Astma jest częstą chorobą przewlekłą dotykającą do 12 procent populacji i jest szczególnie powszechna w Stanach Zjednoczonych i innych krajach zachodnich. Astma charakteryzuje się nawracającymi epizodami świszczącego oddechu, kaszlu, duszności i ucisku w klatce piersiowej, z objawami od łagodnego lub przerywanego do ciężkiego i zagrażającego życiu.
Osoby z ciężką astmą mogą znacząco obniżyć jakość życia i mogą doświadczać zaostrzeń powodujących konieczność doustnego podawania kortykosteroidów, wizyt w izbie przyjęć i hospitalizacji.
Dostępnych jest wiele różnych leków na astmę do kontrolowania astmy. Najczęściej obejmują one wziewne kortykosteroidy, długo działające leki rozszerzające oskrzela i leki modyfikujące działanie leukotrienów, takie jak Singulair. Osoby z ciężką alergiczną astmą wymagają stosowania leku Xolair. Pomimo tych różnych leków kontrolujących, wielu astmatyków nadal ma częste zaostrzenia wymagające stosowania doustnych lub wstrzykiwanych kortykosteroidów.
Xolair był pierwszym komercyjnie dostępnym lekiem biologicznym do leczenia umiarkowanej i ciężkiej astmy. Jest to przeciwciało monoklonalne skierowane przeciwko IgE. Oznacza to, że przeciwciało zostało wytworzone w warunkach laboratoryjnych przeciw przeciwciałom IgE – "przełącznik wyzwalający" w przypadku reakcji alergicznych. Gdy astmatyk ma alergiczne wyzwalacze, takie jak sierść zwierząt domowych lub roztocza kurzu, a objawy nie są kontrolowane za pomocą zwykłych leków, takich jak wziewne kortykosteroidy, lek Xolair można stosować w celu zmniejszenia objawów astmy i częstości występowania zaostrzeń.
Nucala na astmę
Wiele różnych biologicznych leków na astmę jest produkowanych w celu zajęcia się różnymi rodzajami astmy, które mogą nie reagować na zwykłe terapie lub Xolair. Dwa leki biologiczne zostały zatwierdzone pod koniec 2015 r. I na początku 2016 r. W leczeniu ciężkiej postaci astmy charakteryzującej się dużą ilością eozynofilów we krwi lub plwocinie.
Nucala (mepolizumab) jest przeciwciałem monoklonalnym skierowanym przeciwko IL-5, substancjom chemicznym sygnałowym wytwarzanym przez organizm, które powodują produkcję, wzrost i aktywację eozynofilów. Eozynofile to białe krwinki, które mogą powodować uszkodzenie tkanek, zapalenie i zwężenie mięśni w płucach osób chorych na astmę.
Nucala działa poprzez przeciwdziałanie wpływowi IL-5, co skutkuje zmniejszeniem ilości eozynofilów w plwocinie i krwi. Początkowe badania z użyciem mepolizumabu nie wykazały żadnej korzyści z tego efektu u większości osób chorych na astmę. Jednak osoby z ciężką astmą i wysokim poziomem plwociny lub eozynofilów we krwi wydawały się lepsze dzięki zastosowaniu mepolizumabu.
Szczególnie osoby z tym typem astmy były w stanie zmniejszyć dawkę kortykosteroidów podawanych doustnie w celu kontrolowania astmy, ogólnie poprawiły kontrolę astmy (mniej objawów astmy) i zmniejszyły zaostrzenie astmy w czasie. Niektóre badania wykazały nawet, że nastąpiła poprawa pomiarów czynności płuc podczas przyjmowania leku Nucala.
Produkt Nucala jest wskazany w leczeniu ciężkiej, eozynofilowej astmy u osób w wieku 12 lat i starszych, u których nie występują zwykłe terapie astmą. Dawka jest taka sama dla wszystkich osób, niezależnie od wieku, masy ciała i stężenia eozynofili – co oznacza 100 miligramów podawanych podskórnie w postaci wstrzyknięć co cztery tygodnie.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Nucala są podobne do działań niepożądanych w przypadku wstrzyknięć placebo, chociaż zawsze istnieje obawa wystąpienia anafilaksji jako efektu ubocznego w przypadku biologicznie wstrzykiwanych leków. Tempo wstrząsu anafilaktycznego wynosi jeden procent iniekcji Nucala, ale dwa procent dla osób otrzymujących zastrzyki placebo. Podczas gdy Nucala nie ma ostrzeżenia przed wstrząsem anafilaktycznym, osoby przyjmujące zastrzyki Nucala powinny być prawdopodobnie monitorowane pod kątem reakcji alergicznej przez pewien okres czasu przez lekarza doświadczonego w leczeniu anafilaksji.
Cinqair dla astmy
Cinqair (reslizumab) działa w bardzo podobny sposób jak Nucala – jest również przeciwciałem monoklonalnym przeciwko IL-5, ale jest nieco inną cząsteczką.
Lek Cinqair działa również w celu zmniejszenia ilości plwociny i we krwi eozynofilów, polepsza objawy astmy i czynność płuc oraz zmniejsza zaostrzenia astmy u pacjentów z wysokim poziomem eozynofilów w plwocinie i we krwi. Wydaje się, że Cinqair jest szczególnie przydatny w podgrupie chorych na astmę z polipami nosa, ponieważ wzrost polipów nosa wydaje się być zależny od IL-5.
Lek Cinqair jest wskazany w leczeniu ciężkiej, eozynofilowej astmy u osób w wieku 18 lat i starszych, które nie reagują na zwykłe terapie astmą. Dawkowanie jest oparte na wadze i podawane w postaci infuzji dożylnej co cztery tygodnie. Częstość anafilaksji u osób otrzymujących Cinqair wynosi 0,3% i dlatego ma ostrzeżenie przed czarną skrzynką podobne do Xolair.
