Większość osób powyżej 65 roku życia ma nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi), które jest głównym czynnikiem ryzyka udaru, choroby wieńcowej (CAD), niewydolności serca i choroby nerek.
Równie ważne jest, aby zarówno osoby starsze, jak i osoby młodsze były leczone z nadciśnieniem. Jednak wiele starszych osób musi stawić czoła dwóm specjalnym wyzwaniom związanym z uzyskaniem odpowiedniej kontroli ciśnienia krwi: po pierwsze, wiele z nich ma głównie nadciśnienie skurczowe.
Po drugie, osoby starsze częściej mają trudności z tolerowaniem leczenia hipotensyjnego.
Skurczowe nadciśnienie tętnicze u osób w podeszłym wieku
Większość osób starszych z nadciśnieniem tętniczym ma podwyższone ciśnienie skurczowe, a ciśnienie rozkurczowe pozostaje prawidłowe lub prawie normalne. Dzieje się tak dlatego, że wraz z wiekiem nasze naczynia krwionośne stają się "sztywniejsze", więc skurczowe ciśnienie krwi (ciśnienie w tętnicach podczas bicia mięśnia sercowego) wzrasta. Skurczowe ciśnienie krwi 140 mm Hg jest uważane za górną granicę normy.
Ponadto u osób w wieku powyżej 65 lat wysokie skurczowe ciśnienie krwi zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe bardziej niż wysokie ciśnienie rozkurczowe. (W przypadku młodszych osób jest odwrotnie). W rzeczywistości nadciśnienie skurczowe zwiększa ponad dwukrotnie ryzyko zawału serca i udaru mózgu. Dlatego ważne jest leczenie nadciśnienia skurczowego.
Leczenie nadciśnienia skurczowego może stanowić szczególny problem, a mianowicie obniżenie skurczowego ciśnienia krwi, dlatego nie należy zbytnio obniżać rozkurczowego ciśnienia krwi.
Dzieje się tak, ponieważ u osób starszych z CAD zmniejszenie ciśnienia rozkurczowego poniżej 60 lub 65 mm Hg wiązało się z wzrostem w atakach serca i udarach.
Podstępem w leczeniu nadciśnienia skurczowego jest obniżenie ciśnienia skurczowego do wartości poniżej 140 mm Hg – lub tak blisko 140 mm Hg, jak to możliwe – przy zachowaniu ciśnienia rozkurczowego powyżej 60 lub 65 mm Hg.
Terapia nadciśnienia tętniczego u osób w podeszłym wieku
Podobnie jak w przypadku innych osób z nadciśnieniem, pierwszym krokiem w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u osób starszych jest wprowadzenie zmian w stylu życia, które mogą obniżyć ciśnienie krwi, w tym zmniejszenie masy ciała, ograniczenie soli, ćwiczenia i rzucenie palenia .
Jeśli po miesiącu lub dwóch zmianach w twoim stylu życia ciśnienie krwi utrzymuje się na wysokim poziomie, lekarz prawdopodobnie zaleci leczenie farmakologiczne.
U osób starszych bezpieczne stosowanie leków hipotensyjnych może być trudne. Należy nie tylko zachować ostrożność, aby zbytnio nie zmniejszać ciśnienia rozkurczowego, ale niektóre osoby starsze, szczególnie te, które głównie cierpią na nadciśnienie skurczowe, mogą rozwinąć się niedociśnienie ortostatyczne (spadek ciśnienia krwi po wstawaniu) z niektórymi lekami na ciśnienie krwi. Niedociśnienie poposiłkowe (spadek ciśnienia krwi tuż po jedzeniu) można również zaobserwować u osób starszych w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Niedociśnienie tętnicze – niezależnie od tego, co może być przyczyną jego wystąpienia – może prowadzić do utraty przytomności i upadków i należy go unikać.
Nazwa gry toczy się powoli, aby uniknąć efektów ubocznych. Rozpoczynając stosowanie leków przeciwcukrzycowych u osób starszych, należy stosować jeden lek, który należy rozpoczynać od małej dawki – często w dawce, która stanowi mniej więcej połowę dawki, którą można stosować u młodszych pacjentów.
Leczenie zwykle rozpoczyna się od diuretyku tiazydowego, długodziałającego blokera wapnia lub inhibitora ACE. Jeśli lek jest tolerowany bez skutków ubocznych, dawkę można zwiększyć po kilku tygodniach, jeśli to konieczne. Jeśli wyższa dawka nadal nie zapewnia dobrej kontroli ciśnienia krwi, większość lekarzy zmieni leki na inne, zamiast dodawać drugi lek. Leczenie skojarzone jest na ogół stosowane tylko wtedy, gdy kilka prób leczenia pojedynczego leku okazuje się niewystarczające.
Po każdej zmianie terapii – zwiększeniu dawki leku, przejściu na inny lek lub dodaniu drugiego leku – lekarz powinien dokładnie sprawdzić podciśnienie ortostatyczne.
Odbywa się to poprzez mierzenie ciśnienia krwi podczas leżenia, a następnie, gdy stoisz, szukając znacznego spadku ciśnienia. Ważne jest również, aby poinformować lekarza o zawrotach głowy, które mogą wystąpić, gdy wstajesz lub po jedzeniu.
Celem jest stopniowe obniżanie ciśnienia krwi do poziomów docelowych w ciągu kilku tygodni lub miesięcy (zamiast w dniach), przy jednoczesnym zachowaniu ostrożności w tym czasie, aby uniknąć zbytniego obniżenia ciśnienia krwi. Osiągnięcie tego celu często wymaga wielu prób z jednym lub większą liczbą leków i kilkoma zmianami dawkowania.
Podsumowanie
Jeśli jesteś starszą osobą, istnieje duża szansa, że masz nadciśnienie. Nadciśnienie tętnicze jest poważnym problemem, a podczas leczenia może stanowić wyzwanie, ale nadal jest tak, że z troską i cierpliwością (z twojej strony, a także z lekarzem), istnieje doskonała szansa, że twoje nadciśnienie zostanie opanowane bez żadnej uciążliwe działania niepożądane, a ryzyko poważnych problemów sercowo-naczyniowych ulegnie znacznemu zmniejszeniu.
