Dopiero w 2009 r. Stany Zjednoczone ostatecznie zniosły 22-letni zakaz podróżowania z wirusem HIV, który zakazał wszystkim zarażonym osobom uzyskania wiz turystycznych lub stałego pobytu. Zamówienie, zainicjowane przez George’a H.W. Bush w 2008 r. Został oficjalnie podpisany przez Baracka Obamę 30 października 2009 r.
Podczas gdy podejmowane są wysiłki zmierzające do zakończenia podobnych praw na całym świecie, Globalna baza danych na temat ograniczeń podróży związanych z HIV (wspólna europejska inicjatywa wydana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie na rzecz AIDS) donosi, że 66 krajów posiada regulamin wstępu dla osób żyjących z HIV.
Spośród nich 18 nazwanych jest prawami, które mogą (lub potencjalnie mogą wpływać) na podróżnych podróżujących przez 90 dni lub krócej.
Ograniczenia związane z podróżowaniem po HIV
Ważne jest jednak, aby zauważyć, że często nie ma jasności co do tych praw, a niektóre z nich nie odnoszą się bezpośrednio do wirusa HIV (opisując jedynie obawy dotyczące chorób zakaźnych) lub nie egzekwują przepisów prawa. rygorystycznie, jeśli w ogóle. Jako takie, przedstawione poniżej oceny są sformułowane w kategoriach, które najlepiej odzwierciedlają działanie "będzie", "może" lub "może" mieć miejsce.
Podobnie, nie ma jasności co do importu leków przeciwretrowirusowych – czy leki są dozwolone do użytku osobistego; ile można wnieść, jeśli są dozwolone; lub jeśli posiadanie takiego stanowi prawo do odmowy wjazdu.
Z tych powodów zaleca się, aby zawsze rozmawiać z konsulatem lub ambasadą któregokolwiek z wymienionych miejsc, jeśli planujesz odwiedzić.
Kraje, w których obowiązują ograniczenia dotyczące zarówno turystów z pozytywnym wynikiem zakażenia wirusem HIV, jak i innych osób ubiegających się o wizę
| Kraj | Ograniczenia odwiedzin | Ograniczenia pobytu | Działanie (a) |
| Bhutan | Nie ma wymogu przeprowadzenia testu na HIV dla osób podróżujących w wieku poniżej 14 dni. Osoby odwiedzające dłuższe pobyty muszą wykonać test na HIV na sześć miesięcy przed ich przyjazdem. | Od dłuższych pobytów wymaga się wykonania testu na HIV na sześć miesięcy przed ich przybyciem. | Prawdopodobieństwo odmowy wjazdu lub deportacji może nastąpić w wyniku testu na obecność wirusa HIV. |
| Brunei | Żadne obowiązkowe testowanie dla turystów, ale ci, którzy są nosicielami wirusa HIV, nie mają wstępu. | Badanie na obecność wirusa HIV jest wymagane w przypadku osób ubiegających się o wizę do pracy lub nauki. | Wydalenie w przypadku potwierdzenia zakażenia wirusem HIV. |
| Gwinea Równikowa | Weryfikacja szczepienia przeciw żółtej febrze jest wymagana dla wszystkich podróżnych (szczególnie ważne, ponieważ szczepionki przeciw żółtej febrze nie należy stosować u osób z liczbą CD4 poniżej 200 lub z objawowym zakażeniem wirusem HIV). Może być również wymagane potwierdzenie testu na obecność wirusa HIV. | Weryfikacja szczepienia przeciw żółtej febrze jest wymagana dla wszystkich podróżnych (szczególnie ważne, ponieważ szczepionki przeciw żółtej febrze nie należy stosować u osób z liczbą CD4 poniżej 200 lub z objawowym HIV). Może być również wymagane potwierdzenie testu na obecność wirusa HIV. | Status zakażenia HIV może skutkować odmową wjazdu lub deportacji. |
| Iran | Brak ograniczeń dla podróżnych odwiedzających do trzech miesięcy. Jednak podróżni z Republiki Południowej Afryki mogą zostać poproszeni o wykonanie testu na HIV przed wejściem do niego i powinni skontaktować się z ambasadą przed wyjazdem. | Potwierdzenie testu na obecność wirusa HIV jest wymagane w przypadku osób ubiegających się o wizę na pracę lub pobyt. | Wizy można odmówić, jeśli podróżny jest nosicielem wirusa HIV. |
| Irak | Wszystkie pobyty przekraczające 10 dni wymagają przeprowadzenia testu na HIV w laboratorium państwowym. | Wszystkie pobyty przekraczające 10 dni wymagają przeprowadzenia testu na HIV w laboratorium państwowym. | Status zakażenia HIV może skutkować odmową wjazdu lub deportacji (z wyłączeniem dyplomatów). |
| Jordania | Osobom zakażonym wirusem HIV można odmówić wjazdu na granicę, jeśli stwierdzono, że mają HIV, w tym prawdopodobnie posiadanie leków antyretrowirusowych. | Cudzoziemcy przebywający dłużej niż trzy miesiące są zobowiązani do potwierdzenia wyników testu na obecność wirusa HIV. | Osoby zakażone wirusem HIV zostaną pozbawione możliwości wjazdu lub deportacji. |
| Kirgistan | W przypadku pobytów krótszych niż 30 dni nie jest wymagany test na obecność wirusa HIV. Pobyty w ciągu 30 dni wymagają potwierdzenia statusu wirusa HIV. | Pobyty w ciągu 30 dni wymagają udokumentowania statusu HIV-ujemnego. | Odmowa przy wjeździe lub wywóz może wyniknąć dla osób o znanym HIV. |
| Papua Nowa Gwinea | Może być wymagana dokumentacja medyczna, w tym test na HIV, dla wszystkich podróżujących w wieku 16 lat lub starszych. | Może być wymagana dokumentacja medyczna, w tym test na HIV, dla wszystkich podróżujących w wieku 16 lat lub starszych. | Zgłoszenie może zostać odrzucone, jeśli podróżny jest nosicielem wirusa HIV. |
| Katar | Podróżujący przebywający dłużej niż miesiąc są zobowiązani do wykonania testu na HIV w Katarze. Dokumenty z innych krajów nie są akceptowane. | Osoby ubiegające się o wizę na pobyt rezydenta lub pracę muszą zdać test na HIV w ciągu jednego miesiąca od przybycia do placówki państwowej. | Każdy, kto uzyska pozytywny wynik, zostanie pozbawiony możliwości wjazdu lub deportacji. |
| Rosja | Nie są wymagane badania na obecność wirusa HIV u osób przebywających krócej niż trzy miesiące. Jednak dla osób ubiegających się o wizy na pobyt wielokrotny wymagany jest test na HIV. | Osoby ubiegające się o wizę studencką i studencką muszą przed wyjazdem posiadać dokumentację testu na obecność wirusa HIV. | Osobom zakażonym wirusem HIV można odmówić wjazdu lub deportacji. |
| Singapur | Dla gości przebywających przez 30 dni lub krócej nie jest wymagane badanie na obecność wirusa HIV. Antiretrovirusy wprowadzone na własny użytek muszą zostać zatwierdzone przez krajowy Urząd Zdrowia (HAS). Dokumentacja testu na obecność HIV-ujemnego jest wymagana dla osób przebywających dłużej niż 30 dni. Zaakceptowane certyfikaty zagraniczne | Przed rozpoczęciem pracy wymagana jest dokumentacja testu na obecność wirusa HIV. Zaakceptowane certyfikaty zagraniczne | Osobom z HIV można odmówić wstępu lub wydalić. Współmałżonkowie mający HIV, obywatele Singapuru są zwolnieni z tego obowiązku. |
| Wyspy Salomona | Dokumentacja testu na obecność wirusa HIV jest wymagana w przypadku pobytów powyżej 90 dni. | Dokumentacja testu na obecność wirusa HIV jest wymagana w przypadku pobytów dłuższych niż 90 dni. | Osobom z HIV można odmówić wstępu lub deportacji. Sudan |
| Dokumentacja testu na obecność wirusa HIV może być wymagana, aby wejść zgodnie z prawem (chociaż może nie być aktywnie wykonywane w praktyce). | Dokumentacja testu na obecność wirusa HIV jest wymagana w przypadku pobytów dłuższych niż 90 dni. | Wynik zakażenia HIV | może skutkować odmową wjazdu lub deportacji. Surinam |
| Mieszkańcy Afryki, Azji i Europy Wschodniej wymagają zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego brak HIV i innych chorób zakaźnych. Środki antyretrowirusowe mogą być przywożone do użytku osobistego, jeżeli towarzyszy im przepis lekarza. | Osoby z Afryki, Azji i Europy Wschodniej wymagają zaświadczenia o stanie zdrowia stwierdzającym brak HIV i innych chorób zakaźnych. | Wpis | może być odmowy lub deportacji może mieć miejsce w przypadku osób z HIV. Tajwan Bez ograniczeń dla odwiedzających przebywających do trzech miesięcy. Antiretrovirals można wprowadzić na własny użytek. Wymagany jest jednak test na obecność wirusa HIV u osób przebywających dłużej niż 30 dni i jest on podawany po przyjęciu. Test na obecność wirusa HIV jest wymagany dla osób przebywających dłużej niż 30 dni i jest podawany przy wejściu. |
| Osobom, o których wiadomo, że mają HIV, odmówiono prawa wjazdu, a osobom posiadającym wizy pobytowe, które później odkryto, że mają HIV, zostaną wydane trzy miesiące na opuszczenie kraju. | Tunezja | Brak ograniczeń dla odwiedzających przebywających do 30 dni. Dozwolone są antyretrowirusy do użytku osobistego. Jednakże podróżni przebywający dłużej niż 30 dni | mogą być zobowiązani do przeprowadzenia testu na HIV. |
| Osoby ubiegające się o wizę na pracę lub studenta muszą mieć test na HIV. | Niejasne Wyspy Turks i Caicos Brak ograniczeń dla odwiedzających przebywających do 30 dni. Jednak osoby planujące pobyt dłuższy niż 30 dni muszą mieć po przeprowadzeniu testu na HIV. | Badanie na obecność wirusa HIV jest wymagane w przypadku osób ubiegających się o wizę na pobyt lub pracę. | Osoby zakażone wirusem HIV nie mogą pracować ani przebywać na wyspach. Ograniczenia dla odwiedzających są niejasne i nie można ich aktywnie egzekwować. |
| Zjednoczone Emiraty Arabskie (Zjednoczone Emiraty Arabskie) | Żadne wymagania testowe dla turystów, chociaż nie można zaimportować leków antyretrowirusowych. | Wymagany jest test na HIV dla wiz pracowniczych i pobytowych, który należy wykonać w ZEA po przyjeździe. Obca dokumentacja dotycząca HIV nie została zaakceptowana. | W przypadku osób, które muszą przejść test na HIV, wynik zakażenia HIV może prowadzić do odmowy wstępu. Każdy cudzoziemiec, który później otrzymał wirusa HIV, może również zostać deportowany. |
