Atak serca, który prawie zawsze jest spowodowany pęknięciem blaszki miażdżycowej, która powoduje powstanie skrzepliny w tętnicy wieńcowej.
- Zakrzepica żył głębokich (DVT), zakrzep powstający w jednym z głównych żył nogi, uda lub miednicy.
- Zator płucny, zakrzep krwi, który dociera do płuc, zwykle od zakrzepicy żył głębokich.
- Inne schorzenia, w tym zakrzepica żyły głównej, która drenuje wątrobę (zakrzepica żyły wrotnej), zakrzepica żyły, która drenuje nerkę (zakrzepica żył nerkowych) i embolizacja zakrzepu do ramienia lub nogi.
W przypadku któregokolwiek z tych warunków, zanim możliwe będzie podanie skutecznego leczenia, ważne jest, aby wykazać ponad uzasadnioną wątpliwość, że zakrzep jest przyczyną problemu.
Testy laboratoryjne
Testy laboratoryjne do diagnozowania zakrzepów krwi mogą testować nieprawidłową aktywność i dostarczać wskazówek, które pomogą ci fizycznie zawęzić diagnozę.
Test krwi D-Dimer
Badanie krwi D-dimer wykryje, czy ostatnio w krwiobiegu wystąpił nieprawidłowy poziom aktywności krzepnięcia. Ten test jest najbardziej przydatny w pomaganiu lekarzom w określeniu podejrzeń, że wystąpił DVT lub zator tętnicy płucnej.
Biomarkery serca
Biomarkery serca są wykorzystywane do diagnozy zawału serca. Te testy krwi nie ściśle diagnozują skrzepy krwi; raczej wykrywają to, czy doszło do uszkodzenia mięśnia sercowego, co prawie zawsze jest spowodowane pęknięciem tętnicy wieńcowej, a także późniejszym tworzeniem się zakrzepicy.
Badania obrazowe
Lekarz zleci testy obrazowania, które uzna za konieczne do postawienia właściwej diagnozy. Zapytaj swojego lekarza, co ujawni test, i upewnij się, że zgłosisz wszelkie obawy dotyczące procedury.
Ultradźwięki kompresyjne
Test ultradźwiękowy kompresji jest nieinwazyjnym testem, który można wykonać przy łóżku pacjenta, co jest często bardzo przydatne w diagnozowaniu DVT.
Skanowanie V / Q
Skanowanie perfuzyjne wentylacji (skanowanie V / Q) jest testem wykorzystującym radioaktywny barwnik do zbadania przepływu krwi do płuc, w celu wykrycia, czy płucne naczynie krwionośne zostało zablokowane przez zator płucny.
CT Scan
Skan CT jest skomputeryzowaną techniką rentgenowską, która może pokazać imponującą ilość szczegółów anatomicznych. Skan CT jest szczególnie przydatny w potwierdzeniu, że udar został spowodowany przez zator lub zakrzep i jest często pierwszym testem stosowanym do diagnozy udaru. Badanie CT może być również pomocne w potwierdzeniu zatoru płucnego.
Skan MRI
Podobnie jak w przypadku tomografii komputerowej, skany MRI mogą być wykorzystywane do wykrywania skrzepów w naczyniach krwionośnych. Testy te są trudniejsze do wykonania niż skany TK, więc jeśli liczy się czas, częściej stosuje się skany TK.
Angiografia lub wenografia
Są to techniki cewnikowania, w których barwnik wstrzykuje się do naczynia krwionośnego, w którym podejrzewa się zakrzep i pobierane są promienie X w celu wykrycia skrzepu.
Angiografię płuc można wykorzystać do zdiagnozowania zatoru płucnego; flebografia w celu zdiagnozowania DVT. Dzięki dostępowi do tomografii komputerowej i skanów MRI, testy inwazyjne są potrzebne do celów diagnostycznych znacznie rzadziej niż w przeszłości w celu zdiagnozowania zakrzepu lub zatoru.
Echokardiografia
Echokardiogramy są często stosowane u pacjentów, którzy cierpieli na embolizację tętnicy – szczególnie u osób, u których wystąpił udar zatorowy. Aby dostać się do tętnicy, w niemal każdym przypadku zator musi pochodzić z serca lub podróżować przez serce.
Echokardiogram może wykryć skrzeplinę, która utworzyła się w sercu (zazwyczaj w lewym przedsionku u osoby z migotaniem przedsionków lub w lewej komorze u osoby z ciężką kardiomiopatią rozstrzeniową). Echokardiogram może również wykrywać problemy z sercem, które mogą pozwolić na przechodzenie zatoru do serca, takich jak otwór owalny.
