Objawy mononukleozy

może również, bólu gardła, łagodne objawy, małe dzieci

Mononukleoza (mono) to infekcja wirusowa, która najczęściej dotyka nastolatków i młodych dorosłych. Typowymi objawami w tych grupach wiekowych są ból gardła, gorączka, obrzęk gruczołów szyi, powiększone migdałki i zmęczenie. U młodszych dzieci mogą występować jedynie łagodne objawy lub w ogóle ich nie występować. Starsi dorośli częściej mają żółtaczkę i mogą nie mieć bólu gardła lub obrzękniętych gruczołów.

Często ludzie mają różne kombinacje objawów, od łagodnego do ciężkiego.

Częste objawy

Okres inkubacji dla mono wynosi około czterech do sześciu tygodni, co oznacza, że ​​Ty lub Twoje dziecko może nie mieć objawów aż do miesiąca po ekspozycji na kogoś z tą infekcją. W przypadku większości dzieci i nastolatków mononukleoza rozpoczyna się z powolnym początkiem, zwykle od trzech do pięciu dni łagodnych objawów, takich jak ból głowy, złe samopoczucie i zmęczenie.

Klasyczne objawy mono:

  • Ostry ból gardła
  • Czerwone, nabrzmiałe migdałki pokryte ropą
  • Opuchnięte węzły chłonne (powiększenie węzłów chłonnych) w szyi i pod pachami, ale możliwe również w pachwinie
  • Gorączka tak wysoka jak 104 stopni do 105 stopnie, które mogą trwać od jednego do dwóch tygodni, a często osiągają szczyt po południu lub wczesnym wieczorem
  • Ciągłe złe samopoczucie i zmęczenie, które może być skrajne
  • Mięśnie Achy i ból głowy
  • Wysypka różowa i przypominająca odrę, częściej obserwowana po przyjęciu antybiotyków
  • Nudności
  • Bóle brzucha

Kombinacja objawów, jak ciężkie są i jak długo trwają od osoby do osoby. Im młodsze dziecko, tym mniej poważne i im krótsza choroba. Małe dzieci mogą mieć tylko krótkie, łagodne objawy, które trwają zaledwie kilka dni. U nastolatków i młodych dorosłych mono ma długą historię, choć zwykle trwa od dwóch do czterech tygodni w tej grupie wiekowej.

Niektóre objawy, takie jak zmęczenie, mogą trwać od kilku tygodni do sześciu miesięcy.

Rzadkie objawy

Mniej powszechne objawy mononukleozy to ból w klatce piersiowej, kaszel, duszność, wysokie tętno, pokrzywka, sztywność karku, krwawienie z nosa i wrażliwość na światło. Mogą również rozwinąć się obrzęk lub stan zapalny jądra.

Powiększona śledziona (powiększenie śledziony) lub wątroba mogą rozwinąć się po dwóch lub trzech tygodniach choroby. Powiększenie śledziony obserwuje się w około połowie przypadków w pewnym momencie choroby. Żółtaczka, która powoduje żółte zabarwienie skóry i białek oczu, jest oznaką zajęcia wątroby.

Małe dzieci

Młodsze dzieci mają zazwyczaj znacznie łagodniejsze objawy mononukleozy w porównaniu do nastolatków i młodych dorosłych. Niemowlę może nie mieć żadnych objawów ani łagodnych objawów. Małe dzieci z mono mogą po prostu być trochę rozdrażnione i mieć zmniejszony apetyt. Z drugiej strony mogą również mieć łagodne objawy zakażenia górnych dróg oddechowych, takie jak kaszel, katar lub łagodna gorączka.

Niektóre dzieci mają nietypowe lub niezwykłe przypadki mono – na przykład rozwijają powiększony gruczoł, ale nie mają bólu gardła ani gorączki. Albo jedyne symptomy, które mają, to ból gardła lub gorączka. W obu przypadkach jedną z tych symptomów może być spowodowana mono, która utrzymuje się dłużej niż wydaje się normalna.

Możesz nigdy nie wiedzieć, że dziecko ma mono, chyba że ma wykonane badanie krwi wykazujące, że ma nietypową limfocytozę lub przeciwciała wskazujące na mono. W późniejszym okresie pozytywny test na wirusa Epsteina-Barra (EBV) może ujawnić wcześniejsze zakażenie. Dobrą wiadomością jest to, że zwykle nie stosuje się leczenia mononukleozy, innego niż łagodzenie objawów, więc nie było straconej okazji do interwencji medycznej.

Starsze osoby dorosłe (40 lat i starsze)

Starsi dorośli często wykazują gorączkę trwającą dłużej niż dwa tygodnie i mogą nie wykazywać innych typowych objawów obrzęku węzłów chłonnych i bólu gardła. Ich objawy mogą utrzymywać się dłużej.

Bardziej prawdopodobne jest, że będą miały żółtaczkę, a testy laboratoryjne wykażą wysoki poziom bilirubiny i poziomy enzymów wątrobowych, a ich liczba białych krwinek nie będzie tak wysoka ani nie będzie wykazywać tak wielu limfocytów, jak u młodszych osób.

Komplikacje

Komplikacje mono mogą się rozwijać i mogą być dość poważne. Obejmują one następujące.

