Meglitynidy są doustnymi lekami stosowanymi w leczeniu cukrzycy typu 2. Leki w tej klasie obejmują Prandin (repaglinid) i Starlix (nateglinid).
Co robią meglitynidy
W ludzkim ciele insulina jest wytwarzana przez wyspecjalizowane komórki trzustki. Są to tak zwane komórki beta. U osób z cukrzycą typu 2 albo trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, albo wytwarzana przez nią insulina nie jest efektywnie wykorzystywana, co utrudnia kontrolowanie poziomu cukru we krwi.
Meglitynidy stymulują komórki beta do produkcji większej ilości insuliny, pomagając organizmowi lepiej przetwarzać glukozę (cukier) i obniżać poziom cukru we krwi. Ta szczególna klasa leków ma pomóc obniżyć poziom cukru we krwi po posiłkach.
Meglitynidy są lekami o stosunkowo krótkim czasie działania, co oznacza, że mają mniejsze ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Jednakże, jeśli ten lek przyjmowany jest bez jedzenia, może powodować obniżenie poziomu cukru we krwi.
Meglitynidy należy również przyjmować około 15 minut przed posiłkiem i zazwyczaj przepisuje się je trzy razy dziennie przed posiłkami. Jeśli pominiesz posiłek, nie powinieneś go przyjmować. Czas podawania leku pozwala na bardziej elastyczne planowanie posiłków, ponieważ są one przyjmowane tylko podczas jedzenia.
Czego nie robią Meglitinidy
Podczas gdy meglitynidy pomagają wytwarzać więcej insuliny u pacjentów, którzy nadal wytwarzają część z trzustki, nie obniżają bezpośrednio poziomu cukru we krwi. Dlatego meglitynidy nie są substytutem insuliny i nie są odpowiednie dla pacjentów z cukrzycą typu 1.
Meglitynidy należy zawsze stosować w połączeniu ze zmianami stylu życia, takimi jak dieta i ćwiczenia fizyczne.
Historia meglitynidów
Meglitynidy zostały zatwierdzone przez FDA do leczenia cukrzycy typu 2 od 1997 roku. Można je stosować samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami. Ta klasa leków jest dobrze tolerowana u osób starszych, które potrzebują pomocy w obniżeniu czasu posiłku we krwi.
Meglitynidy mogą być również drogie.
Badania wskazują, że repaglinid jest porównywalny z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi obniżającymi poziom cukru we krwi. Nateglinid, chociaż przydatny, może być nieco mniej skuteczny w obniżaniu poziomu cukru we krwi niż inne leki przeciwcukrzycowe.
Kto nie powinien stosować meglitynidów
Osoby z cukrzycą typu 1 (insulinozależną) lub alergie na meglitynidy nie powinny z nich korzystać. Pacjenci doświadczający obecnie stresu fizycznego spowodowanego infekcją, urazem lub zabiegiem chirurgicznym mogą potrzebować czasowo przestać przyjmować meglitynidy.
Ponadto meglitynidy należy przyjmować wyłącznie z pokarmem. Jeśli ktoś przegapi posiłek, powinien pominąć dawkę.
Skutki uboczne i ryzyko wystąpienia meglitynidów
Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia) jest najczęstszym działaniem niepożądanym meglitynidów. Objawy hipoglikemii obejmują pocenie się, drżenie, zawroty głowy i możliwe splątanie.
Ktoś doświadczający hipoglikemii (cukru we krwi mniej niż 70 mg / dL) powinien spożywać jakąś formę glukozy, na przykład cztery uncje soku. Każdy, kto ma objawy śpiączki cukrzycowej, w tym zamieszanie lub utratę przytomności, powinien niezwłocznie uzyskać natychmiastową pomoc lekarską. Meglitynidy mogą również powodować przyrost masy ciała.
Co jeszcze powinienem wiedzieć?
Meglitynidy mają potencjał interakcji z innymi lekami.
Ważne jest, aby osoby, które przeprowadzają badania, najpierw przejrzały wszystkie swoje aktualne leki u swoich pracowników służby zdrowia.
Osoby chore na cukrzycę powinny również porozmawiać ze swoimi pracownikami opieki zdrowotnej przed podjęciem jakichkolwiek leków bez recepty lub suplementów ziołowych. Jeśli jesteś osobą, która ma tendencję do częstego opuszczania posiłków, wtedy ten lek prawdopodobnie nie jest odpowiedni dla ciebie.
