Wodogłowie normalne ciśnienie (NPH) jest stanem spowodowanym nagromadzeniem płynu mózgowo-rdzeniowego (płynu zwykle znajdującego się w rdzeniu kręgowym i mózgu) głównie w komorach mózgowych. W rzeczywistości wodogłowie oznacza "wodę w mózgu".
Nagromadzenie płynu następuje, gdy w płynie lub wchłanianiu płynu mózgowo-rdzeniowego występuje blok. Często, pomimo nagromadzenia się płynu, ciśnienie wewnątrz czaszki jest niewielkie lub nie ma jej wcale, stąd nazwa "normalne" ciśnienie wodogłowia.
Termin pochodzi z pracy dr Salomona Hakima z 1964 roku, gdzie po raz pierwszy opisał zjawisko gromadzenia się płynu mózgowo-rdzeniowego.
NPH jest często błędnie diagnozowany jako choroba Alzheimera, Parkinsona lub Creutzfeldta-Jakoba, ponieważ objawy się pokrywają. Niektóre źródła szacują, że aż 250 000 osób z chorobą Alzheimera, inną demencją lub chorobą Parkinsona może faktycznie mieć NPH, podczas gdy inne stawiają ją znacznie poniżej.
Przyczyny
Czasami występują określone przyczyny, takie jak urazy głowy, krwawienie tętniaków mózgu, zapalenie opon mózgowych itp. Często jednak nie można rozpoznać wyzwalacza.
Objawy
Istnieją trzy charakterystyczne objawy NPH:
- Trudności z chodzeniem: Najwcześniejszym objawem jest zmiana chodu i chodu (ruchy nóg i krok) lub uczucie, że stopy przylgnęły do podłogi. Twoja równowaga może być niska i możesz chodzić z szerokim, powolnym krokiem.
- Częstotliwość moczu lub nietrzymanie moczu: Może pojawić się problem z nieszczelnym moczem lub uczucie, że często musisz chodzić do łazienki. Możesz nie być w stanie dotrzeć do łazienki na czas.
- Zmiany poznawcze: ludzie z NPH wykazują pewne objawy demencji, takie jak dezorientacja, krótkotrwała utrata pamięci i zmiany w zachowaniu.
Czym różni się NPH od Alzheimera?
Początkowe objawy NPH to zazwyczaj trzy wymienione powyżej. Z drugiej strony objawy choroby Alzheimera zaczynają się przede wszystkim od problemów poznawczych, takich jak zmniejszona pamięć krótkotrwała i trudności w uczeniu się nowych rzeczy.
Nietrzymanie moczu i problemy z poruszaniem się często rozwijają się wraz z postępem Alzheimera, ale nie są typowymi objawami we wczesnych stadiach choroby Alzheimera.
Możliwe jest jednoczesne stosowanie zarówno NPH, jak i Alzheimera, co sprawia, że diagnoza i leczenie są trudne.
Rozpoznanie
Rozpoznanie NPH jest rozważane, gdy dana osoba ma zaburzenia chodu i równowagi oprócz nietrzymania moczu lub zaburzeń funkcji poznawczych. NPH jest zwykle diagnozowany przez neurologa lub neurochirurga poprzez kilka testów, które mogą obejmować:
- TK
- MRI scan
- Rdzeń kręgowy
Niektórzy lekarze wymagają również pobytu w szpitalu przez wiele dni, gdzie mogą stale mierzyć poziom płynu mózgowo-rdzeniowego przez umieszczenie małego monitora w mózgu. Lekarz może również włożyć mały dren do cewnika, który wygląda jak maleńka elastyczna rurka, w dolny grzbiet, wzdłuż kręgosłupa. To może umożliwić odpływ dodatkowego płynu mózgowo-rdzeniowego z ciała. Zespół medyczny będzie wtedy sprawdzał, czy objawy się poprawiają, gdy gromadzi się mniej płynu. Jeśli funkcjonowanie poprawia się zauważalnie, diagnoza zostaje potwierdzona i osoba prawdopodobnie skorzystałaby z przecieku umieszczonego w jego mózgu.
Leczenie
Leczenie polega zwykle na wprowadzeniu zastawki do komory mózgowej w celu odprowadzenia dodatkowego płynu przez mały cewnik. Sh Bocznica jest odpływem chirurgicznym. Istnieją dwa typy:
przeciek komorowo-otrzewnowy: ten zastawnik jest umieszczony w komorze mózgu i ma mały cewnik lub rurkę, która prowadzi do jamy brzusznej, gdzie dodatkowy płyn może zostać uwolniony i ponownie wchłonięty.
- Trzewica wieńcowa: ten cewnik bocznikowy wkłada się do komory i wpuszcza do żyły szyjnej, znajdującej się tuż nad przedsionkiem serca.
- Ponadto leki takie jak acetazolamid są czasami stosowane w leczeniu NPH.
Rokowanie
Rokowanie różni się w zależności od NPH. Wczesna diagnoza jest niezbędna. Podczas gdy niektóre osoby nie poprawiają się zbytnio przy umieszczaniu zastawek, inne osiągają prawie całkowite wyleczenie, jeśli NPH zostanie zdiagnozowane i leczone wcześnie.
Zazwyczaj chód chodu osoby pierwszej poprawia się, a funkcjonowanie poznawcze jest ostatnią poprawą, jeśli tak się dzieje.
