Kiedy leczenie zachowawcze w chorobie zwyrodnieniowej stawów lub innych rodzajach artretyzmu nie pozwala w zadowalający sposób złagodzić bólu i przywrócić funkcji do dotkniętego stawu, może być to czas na rozważenie wspólnej operacji. Ale jaką opcję chirurgiczną należy wziąć pod uwagę? Który zabieg chirurgiczny najskuteczniej złagodzi ból i poprawi ruchliwość?
Najlepiej dowiedzieć się o różnych rodzajach wspólnych operacji i zrozumieć swoje możliwości.
Gdy większość pacjentów myśli o operacji wspólnej, myślą o całkowitej wymianie stawu. Ale są inne procedury, o których powinieneś wiedzieć. Jest chirurgia artroskopowa, resurfacing bioder, artrodeza (fuzja), minimalnie inwazyjna wymiana stawu biodrowego i kolanowego, operacja jednokomorowa stawu kolanowego i, oczywiście, osteotomia stawu kolanowego lub biodrowego. Tutaj skoncentrujemy się na osteotomii.
Osteotomia Poradnik
Osteotomia jest zabiegiem chirurgicznym polegającym na cięciu kości. Chirurg usuwa klin kości umieszczony w pobliżu uszkodzonego stawu. Zabieg ma spowodować przesunięcie masy ciała z obszaru, w którym dochodzi do uszkodzenia chrząstki, do obszaru, w którym znajduje się bardziej normalna lub zdrowa chrząstka.
W chorobie zwyrodnieniowej uszkodzenia są zazwyczaj bardziej znaczące w wewnętrznej części kolana. W przypadku osteotomii kolana w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego, chirurg usuwa kość z zewnątrz kości nogi w okolicy kolana.
W rezultacie pacjent przechyla ciężar ciała w kierunku strony zewnętrznej i od wewnętrznej uszkodzonej chrząstki. Jeśli osteotomia jest wykonywana w przypadku zapalenia kości i stawów zewnętrznego kolana, procedura jest odwrotna, a kość jest odcinana od wewnętrznej strony dolnej części nogi w pobliżu kolana.
Podczas zabiegu osteotomii chirurg zmienia kształt kości piszczelowej (kości szczęki) lub kości udowej (udo), aby poprawić ustawienie kolana.
Ostatecznie, procedura pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru na chrząstce stawowej. Osteotomia chirurgicznie repozycjonuje staw, wyrównując oś mechaniczną z dala od uszkodzonej chrząstki. Po usunięciu klina kości chirurg przynosi kości, które pozostają razem i używa szpilek lub zszywek, aby je zabezpieczyć. Odloty unieruchamiające lub płytki wewnętrzne są czasami wykorzystywane do stabilności.
Kto jest kandydatem do osteotomii?
Ogólnie rzecz biorąc osoby w wieku poniżej 60 lat, aktywne i z nadwagą są uważane za odpowiednich kandydatów do osteotomii. Pacjent musi również:
- nierównomierne uszkodzenie stawów
- deformację, która jest możliwa do usunięcia
- brak objawów stanu zapalnego
Korzyści z osteotomii
Decydowanie o tym, która procedura chirurgiczna nie musi być prosta lub klarowna. Wiedząc, czego można się spodziewać w wyniku końcowym, może pomóc.
Zalety:
- łagodzi ból
- może opóźnić postęp choroby zwyrodnieniowej stawów
Wady:
- może spowodować, że staw nie okaże się symetryczny
- może pozostawić całkowitą wymianę stawów jako ewentualność
Ważne jest również zrozumienie, że całkowita wymiana stawu po osteotomii stanowi większe wyzwanie dla chirurg. Zwykle powikłania chirurgiczne są możliwe również przy osteotomii.
Odzyskiwanie z osteotomii
W zależności od złożoności procedury i siły pojedynczego pacjenta, kule są potrzebne przez okres od 1 do 3 miesięcy.
Pacjenci mogą również mieć odlew lub szynę przez 4 do 8 tygodni. Fizjoterapia, ćwiczenia wzmacniające nogi i chodzenie są częścią pełnego programu rehabilitacyjnego. Podczas gdy niektórzy chirurdzy przewidują, że powrót do pełnej aktywności jest możliwy po 3 do 6 miesięcy, inni twierdzą, że dostosowanie się do skorygowanej pozycji kolana po osteotomii kolana może zająć nawet rok.
