Objawy toksoplazmozy

Toksoplazmoza nie jest chorobą, o której słyszymy tyle, ale która dotyczy jednego z dziesięciu Amerykanów w pewnym momencie ich życia. Objawy toksoplazmozy są łagodne i mogą obejmować bóle mięśni, gorączkę, zmęczenie, bóle głowy i obrzęk węzłów chłonnych, czasem trwające tygodnie. Jednak w zdecydowanej większości przypadków będzie mało, jeśli w ogóle, oczywistych objawów zakażenia.

Choroba naprawdę staje się poważna tylko wtedy, gdy przechodzi z matki na dziecko w czasie ciąży lub gdy występuje u osób z zaawansowanym zakażeniem HIV. W obu przypadkach Toxoplasma gondii, pasożyt, który powoduje chorobę, może znieść poważne uszkodzenia mózgu, oczu, płuc i innych głównych narządów. W obrębie tej populacji ludzi, jeśli nie jest to adresowane, toksoplazmoza może prowadzić do ciężkiej fizycznej i umysłowej niepełnosprawności, a nawet śmierci.

Częste objawy

U osób z prawidłowym układem odpornościowym, aż 90 procent przypadków toksoplazmozy będzie całkowicie bezobjawowe (bez objawów). W związku z tym większość ludzi nie będzie nawet świadoma, że zostali zainfekowani.

Jeśli pojawią się ostre objawy, najczęściej będą one łagodne i mogą obejmować:

Niskiej gorączki (poniżej 100,4^o F)
Ból głowy
Zmęczenie
Obrzęk węzłów chłonnych (powiększenie węzłów chłonnych)
Bóle mięśni (bóle mięśniowe)
A ogólne poczucie złego samopoczucia (złe samopoczucie)

Podczas gdy objawy rzadko się pogarszają, czasami mogą utrzymywać się przez wiele tygodni.

Ponadto, ponieważ objawy są tak niespecyficzne, można je łatwo pomylić z innymi chorobami, takimi jak grypa, mononukleoza zakaźna, a nawet choroba z Lyme. Chociaż ostrą toksoplazmozę można w pewnym stopniu różnicować pod nieobecność pewnych objawów (takich jak kaszel, ból gardła lub wysypka), można to potwierdzić wyłącznie za pomocą badania krwi lub analizy płynu mózgowo-rdzeniowego lub próbki tkanki.

Po wystąpieniu infekcji, układ odpornościowy organizmu stopniowo wprowadzi go pod kontrolę. Choroba przenosi się następnie w fazie ukrytej, w której pasożyt tworzy cystę, znaną jako bradyzoit, na różnych częściach ciała (w tym mózgu, sercu, oczach, wątrobie i płucach). Dopóki nie zostanie naruszona ochrona immunologiczna, bradyzoity mogą pozostać w stanie uśpienia przez całe życie.

Objawy wrodzone

Podczas gdy g T. gondii jest zwykle przenoszony przez skażoną żywność lub przypadkowo kontakt z kotem, może być przekazywany z matki na dziecko w czasie ciąży. Według informacji Amerykańskiego Komitetu ds. Chorób Zakaźnych Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej stan ten, znany jako wrodzona toksoplazmoza, dotyka aż jedną na 10 000 ciąż w Stanach Zjednoczonych. Podczas gdy większość przypadków jest spowodowana nowo zarażoną matką w czasie ciąży, inne mogą być wynikiem reaktywacji wcześniejszej infekcji (najczęściej u matek z HIV).

Ryzyko wad wrodzonych

Podczas gdy ryzyko przeniesienia g T. gondii t zwiększa się w późniejszym okresie ciąży, potencjalna szkoda może być większa we wczesnej fazie pierwszego trymestru. To wtedy płodowe komórki macierzyste dopiero zaczynają specjalizować się i rozwijać się w komórki mózgu, serca i innych narządów.

Obrażenia na tym wczesnym etapie rozwoju mogą być katastrofalne. W rzadkich przypadkach może to prowadzić do nieodwracalnej wady wrodzonej zwanej małogłowie (w której dziecko rodzi się z wyjątkowo małą głową i mózgiem) i makrocefalii (gdzie dziecko rodzi się z nienormalnie dużą głową i mózgiem). Typowe objawy Wrodzona toksoplazmoza może również zwiększać ryzyko poronienia i urodzenia martwego dziecka. Prawie 50 procent przypadków spowoduje przedwczesny poród towarzyszący niskiej masie urodzeniowej, najczęściej gdy dziecko zostało zarażone przed 24 tygodniem ciąży.

