Teoretycznie powinieneś być w stanie rozwiązać problem ataksji glutenu poprzez eliminację glutenu z diety.
Badania nad ataksją glutenu (głównie dr. Mariosa Hadjivassiliou, neurologa konsultanta w szpitalu Royal Hallamshire w Sheffield w Anglii, który jako pierwszy zbadał pojęcie ataksji glutenu) wskazują, że może to być prawdą – możesz potencjalnie zatrzymać uszkodzenia twój system neurologiczny, przestrzegając surowej diety bezglutenowej.
Jednak co najmniej jedno inne badanie przeprowadzone na pacjentach z podejrzeniem ataksji glutenu nie potwierdza tego – nie stwierdzono statystycznie istotnej poprawy objawów ataksji u pacjentów po diecie bezglutenowej (chociaż dane wskazywały na to w tym kierunku) .
Teoria dr Hadjivassiliou głosi, że dieta musi być bardzo ścisła, aby mieć pozytywny wpływ na te powikłania neurologiczne. Oznacza to usunięcie jak największej ilości glutenu śladowego, jak również oczywistych pokarmów zawierających gluten. Ta teoria – że musisz całkowicie pozbyć się diety z glutenu, nawet glutenu śladowego powszechnie występującego w żywności bezglutenowej – jest poparta anegdotycznymi doniesieniami o osobach z ataksją glutenową i innymi schorzeniami neurologicznymi. Te objawy neurologiczne związane z glutenem wydają się trwać dłużej niż objawy żołądkowo-jelitowe, aby poprawić i tylko wydają się być lepsze na diecie pozbawionej glutenu śladowego. Jednak, jak dotąd nie ma badań medycznych, aby poprzeć tę teorię, a więc nie wszyscy lekarze stosują koncepcję stosowania diety bezglutenowej w leczeniu ataksji.
Atakia glutenowa reprezentuje reakcję autoimmunologiczną na gluten
Ataksja glutenowa charakteryzuje się faktycznym uszkodzeniem mózgu, które powoduje problemy z chodem, kończynami i oczami.
Obrażenia są progresywne, a oznaki tego zaburzenia zwykle ujawniają się w połowie lat 50., zgodnie z dokumentem konsensusu opublikowanym w 2012 roku opublikowanym w
BMC Medicine
. Objawy to niestabilność na stopach, niezdarność i problemy z chodzeniem, zmiany w mowie i trudności w połykaniu. Diagnoza jest trudna, ponieważ nie ma akceptowalnego testu medycznego na ataksję glutenu.Chociaż nie wszyscy lekarze zgadzają się co do istnienia ataksji glutenu, dokument uzgodniony zdefiniował chorobę jako reakcję autoimmunologiczną na gluten w tej samej "rodzinie" co celiakia (która obejmuje jelito cienkie) i opryszczkowe zapalenie skóry (które obejmuje skórę) .
Czy dieta bezglutenowa pomaga w ataku glutenu?
Tylko w dwóch badaniach oceniano wpływ diety bezglutenowej, szczególnie u pacjentów z dysfunkcją neurologiczną. Jeden stwierdził, że dieta jest pomocna w zmniejszaniu objawów neurologicznych, podczas gdy druga stwierdza, że brakuje dowodów na ten efekt.
W pierwszym badaniu, przeprowadzonym przez dr Hadjivassiliou i współpracowników, badacze przyjrzeli się wpływowi diety bezglutenowej na 43 osoby z rozpoznaną ataksją glutenową. Niektórzy z tych pacjentów mieli charakterystyczną atrofię kosmków odkrytą w celiakii, a niektórzy nie, ale dieta wydawała się pomagać każdemu, kto przestrzegał jej ściśle.
W badaniu tym 26 pacjentów ściśle przestrzegało diety, co wykazano w wynikach negatywnych badań krwi na obecność przeciwciał przeciw glutenowi. Kolejnych 14 pacjentów odmówiło przestrzegania diety i dlatego służyło jako grupa kontrolna.
Przed rozpoczęciem badania wszyscy uczestnicy mieli podobne wyniki w testach ataksji. Jednak po roku badania objawy ataksji grupy terapeutycznej znacznie się poprawiły w porównaniu do grupy kontrolnej. Poprawa objawów neurologicznych wystąpiła niezależnie od tego, czy osoba po diecie bezglutenowej miała zanik kosmków i została zdiagnozowana z celiakią, czy nie. Ne "Neurofizjologiczna ocena funkcji nerwów obwodowych u pacjentów z ataksją glutenową i neuropatią obwodową również wykazała poprawę, potwierdzając naszą opinię, że poprawa w grupie przylegającej do diety bezglutenowej była prawdziwa" – zakończyli naukowcy.
Poprawa nastąpiła również niezależnie od tego, jak długo pacjenci cierpieli na ataksję, a niektórzy niedawno zdiagnozowani pacjenci rzeczywiście stracili wszystkie objawy ataksji i powrócili do normy po leczeniu dietą bezglutenową – stwierdzili naukowcy.
Drugie badanie nie udało się znaleźć efektu dietetycznego
W drugim badaniu, opublikowanym w 2011 r., Grupa badaczy z kliniki Mayo podążyła za 57 pacjentami z podejrzeniem ataksji glutenu i neuropatią obwodową, z których niektórzy mieli dodatnie testy krwi przeciw glutenowej i niektórzy z nich mieli pozytywne biopsje na celiakię.
Około połowa pacjentów przyjęła dietę bezglutenową, podczas gdy druga połowa nie. Spośród pacjentów stosujących dietę bezglutenową objawy neurologiczne uległy poprawie u 16%, pozostały stabilne u 37%, a pogorszenie u 47%. W grupie, która nie przestrzegała diety, poprawiła się o 9%, 18% pozostała stabilna, a 73% uległo pogorszeniu. Różnice te nie osiągnęły jednak istotności statystycznej. It "Wygląda na to, że objawy neuropatii [tj. Mrowienie kończyn] u pacjentów z celiakią mogą mieć większe szanse na wyleczenie (jeśli w ogóle) z diety bezglutenowej niż objawy ataksji" – napisali naukowcy. "Nie zaobserwowaliśmy żadnej poprawy ataksji w diecie bezglutenowej u pacjentów z celiakią lub bez celiakii".
Naukowcy doszli do wniosku, że "wciąż brak przekonujących dowodów na korzyści w zakresie wyników neurologicznych".
Istnieje również kilka opisów przypadków wskazujących, że dieta bezglutenowa może rozwiązać schorzenia związane z chodzeniem i inne objawy neurologiczne u osób z celiakią, chociaż w tych doniesieniach naukowcy byli przede wszystkim zainteresowani objawami żołądkowo-jelitowymi i nie skupiali się na objawach ataksja.
Dr Hadjivassiliou: Dieta bezglutenowa musi być ścisła
Aby móc stosować jako leczenie ataksji glutenu, dieta bezglutenowa musi być ścisła: nie można oszukiwać diety bezglutenowej
w ogóle
, i być może trzeba wyeliminować produkty "bezglutenowe", które nadal zawierają małe ilości glutenu śladowego, zgodnie z dr Hadjivassiliou.
To może być bardziej rygorystyczna dieta niż to konieczne, aby wyeliminować uszkodzenia jelit – zauważa. "Konieczne jest ścisłe monitorowanie za pomocą przeciwciał antyigliadynowych [tj. Testów krwi z celiakii] i przegląd dietetyczny w celu zapewnienia ścisłego przestrzegania diety" – podsumowuje dr Hadjivassiliou i jego współautorzy.
Jeśli po roku nie nastąpiła poprawa na ścisłej diecie bezglutenowej, badanie sugerowało, że odpowiednie może być leczenie lekami immunosupresyjnymi i innymi lekami.
