Kobiety w ciąży – a zwłaszcza kobiety w ciąży z chorobami tarczycy – potrzebują dodatkowego jodu. Jod jest niezbędny, ponieważ jest budulcem do produkcji hormonu tarczycy. W pierwszym trymestrze ciąży, gdy płód nie jest w stanie wyprodukować hormonu tarczycy, matka produkuje "hormon tarczycy na dwoje", że tak powiem. Jeśli nie ma wystarczającej ilości jodu w swoim organizmie, zdrowie niemowlęcia – i własnego zdrowia – może ucierpieć z powodu braku wystarczającej ilości hormonu tarczycy.
Podczas gdy niedobór jodu nie był problemem w Stanach Zjednoczonych, rośnie on. Pod koniec 2006 r. Komitet Zdrowia Publicznego Amerykańskiego Towarzystwa Tarczyc (ATA) wydał oświadczenie w czasopiśmie Tarczycy wzywając wszystkie kobiety w ciąży do uzupełnienia jodu. W badaniu National Health and Nutrition Surveys (NHANES) przeprowadzonym w latach 2003-2004 stwierdzono, że ponad 37% kobiet w wieku rozrodczym ma wartości stężenia jodu w moczu sugerujące łagodny niedobór jodu.
Zalecane poziomy jodu
Obawy związane z niedoborem jodu podczas ciąży i laktacji (karmienie piersią) spowodowały, że wiele organizacji wydało wytyczne i zalecenia dotyczące spożycia jodu. Według New England Journal of Medicine (NEJM), są to zalecane poziomy dziennego spożycia jodu w czasie ciąży i laktacji:
- Dzienne spożycie jodu 220 μg w czasie ciąży i 290 μg w okresie laktacji – Instytut Medycyny
- Codzienny jod spożycie 250 μg dla kobiet w ciąży i karmiących piersią – Światowa Organizacja Zdrowia
- Witamina z poziomem jodu 150 μg dla kobiet w ciąży i karmiących piersią – Amerykańskie Towarzystwo Tarczycowe
Wytyczne 2011 w sprawie chorób tarczycy u kobiet w okresie ciąży zalecają również suplementację jodu w okresie przed poczęciem, ciąża i podczas karmienia piersią.
Podczas gdy wiele kobiet zakłada, że witaminy prenatalne mają wszystkie kluczowe składniki odżywcze potrzebne kobietom w ciąży, zawartość jodu w multiwitaminach prenatalnych sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych nie jest obowiązkowa. Oznacza to, że witaminy prenatalne mają różne poziomy zawartości jodu, a ponieważ jody w nich mogą pochodzić z różnych źródeł, często dostarczają rzeczywisty poziom jodu, który różni się od podanej siły.
Raport NEJM opisał ocenę, która dotyczyła obecnie dostępnych na rynku w Wielkiej Brytanii 127 bez recepty i 96 prenatalnych multiwitamin na receptę. Spośród tych multiwitamin 114 (87 bez recepty, 27 recept) zawierało jod. Ogółem tylko około połowa ocenianych witamin zawierała jod, przy czym 32% bez recepty prenatalnych witamin nie zawierało wcale jodu, a aż 72% badanych prenatalnych witamin nie zawierało jodu. Wśród tych, które zawierały jod, 89% zawierało 150 μg lub więcej jodu na dawkę dzienną. Większość ma ich jod z wodorostów lub jodku potasu. Naukowcy ocenili zawartość jodu w 60 witaminach prenatalnych za pomocą jodu i stwierdzili, że ogólnie, w przypadku witamin z jodem potasowym, zawartość jodu w przybliżeniu odpowiadała 76% całkowitej zawartości jodku potasu. K Kelp nie zapewnia jednak wiarygodnych poziomów jodu i zmienia się aż o 50% w stosunku do podanych poziomów. Dziesięć marek miało wartości jodowe, które dostarczały mniej niż połowę podanego poziomu jodu.
Zdaniem ekspertów, aby spełnić minimalne wymagania 150 μg dla kobiet w ciąży i karmiących piersią zalecanych przez Amerykańskie Towarzystwo Tarczycowe, należy zachęcać producentów prenatalnych multiwitamin w Stanach Zjednoczonych do włączenia jodu – ale tylko w bardziej niezawodnej formie jodku potasu – i zawierać co najmniej 197 μg jodku potasu na dzień, co zapewni, że te witaminy zawierają 150 μg suplementu dziennego jodu.
W 2015 r. Amerykańska Rada ds. Odpowiedzialnego Żywienia wezwała "wszystkich producentów suplementów diety i marketerów, aby zaczęli dodawać co najmniej 150 μg jodu we wszystkich dziennych suplementach multiwitaminowych / mineralnych przeznaczonych dla kobiet w ciąży i karmiących piersią w Stanach Zjednoczonych w ciągu najbliższych 12 miesięcy. miesięcy."
