W ostatnich latach naukowcy bardziej skupili się na różnych podejściach immunologicznych do neutralizacji HIV, w których własny układ odpornościowy organizmu został aktywowany w obronie przed inwazującym wirusem. U większości osób zdolność organizmu do obrony maleje wraz z upływem czasu, a tak zwane komórki "zabójcze", znane jako komórki T CD8 +, stopniowo tracą zdolność rozpoznawania szybko mutującego się wirusa.
Aby komplikować sprawy, HIV może szybko znaleźć się w tak zwanych ukrytych zbiornikach – w zasadzie komórkowych kryjówkach – gdzie może przetrwać przez lata, a nawet dziesięciolecia, nawet w obliczu udanej terapii przeciwretrowirusowej (ART).
Aby wyeliminować wirusa HIV z organizmu, naukowcy musieliby nie tylko uwolnić uśpionego wirusa HIV z tych sanktuariów, ale także zabić je przy użyciu jakiegoś środka całkowicie neutralizującego lub poprzez wywołanie zwiększonej odpowiedzi immunologicznej (lub obu). Nawet gdy śledczy badają nowe i obiecujące sposoby potencjalnego wyrzucenia wirusa HIV na otwartą przestrzeń, do tej pory nie odkryliśmy jeszcze sposobów na zabicie wirusa po jego uwolnieniu.
Naukowcy z Johns Hopkins University School of Medicine, pod przewodnictwem starszego badacza Roberta Siciliano, MD, Ph.D., nie tylko ujawnili, dlaczego to zjawisko występuje, ale zaproponowali strategię, która może otworzyć drzwi do stworzenia szczepionki zdolnej do całkowitego wyeliminowania utrzymujące się cząsteczki wirusa.
Model dla "treningu" Komórki T zabójcy
W swoich badaniach Siciliano i jego zespół donoszą, że nowo wydany HIV jest często tak zmutowany, że całkowicie nie można go rozpoznać w komórkach T CD8 +. Uważają, że poprzez "trening" tych komórek obronnych, aby lepiej wykryć i zabić bardzo zainfekowane komórki, zapewniając im znane jako komórki T pamięci CD4 + – mogą one być w stanie oczyścić organizm z wirusa HIV lub, przynajmniej, kontrolować wirus bez użycia leków.
Badacze zaczęli od pobrania próbek krwi od 25 pacjentów zakażonych wirusem HIV, z których 10 rozpoczęło stosowanie ART w ciągu trzech miesięcy od zakażenia, a pozostali rozpoczęli terapię później podczas przewlekłego stanu infekcji, gdy pierwsze objawy choroby pojawią się po raz pierwszy. .
Nic dziwnego, że ci, którzy wcześnie rozpoczęli ART, w dużej mierze nie zmienili wirusa HIV, podczas gdy ci, którzy zaczęli później, mieli tak zwane "ucieczkowe" mutacje, które umożliwiły wirusowemu białku maskowanie się przed wykryciem. Jednak to, co Siciliano i jego naukowcy byli w stanie znaleźć, to, że zarówno niezmieniony, jak i zmieniony HIV zachował niewielką część oryginalnego białka wirusowego. Poprzez zainicjowanie komórek T CD8 + w celu rozpoznania tego "markera" białkowego, naukowcy są przekonani, że komórka może lepiej atakować i niszczyć wirusa.
W badaniach laboratoryjnych in vitro, badacze najpierw uzyskali zabójcze komórki T od swoich pacjentów i wystawili je na zmutowany HIV lub kombinację wirusowych fragmentów białka pobranych zarówno ze zmutowanego, jak i niezmutowanego wirusa HIV. Następnie próbkę eksponowano na zakażone HIV komórki T CD4 + pobrane od pacjentów, u których stwierdzono mutację ucieczkową. Po przeanalizowaniu wyników, Siciliano i jego zespół odkryli, że zabójcze komórki T wyeksponowane na zmutowany i niezmutowany wirus HIV były w stanie zabić 63% zainfekowanych komórek, podczas gdy osoby narażone na zmutowany HIV mogły zabić tylko 23%.
Naukowcy zbadali następnie model u myszy humanizowanych (tj. Myszy poddanych bioinżynierii, które mają ludzką odpowiedź immunologiczną), z których każda była narażona na HIV. Gdy myszy rozwinęły się w późniejszym etapie, objawową chorobą i wstrzyknięto jedną lub drugą "wyszkoloną" próbkę komórek T zabójcy, wyniki były takie same. Wszyscy, którzy otrzymali zabójcze komórki T, zainicjowane jedynie mutacją HIV, zmarli. Ci, którzy otrzymali komórki T zainicjowane za pomocą zmutowanego i niezmutowanego wirusa HIV, doświadczyli głębokiego, tysiącokrotnego spadku miana wirusa, z pewnymi ograniczonymi do całkowicie niewykrywalnego poziomu.
Badanie Johns Hopkins dostarcza przekonującego dowodu koncepcji, który może ostatecznie utorować drogę zupełnie nowemu modelowi eradykacji lub kontroli HIV.
