Chociaż nie ma lekarstwa na chorobę Parkinsona, dostępnych jest wiele leków, które pomagają kontrolować objawy tej postępującej choroby.
Używane osobno lub (co bardziej prawdopodobne) w połączeniu, leki te pozwalają twojemu ciału lepiej funkcjonować, co z kolei pomaga robić rzeczy, które chcesz lub potrzebujesz.
Osoby cierpiące na chorobę Parkinsona mogą pomóc sobie samym, poznając działanie tych leków, potencjalne korzyści, jakie mogą one przynieść oraz jakie skutki uboczne mogą powodować. Następnie, kiedy twój lekarz sugeruje zmianę lub dodatek do przyjmowanych leków, możesz podjąć świadomą decyzję o leczeniu.
Terapia zastępcza dopaminą
Levodopa lub L-dopa, jak powszechnie wiadomo, jest uważana za złoty standard leczenia choroby Parkinsona i jest najczęściej stosowanym lekiem na ten stan.
Lek jest przekształcany w neurotransmiter dopaminy w mózgu, który uzupełnia zapasy dopaminy, które zostały utracone w miarę postępu choroby. W ten sposób L-dopa poprawia objawy motoryczne choroby Parkinsona.
L-dopa jest dość skuteczny, ale może powodować pewne znaczące efekty uboczne, w tym mimowolne ruchy (znane jako dyskinezy). Jest zwykle przepisywany w połączeniu z innym lekiem o nazwie karbidopa, który zmniejsza te działania niepożądane.
Agoniści dopaminy
Drugim najczęściej używanym lekiem na chorobę Parkinsona są leki nazywane agonistami dopaminy. Zamiast zastępować dopaminę w mózgu, leki te oszukują twój mózg, myśląc, że ma on wystarczająco dużo dopaminy. Leki robią to wiążąc się z receptorami przeznaczonymi do dopaminy w mózgu.
Agoniści dopaminy pomagają także złagodzić objawy motoryczne choroby Parkinsona. Można je stosować samodzielnie lub w połączeniu z L-dopą.
Częste działania niepożądane agonistów dopaminy obejmują nudności, wymioty i spadek ciśnienia krwi. Niektóre osoby mogą rozwijać kompulsywne, ryzykowne zachowania podczas przyjmowania tych leków, co może ograniczać ich stosowanie.
Inhibitory MAO-B
Inhibitory monoaminooksydazy – znane jako inhibitory MAO-B – jako pierwsze były stosowane w leczeniu depresji, ale są również przydatne w leczeniu choroby Parkinsona. Leki blokują rozkład twojego ciała w dopaminie neuroprzekaźnika w twoim mózgu, który pomaga utrzymać wyższą dostawę dopaminy i zmniejszyć twoje objawy Parkinsona.
Inhibitory MAO-B najczęściej stosowane w chorobie Parkinsona to Eldepryl i Zelapar (selegilina) i Azilect (rasagilina). Mogą być przepisywane samodzielnie lub z innymi lekami wywoływanymi przez Parkinsona, a działania niepożądane mogą obejmować nudności, bóle głowy, suchość w jamie ustnej, zawroty głowy, bezsenność i utratę apetytu.
Badacze sprawdzili, czy inhibitory MAO-B rzeczywiście mogą spowolnić postęp choroby Parkinsona (a nie tylko poprawiają objawy), ale doszli do wniosku, że nie ma na to dowodów. Niemniej jednak leki pomagają w leczeniu objawów choroby Parkinsona.
Inne leki
Istnieje wiele innych leków stosowanych w celu znalezienia idealnej równowagi skuteczności leczenia z minimalnymi skutkami ubocznymi.
Na przykład grupa leków zwanych inhibitorami COMT może pomóc większej ilości L-dopa dotrzeć do mózgu, zapobiegając jego rozbiciu. Comtan (entakapon) i Tasmar (tolkapon) są dwoma przykładami inhibitorów COMT.
Symmetrel (amantadyna) działa poprzez zwiększenie ilości dopaminy wytwarzanej przez organizm i zapobieganie rozkładowi przez organizm istniejącej dopaminy. Jest stosowany we wczesnym stadium choroby Parkinsona w leczeniu objawów, a także może pomóc w przypadku mimowolnych ruchów od L-dopa.
Leki przeciwcholinergiczne, takie jak Cogentin (benztropina) nie są powszechnie stosowane, ale mogą pomóc niektórym młodszym pacjentom z chorobą Parkinsona opanować drżenie. Celują w inny neurotransmiter w mózgu – acetylocholinę.
Wreszcie, Exelon (rywastygmina), lek należący do inhibitorów cholinesterazy klasy lekowej, jest dopuszczony do leczenia otępienia w chorobie Parkinsona. Może pomóc poprawić pamięć i codzienne funkcjonowanie.
Podejmuj świadome decyzje
Istnieje wiele dostępnych leków, które mogą pomóc w kontrolowaniu objawów choroby Parkinsona. Zrozumienie, co robią różne leki i co możesz zrobić, aby uzyskać jak najwięcej z leków, naprawdę może pomóc w zarządzaniu swoim stanem.
