Przewlekłe krwawienie z przewodu pokarmowego to krwawienie, które zwykle jest powolne i może trwać przez dłuższy czas lub rozpocząć i zatrzymać się w krótkim czasie.
Objawy przewlekłego krwawienia z przewodu pokarmowego zależą od miejsca krwawienia w przewodzie pokarmowym. Przewlekłe krwawienie w przewodzie pokarmowym może nie być łatwe do wykrycia jako ostre krwawienie z przewodu pokarmowego, ponieważ jego oznaki są mniej oczywiste.
Ważne jest, aby zwrócić się o pomoc lekarską, gdy pojawią się oznaki krwawienia z przewodu pokarmowego lub objawy krwawienia z przewodu pokarmowego.
Przewlekłe krwawienie z przewodu pokarmowego może powodować anemię u pacjenta. Dlatego ważne jest, aby znać objawy anemii. Objawy te obejmują:
- Zmęczenie, utratę energii
- Słabość
- Zawroty głowy lub zawroty głowy
- Blada skóra
- Skrócenie oddechu, zwłaszcza podczas ćwiczeń
- Trudność w koncentracji
- Kołatanie serca (uczucie bicia serca bijące nieregularnie)
- Ból w klatce piersiowej
- Zimne dłonie i stopy
- Ból głowy
Twój lekarz może zamówić testy laboratoryjne na anemię. Następnym krokiem byłoby zamówienie kolonoskopii i przeszczepu esophagogastodenoskopii w celu zlokalizowania źródła krwawienia.
Krwawienie w przewodzie pokarmowym nie jest chorobą, a raczej objawem choroby. Przyczyną krwawienia może być stan, który można wyleczyć, lub może być objawem poważniejszego stanu.
Przyczyna krwawienia zależy od tego, w jakim obszarze przewodu pokarmowego występuje krwawienie.
Najczęstsze przyczyny
W przełyku:
- Zapalenie (zapalenie przełyku): Kwas żołądkowy, który cofa się do przełyku, może powodować stan zapalny, a to zapalenie może prowadzić do krwawienia.
- Żylaki: Są to nieprawidłowo powiększone żyły zlokalizowane w dolnej części przełyku.
- Łzy: Łza w wyściółce przełyku, która jest zwykle spowodowana długotrwałymi wymiotami, ale może również być spowodowana przedłużającym się kaszlem lub czkawką. Jest to czasami nazywane syndromem Mallory’ego-Weissa, który jest zaburzeniem dolnego odcinka przełyku spowodowanym ciężkim odruchami wymiotnymi i wymiotami i charakteryzuje się skaleczeniem związanym z krwawieniem.
- Wrzody
- Rak
W żołądku:
- Wrzody: Wrzody mogą się powiększać i erodować przez naczynie krwionośne, powodując krwawienie.
- Nieżyt żołądka
- Rak
W jelicie cienkim:
- Owrzodzenie dwunastnicy
- Choroba zapalna jelit: Może wystąpić zapalenie, które może prowadzić do krwawienia.
- Rak
W jelicie grubym i odbytnicy:
- Hemoroidy: Jest to najczęstsza przyczyna widocznej krwi w dolnym odcinku przewodu pokarmowego i zwykle jest jasnoczerwona. Są to powiększone żyły w obszarze odbytu, które mogą pękać i krwawić.
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego: Zapalenie i małe owrzodzenie mogą powodować krwawienie.
- Choroba Leśniowskiego-Crohna: Jest to stan przewlekły, który może powodować stany zapalne, które mogą powodować krwawienie z odbytu.
- Rak jelita grubego: Jest to stan spowodowany przez out-pouching ściany jelita grubego.
Leczenie
Leczenie krwawienia w przewodzie pokarmowym zależy od przyczyny krwawienia oraz od tego, czy krwawienie jest ostre czy przewlekłe. Na przykład, jeśli aspiryna jest odpowiedzialna za krwawienie, pacjent przestaje przyjmować kwas acetylosalicylowy, a krwawienie jest leczone. Jeśli przyczyną krwawienia jest rak, zwykle stosuje się leczenie guza. Jeśli wrzód trawienny jest przyczyną krwawienia, lekarz może przepisać lek do leczenia H. pylori, zalecić zmianę diety, ewentualnie zmianę stylu życia.
Pierwszym krokiem w leczeniu krwawienia z przewodu pokarmowego jest zatrzymanie krwawienia. Zwykle wykonuje się to przez wstrzyknięcie chemikaliów bezpośrednio do krwawiącego miejsca lub przez wypalenie krwawiącego miejsca za pomocą sondy nagrzewnicy przepuszczonej przez endoskop.
Kolejnym krokiem jest leczenie schorzenia, które spowodowało krwawienie. Obejmuje to leki stosowane w leczeniu wrzodów, zapalenia przełyku, H. pylori i innych infekcji. Należą do nich inhibitory pompy protonowej (PPI), H2-blokery i antybiotyki. Konieczna może być również interwencja chirurgiczna, zwłaszcza jeśli przyczyną krwawienia jest guz lub polipy lub jeśli leczenie endoskopem zakończy się niepowodzeniem.
