Twój lekarz twierdzi, że masz złamanie kości ramiennej w środkowym odcinku. Co to oznacza i co będzie dalej?
Kość ramieniowa to kość łącząca ramię z łokciem. Ten odcinek ciała nazywa się ramieniem i wraz z dłonią i przedramieniem tworzy górną kończynę. Kość ramienna to mocna kość zamknięta za pomocą kulki przegubu kulistego u góry i posiadająca zawiasy stawu łokciowego na dole.
Złamania kości ramiennej dzielą się na trzy typy: złamania proksymalnego kości ramiennej, złamania kości ramiennej w środkowym odcinku kości oraz złamania kości ramienia dalszego kości łokciowej.
Złamania kości ramiennej w środkowym otworze
Złamanie kości ramiennej w połowie wału zwykle nie obejmuje stawów barkowych lub łokciowych. Ten rodzaj złamania stanowi około 3% wszystkich złamanych kości. Najczęstszą przyczyną złamania trzonu kości ramiennej jest upadek, ale obrażenia o wysokim zużyciu energii (zderzenia pojazdów mechanicznych, urazy sportowe) i uraz penetrujący (rany postrzałowe) również mogą spowodować takie obrażenia. Wiele złamań trzonu kości ramiennej występuje w wyniku osłabienia kości z powodu osteoporozy.
Złamania kości ramiennej mogą być przerażającymi urazami, a zdjęcia rentgenowskie często wyglądają na przerażające dla pacjentów. Ponieważ istnieje tylko jedna kość łącząca ramię z łokciem, pacjenci często mają wrażenie, że ich ramię nie jest przyczepione. Pacjenci powinni być pewni, że jest dużo więcej niż kość trzymająca rękę i że ogromna większość złamań kości ramienia środkowego wału leczy się bez operacji.
Leczenie złamań kości ramiennej
Istnieje kilka metod leczenia tych złamań, ale najczęstsze są zabiegi niechirurgiczne. Na szczęście grawitacja działa cuda, aby ustawić kości ramiennej, a po prostu pozwalając, aby ramię zawieszone na boku jest często najlepszym sposobem na złamanie kości ramiennej. Ponadto każde leczenie chirurgiczne wiąże się ze znacznym ryzykiem.
Minimalizacja prawdopodobieństwa komplikacji jest jednym z powodów rozważenia niechirurgicznego leczenia.
Powody, dla których należy rozważyć leczenie chirurgiczne, obejmują wielokrotne złamania, otwarte złamania, uszkodzenia naczyń krwionośnych lub nerwy oraz niepowodzenie gojenia przy leczeniu nieoperacyjnym (bez zrostu).
- Stężenie złamań:Najczęstsze leczenie złamania trzonu kości ramiennej nosi nazwę aparatu złamania, często określanego jako klamra Sarmiento, nazwana na cześć lekarza, który spopularyzował tę metodę leczenia. Zwykle złamanie jest leczone w szynie lub chuście przez tydzień, aby umożliwić obrzęk ustąpienie, a następnie pacjentowi zamocowano aparat ambulatoryjny. Klamra wygląda jak muszla i trzyma humerus w wyrównaniu. Zaletą aparatu złamania jest to, że w miarę postępu leczenia pacjenci mogą zacząć używać ramienia i łokcia.
- Płyty metalowe:Najczęstszą operacją w leczeniu złamania kości ramiennej jest umieszczenie dużej metalowej płytki wzdłuż kości ramiennej i zabezpieczenie jej za pomocą śrub. Użycie płytki i śrub jest najbardziej skutecznym sposobem na chirurgiczne wyleczenie złamania trzonu kości ramiennej. Problem chirurgii polega na tym, że ryzyko uszkodzenia nerwu i braku zrostu jest większe w przypadku zabiegów chirurgicznych niż w przypadku zabiegów niechirurgicznych.
- Pręty:Pręt śródszpikowy jest metalowym prętem umieszczonym w środku wydrążonego środka kości. Zaletą metalowego pręta jest to, że zabieg jest mniej inwazyjny, a chirurg pozostaje z dala od ważnych nerwów, które wędrują wzdłuż ramienia. Problem z prętem polega na tym, że tempo leczenia nie jest tak wysokie, a brak zrostu jest częstym powikłaniem.
Czas leczenia i komplikacje złamania kości ramiennej
Leczenie złamania kości ramiennej w środkowym odcinku kręgosłupa zajmuje kilka miesięcy, ale często ćwiczenia poprawiające ruchomość stawu barkowego i stawu łokciowego są inicjowane znacznie wcześniej. Dwa często obserwowane powikłania to uszkodzenia nerwu promieniowego i brak zrostu.
Urazy nerwu promieniowego występują, ponieważ ten ważny nerw szczelnie owija się wokół środkowej części kości ramiennej. Nerw promieniowy może ulec uszkodzeniu w momencie złamania lub podczas leczenia złamania. Urazy nerwu promieniowego powodują drętwienie dłoni i trudności z wyprostowaniem (rozciągnięciem) nadgarstka i palców.
Większość urazów nerwów promieniowych poprawi się z czasem, ale lekarz będzie uważnie obserwował to, aby ustalić, czy konieczne jest dalsze leczenie.
Brak zrostu jest trudnym problemem i występuje, gdy złamanie go nie leczy. Istnieje wiele powodów, dla których może wystąpić nonunion. Co ciekawe, jedną z najczęstszych przyczyn braku zrostu jest operacja. Po zabiegu chirurgicznym tkanki miękkie otaczające złamanie są dodatkowo zakłócane, co może wpłynąć na przepływ krwi do miejsca złamania. Jedną z przyczyn unikania operacji jest zapobieganie ryzyku niezrostu. Jednakże, jeśli nie występuje zrost, operacja jest prawie zawsze potrzebna, aby stymulować uzdrawiającą odpowiedź kości