Niemowlęta z ciężką toksoplazmozą zwykle mają objawy w momencie urodzenia lub rozwijają je w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia.

Większość objawów będzie związana z triadą powikłań powszechnie występujących w ciężkich przypadkach, w tym wodogłowie ("woda w mózgu"), zapalenie naczyniówki i siatkówki (zapalenie naczyniówka i siatkówki oka) i zwapnienie wewnątrzczaszkowe (nieprawidłowe odkładanie się wapnia w mózgu z powodu infekcji).

Objawy mogą obejmować:

żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu)

wymioty

biegunka

problemy z karmieniem, w tym trudności w połykaniu (dysfagia)
problemy z zamgleniem i wzrokiem
utrata słuchu
problemy z mową (dyzartria)
problem z chodzeniem, koordynacją i zdolności motoryczne
Opóźnienia rozwojowe
Niepełnosprawność intelektualna (łagodna lub ciężka)
Napady
Powikłania u ludzi z HIV
Toksoplazmoza rzadko dotyka ludzi z nienaruszonymi objawami immunologicznymi. Dopiero po upośledzeniu układu odpornościowego mogą pojawić się bardziej poważne cechy choroby. Chociaż może to zdarzyć się z biorcami narządów lub osobami poddawanymi leczeniu nowotworowemu (obie grupy są leczone lekami immunosupresyjnymi), grupą najbardziej dotkniętą są osoby z rozpoznaniem AIDS.
Toksoplazmatyczny

Zapalenie mózgu

AIDS definiuje się jako stadium zakażenia HIV, w którym dana osoba ma mniej niż 200 komórek T CD4 (rodzaj białych krwinek w centrum obrony immunologicznej). Jako taki, stan taki jak toksoplazmatyczne zapalenie mózgu (toksoplazmoza mózgu) jest uważany za definiujący AIDS, jak to rzadko widuje się poza diagnozą AIDS.

Mózg jest w rzeczywistości narządem najbardziej dotkniętym, gdy T. gondii

reaktywuje się. Jest to miejsce, w którym bradyzoites nie tylko rozmnażają się, ale utrzymują się, często przez całe życie gospodarza. Bez obrony immunologicznej, aby chronić się, mózg i centralny układ nerwowy mogą być poważne, a czasem nieodwracalnie uszkodzone.

Objawy toksoplazmatycznego zapalenia mózgu obejmują: ból głowy gorączkę

osłabienie mięśni

zamieszanie
problemy z mową i pamięcią
drgawki
zmiany osobowości
otępienie
schizofrenia
śpiączka
inne powikłania choroby
mózg nie jest jedynym narządem, na który może wpłynąć toksoplazmoza . Jeśli g T. gondii
reaktywuje się w oku (toksoplazmoza oczna), może powodować rozmycie, zaczerwienienie, ból oka, nadmierne łzawienie, martwe punkty (skostomy) i ekstremalną wrażliwość na światło.

Ponowna aktywacja w płucach (toksoplazmoza płucna) może objawiać się gorączką, dusznością (duszność), świszczącym oddechem, uciskiem w klatce piersiowej i nieproduktywnym kaszlem.

Nieleczona toksoplazmoza u osób z HIV prawie zawsze prowadzi do śmierci. Kiedy spotkać się z lekarzem Ponieważ większość ludzi nie będzie wiedziała, że mają toksoplazmozę, to raczej nie będzie szukała opieki, a w większości przypadków naprawdę nie będzie tego potrzebować.

Jeśli jednak jesteś w ciąży i zdiagnozowano aktualną infekcję, musisz udać się do lekarza w celu ustalenia, czy twoje dziecko zostało zarażone. Może to obejmować amniopunkcja (w której stosuje się igłę do usuwania płynu z worka owodniowego w celu sprawdzenia zakażenia) lub ultradźwięki (w celu sprawdzenia objawów, takich jak wodogłowie).

Jeśli otrzymasz pozytywną diagnozę, w drugim trymestrze będziesz przepisywany antybiotykom, aby zmniejszyć ryzyko powikłań u dziecka. Jeśli masz HIV, możesz zacząć wcześniej.