  • Niedokrwistość:Mono może spowodować śmierć krwinek czerwonych i usunięcie ich z krwioobiegu przez śledzionę wcześniej niż zwykle. Twój szpik kostny może nie być w stanie nadążyć za tym szybszym obrotem, powodującym anemię.
  • Wirusowe zapalenie wątroby z żółtaczką:Zapalenie i powiększenie wątroby są częstsze u osób z mono, które są w wieku powyżej 35 lat. Zajęcie wątroby jest zwykle łagodne, ale nie powinieneś pić alkoholu, gdy masz objawy mono z tego powodu.
  • Rozerwana śledziona:Śledzionka może się powiększyć z powodu mono i, choć rzadkie, może następnie pęknąć – nagły wypadek, który może spowodować masywne, często zagrażające życiu, wewnętrzne krwawienie. Ważne jest, aby unikać kontaktu ze sportem i forsownych ćwiczeń, gdy masz mono, ponieważ mogą one powodować tę komplikację. Śledziona nie jest wymagana dla dobrego zdrowia, ale możesz być bardziej narażony na infekcję przez Streptococcus pneumoniae i niektóre inne zarazki, jeśli zostaną usunięte.
  • Powikłania układu nerwowego:Chociaż układ nerwowy może być również rzadki, może również wpływać na jego układ nerwowy. Powiązane powikłania obejmują zespół Guillaina-Barre’a, napady padaczkowe, zapalenie opon mózgowych i porażenie Bella.
  • Rzadko infekcja EBV:Rzadko, ale ludzie z osłabionym układem odpornościowym z powodu HIV, immunosupresyjną terapią przeszczepu narządu lub zaburzeniami limfoproliferacyjnymi sprzężonymi z chromosomem X mogą uzyskać niekontrolowane zakażenie EBV i umrzeć z mononukleozy.
  • Zapalenie serca: Najczęstszym (choć wciąż rzadkim) powikłaniem serca z mono jest zapalenie worka wokół serca, znane jako zapalenie osierdzia. Może to prowadzić do migotania przedsionków. Wirus może również infekować mięsień sercowy i powodować zapalenie mięśnia sercowego.

Istnieją również szczególne komplikacje, o których należy pamiętać dla określonych grup osób:

Dzieci

Niedrożność dróg oddechowych z powiększonych migdałków jest możliwa u małych dzieci i może wymagać hospitalizacji. Twój lekarz pediatra może pomylić objawy mononukleozy na infekcję bakteryjną (np. Anginy) i przepisać antybiotyk, taki jak ampicylina, amoksycylina lub podobne antybiotyki podobne do penicyliny. Te antybiotyki nie zadziałają, ponieważ mono jest infekcją wirusową. Co więcej, u dzieci czasami rozwija się zła wysypka w wyniku tych leków.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią

Zakaźna mononukleoza wywołana przez wirus Epstein-Barr wydaje się mieć niewielki lub żaden wpływ na wyniki ciąży, chociaż istnieje pewna możliwa korelacja z wczesnym porodem i niższą wagą urodzeniową. Przyszła mama z mono powinna zadbać o dobre nawodnienie. Wysoka gorączka może zwiększać ryzyko dla płodu, a Tylenol (acetaminofen) jest preferowany w celu obniżenia gorączki.

Niektóre kobiety mają reaktywację EBV podczas ciąży. Jest możliwe, aby Epstein-Barr został przekazany noworodkowi podczas porodu. Jednak dzieci często nie mają żadnych objawów, gdy mają infekcję EBV, więc nie stanowi to problemu zdrowotnego. Mleko matki może zawierać wirusa, ale nie jest jasne, czy może to wywołać infekcję u dziecka.

Kiedy spotkać się z lekarzem

Powinieneś zobaczyć się z lekarzem, gdy masz objawy mononukleozy, abyś mógł uzyskać diagnozę i wykluczyć inne choroby, które mogą mieć różne zalecenia dotyczące leczenia. Nie polegaj na autodiagnozy.

Poza EBV, inne wirusy mogą wywoływać objawy podobne do mono. Należą do nich wirus cytomegalii (CMV), adenowirus, ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV), różyczka, wirus zapalenia wątroby typu A i ludzki wirus opryszczki-6. PasożytToxoplasma gondiimoże również wywoływać objawy podobne do mono. Jeśli jesteś w ciąży lub może zajść w ciążę, niektóre z tych innych chorób mogą stanowić zagrożenie dla Ciebie lub Twojego dziecka. Możesz otrzymać więcej testów, aby zidentyfikować przyczynę objawów mono.

Po zdiagnozowaniu możesz zlecić inne choroby, które wymagają pomocy medycznej. Możesz na przykład dostać potężne gardło na górze mono. Jeśli u Ciebie lub Twojego dziecka występuje ciężkie zapalenie gardła, przewlekłe lub nabrzmiałe migdałki, które utrudniają oddychanie lub połykanie, skontaktuj się z lekarzem. Stężenie gardła można zdiagnozować za pomocą szybkiego testu wysiłkowego. Antybiotyki są potrzebne, aby wyleczyć prążek gardłowy i uniknąć powikłań. Powinieneś także zobaczyć się z lekarzem, jeśli występują trudności w oddychaniu z powodu powiększenia migdałków.

Objawy pękniętej śledziony obejmują nagły, ostry ból brzucha po lewej stronie górnej. Musisz natychmiast udać się do szpitala i należy zadzwonić pod 9-1-1. Pęknięta śledziona zwykle wymaga transfuzji krwi i operacji usunięcia śledziony w celu usunięcia śledziony i zatrzymania wewnętrznego krwawienia.

Objawy mono zwykle poprawiają się po czterech do sześciu tygodniach. Jeśli nadal trwają, powinieneś spotkać się z lekarzem tak, jak możesz, mając do czynienia z inną kwestią. Twój lekarz może przeprowadzić dodatkowe testy, aby zidentyfikować przyczynę twoich objawów.

Like this post? Please share to your friends: