Niektóre leki stosowane w innych stanach medycznych, takich jak wysokie ciśnienie krwi lub leczenie hormonalne – mogą niekorzystnie wpływać na poziom lipidów. Może to obejmować zwiększenie poziomu LDL i triglicerydów lub obniżenie poziomu cholesterolu HDL. Może to być uciążliwe, jeśli wcześniej nie musiałeś martwić się o wysoki poziom cholesterolu. Dodatkowo, jeśli obecnie stosujesz leki obniżające poziom cholesterolu, możesz zauważyć, że Twoja terapia może wymagać dostosowania.
Chociaż nie jest to pełna lista, leki wymienione poniżej są najczęściej stosowanymi lekami, które mogą potencjalnie wpływać na poziom lipidów. Powinieneś zawsze ujawniać swojemu lekarzowi leki, które bierzesz, aby mógł wykluczyć, że jakiekolwiek leki lub produkty naturalne mają negatywny wpływ na twoje zdrowie:
Prednison
Prednison jest glukokortykoidem, który jest stosowany w celu zmniejszenia obrzęku , ciepło i tkliwość związane z wieloma stanami zapalnymi. Pomimo ulgi, jaką mogą ci dać, mogą podnieść poziom trójglicerydów, cholesterolu LDL i cholesterolu HDL. Obserwacja znacznego wzrostu stężenia cholesterolu nie trwa długo: niektóre badania wykazały, że pacjenci mieli wyższy poziom cholesterolu w ciągu dwóch tygodni leczenia.
Beta-blokery
Beta-adrenolityki to leki, które są zwykle przepisywane w celu leczenia wysokiego ciśnienia krwi. Pomimo znaczących zalet, które oferują w leczeniu kilku postaci chorób serca, beta-blokery również zostały odnotowane w celu obniżenia poziomów HDL i podwyższenia poziomów triglicerydów.
Jednak w większości przypadków zmiany lipidowe były bardzo małe. Ważne jest, aby pamiętać, że nie wszystkie beta-blokery mają taki efekt. Zaobserwowano następujące beta-blokery, które nieznacznie zmieniają profile lipidów:
- Atenolol (Tenormin®)
- Bisoprolol (Zebeta®)
- Metoprolol (Toprol®, Lopressor®)
- Nadolol (Corgard®)
- Propanolol (Inderal®)
Beta- Blokery nie tylko pomagają obniżyć ciśnienie krwi, ale także przyczyniają się do przedłużenia przeżycia osób z aktywną chorobą serca (takich jak zastoinowa niewydolność serca i wcześniejszy zawał serca). Dlatego też, nawet jeśli obserwowane są niewielkie zmiany w twoich lipidach, bardzo ważne jest, aby nie przerwać stosowania beta-adrenolityków.
Amiodaron Amiodaron jest lekiem stosowanym w leczeniu różnych arytmii serca i wiąże się z szeroką gamą działań niepożądanych. Jednym z mniejszych efektów ubocznych jest wysoki poziom cholesterolu. Amiodaron głównie podnosi poziom cholesterolu LDL, ale wydaje się, że nie wpływa na poziom cholesterolu HDL lub trójglicerydów.
Estrogen
Estrogen jest żeńskim hormonem płciowym występującym w żeńskiej hormonalnej kontroli urodzeń oraz w innych formach hormonalnej terapii zastępczej. Przez wiele lat estrogen był uważany za "kardioprotekcyjny", promując w ten sposób zdrowe serce. Wynika to głównie z jego zdolności do podnoszenia poziomów HDL. To spowodowało, że wiele kobiet po menopauzie przyjmowało hormonalną terapię zastępczą, by pomóc jej sercu. Jednak ostatnie badania wykazały, że nie chroni przed chorobami serca po menopauzie. Mechanizm, który powoduje zawał serca, jest nieznany.
Ponadto estrogeny mogą również zwiększać poziomy trójglicerydów.
Progestyna
Progestyna jest postacią progesteronu, innego żeńskiego hormonu płciowego, który jest stosowany w doustnych środkach antykoncepcyjnych i hormonalnej terapii zastępczej sam lub w połączeniu z estrogenem. Wyższe poziomy progestyny były związane z niższymi poziomami HDL. W połączeniu z estrogenem, progestyna może zniweczyć zdrowy wpływ estrogenu na podniesienie poziomu HDL.
Steroidy anaboliczne
Sterydy anaboliczne obejmują testosteron, męski hormon płciowy stosowany w leczeniu opóźnionego dojrzewania u chłopców i niektórych form impotencji. Jest również używany nielegalnie do budowania masy mięśniowej.
Leki te podnoszą poziom LDL i obniżają poziom HDL. Szkodliwy wpływ tego leku na poziom cholesterolu jest bardziej widoczny w doustnych lekach w porównaniu z lekami do wstrzykiwań.
Cyklosporyna
Cyklosporyna (Sandimmune®, Neoral®, Gengraf®) jest lekiem stosowanym do tłumienia układu odpornościowego. Jest powszechnie stosowany po przeszczepieniu narządu, aby zapobiec odrzuceniu. Jednak może być również stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów i łuszczycy. Badania wykazały, że cyklosporyna podnosi poziom cholesterolu LDL.
Inhibitory proteazy
Inhibitory proteazy stosowane są w leczeniu ludzkiego wirusa upośledzenia odporności (HIV). Chociaż mechanizm, w którym te leki podnoszą poziom cholesterolu, nie jest znany, wydaje się, że szczególnie podnoszą poziom triglicerydów i obniżają poziom cholesterolu HDL. Fibraty i statyny są czasami stosowane w celu obniżenia poziomu trójglicerydów i zwiększenia poziomu HDL u osób przyjmujących te leki.
Diuretyki
Diuretyki są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i zatrzymywania wody. Istnieją dwa rodzaje leków moczopędnych, które powodują podwyższony poziom cholesterolu:
Tiazydowe leki moczopędne (w tym hydrochlorotiazyd, chlorotiazyd, metolazon)
- Diuretyki pętlowe (w tym furosemid, torsemid, bumetanid)
- Tiazydowe leki moczopędne powodują przejściowy wzrost całkowitego stężenia cholesterolu, trójglicerydów i Poziom cholesterolu LDL. Poziom cholesterolu HDL zazwyczaj nie jest zaburzony. Ten wzrost może wynosić od 5 do 10 miligramów na decylitr. Obecnie indapamid jest jedynym diuretykiem tiazydowym, który nie wpływał negatywnie na poziom lipidów. Diuretyki pętlowe mają ten sam wzór, co diuretyki tiazydowe; jednak niektóre z tych leków wykazały niewielki spadek cholesterolu HDL. Ponieważ leki moczopędne są bardzo ważne w leczeniu obniżania ciśnienia krwi, Twój lekarz może również wprowadzić dietę niskotłuszczową, gdy jesteś na tym lekiem.
Jeśli masz wysoki poziom cholesterolu i przyjmujesz leki, które mogłyby potencjalnie podnieść poziom lipidów, Twój lekarz może okresowo monitorować twoją krew, aby upewnić się, że poziom lipidów nie jest zbyt wysoki. W niektórych przypadkach niekorzystny wpływ na lipidy może być jedynie tymczasowy. Jeśli jednak po rozpoczęciu leczenia utrzymują się na wysokim poziomie, Twój lekarz może zdecydować o dodaniu lub zmodyfikowaniu terapii obniżającej poziom cholesterolu.
