ORIF jest skrótem od procedury o nazwie redukcja wewnętrzna z otwartą redukcją , która ma na celu naprawę złożonych złamań kości lub poważnych pęknięć.
"Otwarta redukcja" oznacza, że złamana kość jest wyrównywana za pomocą operacji (w przeciwieństwie do zamkniętej redukcji wykonywanej bez operacji). "Wewnętrzna fiksacja" odnosi się do sprzętu używanego do zapewnienia, że kość jest ustabilizowana i utrzymywana na miejscu, aby mogła się wyleczyć.
Chociaż nastąpił znaczny postęp w chirurgii ortopedycznej i stale rosnące wskaźniki powodzenia, ożywienie jest w dużej mierze zależne od ciężkości złamania, rodzaju kości, zakresu rehabilitacji pooperacyjnej i wieku osoby.
Jak wykonuje się operację ORIF
Wewnętrzna fiksacja z redukcją otworu to dwuczęściowa operacja wykonywana przez chirurga ortopedy w znieczuleniu. Kroki te są szeroko opisane w następujący sposób:
- Pierwszy etap ma na celu zmianę położenia złamanych kości, aby przywrócić ich normalne ustawienie. Nazywa się to redukcją złamania. Dokładamy wszelkich starań, aby kości były ustawione pod odpowiednim kątem, z jak najmniejszą ilością miejsca i nierównościami powierzchni.
- Drugi etap to wewnętrzna fiksacja. Może to wymagać użycia różnych rodzajów implantów, aby utrzymać razem złamane kości i zapewnić rozsądną stabilność podczas procesu gojenia. Rodzaje wewnętrznych urządzeń mocujących obejmują metalowe płytki i wkręty, szpilki ze stali nierdzewnej (druty Kirschnera lub druty typu K) oraz pręty stabilizujące wciskane w zagłębienie kości (zwane gwoździami śródszpikowymi lub gwoździami IM).
Gips zazwyczaj stosuje się po operacji. W przypadku niektórych złamań nóg i kostek podczas procesu gojenia można stosować różne rodzaje odlewów: nieważący odlew stosowany w kulach na etapie początkowym i obciążony, gdy leczenie jest dalej rozwijane.
Podczas gdy większość implantów ortopedycznych ma pozostać w ciele na stałe, są chwile, kiedy potrzebna może być druga operacja, aby usunąć implant, który jest tam wyłącznie w celu podtrzymania kości podczas gojenia.
Czasami zdarza się to w przypadku ciężkiego złamania kości piszczelowej lub kości udowej (kości udowej) lub gdy używane jest urządzenie zewnętrzne (zwane zewnętrznym stabilizatorem).
Pielęgnacja pooperacyjna po ORIF
Powrót do zdrowia po operacji otwartej redukcji może być bolesny. Acetaminofen z kodeiną jest powszechnie przepisywany; należy unikać na ogół niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAID), takich jak ibuprofen, ponieważ mogą spowolnić proces gojenia. Silniejsze leki przeciwbólowe mogą być przepisywane w poważniejszych przypadkach.
Fizjoterapia jest kluczem do sukcesu powracającego do zdrowia, ponieważ unieruchomienie z natury doprowadzi do pewnego stopnia atrofii mięśni i osłabienia więzadeł i ścięgien. Fizjoterapia, najlepiej skonstruowana pod opieką licencjonowanego specjalisty, może pomóc w przywróceniu siły, wytrzymałości i zakresu ruchu
Możliwe ryzyko operacji ORIF
W większości przypadków z ciężkimi lub złożonymi złamaniami, zalety chirurgii ORIF przewyższają konsekwencje. W związku z tym, każdy przypadek "graniczny", w którym zamknięta redukcja jest opcją, powinien zostać omówiony ze specjalistą ortopedą.
Efekty uboczne chirurgii otwartej redukcji mogą obejmować zakażenie bakteryjne, słyszalne trzaskanie i trzaskanie, uszkodzenie nerwów, zapalenie stawów, utratę zakresu ruchu, skrócenie kończyny i deformację.
Wiele z tych samych objawów może wystąpić, jeśli nie poddasz się operacji.
