BPSD to skrót powszechnie stosowany w dziedzinie choroby Alzheimera i demencji. BPSD oznacza behawioralne i psychologiczne objawy demencji. Innym używanym terminem są objawy neuropsychiatryczne. Często identyfikowanym problemem, który jest częścią BPSD, są trudne zachowania związane z demencją.
Czy demencja nie jest zaburzeniem poznawczym?
Tak. Jest to stan, w którym funkcjonowanie mózgu ulega pogorszeniu, co powoduje upośledzenie zdolności do myślenia i współdziałania w odpowiedni sposób z innymi i ze środowiskiem.
To pogorszenie mózgu często powoduje zmiany osobowości, zachowań, psychiczne i emocjonalne, które można określić jako BPSD.
Jakie są objawy BPSD?
BPSD to:
- pobudzenie
- niepokój, stymulacja i wędrowanie
- lęk
- podniecenie
- drażliwość
- depresja
- apatia
- odstraszanie
- urojenia
- halucynacje
- zmiany snu lub apetytu
Jak często BPSD?
Szacuje się, że około 90 procent osób z demencją doświadcza BPSD. Dużo uwagi poświęca się próbom ustalenia, jakie interwencje są pomocne dla BPSD, ponieważ objawy te mogą być bardziej frustrujące i trudne do opanowania niż rzeczywiste upośledzenie poznawcze.
Jaka jest najlepsza metoda leczenia BPSD?
To zależy. W wielu przypadkach podejścia nielekowe są najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z tymi objawami. Strategie takie jak próba określenia przyczyny zachowania i zaspokojenia lub zapobieżenia tej potrzebie mogą być czasami bardzo skuteczne.
Czy na przykład porusza się, błądzi i wzbudza, ponieważ doświadcza nudy i samotności? Następnie musimy zapewnić mu znaczące działania, a nie tylko grę bingo. Czy ona nieustannie próbuje wstać z krzesła? Musimy ustalić, czy musi korzystać z łazienki, czy rozprostować nogi, idąc na spacer z tobą.
W innych sytuacjach leki mogą być bardziej odpowiednie. Na przykład, jeśli ktoś doświadcza niepokojących halucynacji, urojeń lub paranoi, leki przeciwpsychotyczne mogą być odpowiednie, aby złagodzić ból. Jednak te leki mają potencjał znaczących skutków ubocznych, dlatego uważne monitorowanie jest koniecznością.
