Odchudzająca się łąkotka

stawu kolanowego, menisk tarczowy, menisk boczny, menisku tarczowatym

  • Skręcenia i nacięcia
  • Złamania i złamania kości
  • Osteoporoza
  • Urazy sportowe
  • Fizjoterapia
  • Chirurgia ortopedyczna
  • Łopatka i łokieć
  • Ręka i nadgarstek
  • Noga, stopa i kostka
  • Urządzenia wspomagające i ortezy
  • Leki i zastrzyki
  • Pediatria Ortopedia dis Dyskopiasty menisk boczny jest nieprawidłowo uformowaną łąkotką w obrębie stawu kolanowego. Meniską jest klin w kształcie litery C chrząstki, która pomaga w podparciu i amortyzacji stawu kolanowego. W każdym kolanie znajdują się dwie łąkotki, jedna w środku (przyśrodkowa) i jedna na zewnątrz (boczna) stawu kolanowego. U niektórych osób menisk boczny ma raczej kształt dysku stałego niż normalnego kształtu litery C.
  • Większość osób z meniskami tarczowymi nigdy nie wie, że mają anomalię. Szacuje się, że między 3-5% ludzi ma tarczową mennicę boczną. Większość ludzi żyje normalnie, aktywne życie z dyskotekową łąkotką – nawet sportowców wyczynowych. Dlatego jeśli lekarz stwierdzi, że masz menisk tarczowy, ale nie powoduje żadnego problemu, powinien zostać pozostawiony sam sobie. Na przykład, czasami podczas artroskopii stawu kolanowego pojawia się menisk tarczowy, gdy inny problem jest leczony – powinny być po prostu pozostawione same sobie, nieleczone chirurgicznie.

    Dwa najczęstsze powody, dla których ludzie mają menopauzę tarczową, to fakt, że mają MRI, który wykazuje nieprawidłowość, lub mają artroskopową operację kolana i znajdują się w tym czasie, aby mieć tarczowatą meniskę. Znowu, w obu tych scenariuszach, tarczowaty menisk boczny najlepiej pozostawić w spokoju.

    Objawy dyskotekowego menstruacji

    U niektórych osób menisk tarczowy może powodować problemy, zwykle uczucie poppingu z bólem nad zewnętrzną częścią stawu kolanowego.

    Z tego powodu niektórzy ludzie używają zwrotu "trzaskający zespół kolana", gdy mówimy o menisku tarczowym. Objawy menisku tarczowatym mogą obejmować:

    Występujące doznania kolana

    • Obrzęk kolana
    • Ból wzdłuż zewnętrznej strony kolana
    • Ból z przykucnięciem / klęczeniem
    • Rozpoznanie menisku tarczowatym jest zwykle wykonywane podczas badania MRI kolana.

    Normalne kontury menisku są nieobecne, a więcej MRI znajduje się więcej tkanki meniskalnej niż normalnie. Jeśli w menisku tarczowym występuje łza, jest to zwykle widoczne również w MRI.

    Leczenie menisku tarczowego

    Jeśli u pacjenta stwierdzono menisk tarczowy, ale nie powoduje on objawów, nie należy wykonywać żadnego leczenia.

    U pacjentów z bolesnym meniskiem tarczowym można wykonywać proste zabiegi polegające na wykonywaniu ćwiczeń kolanowych i rozciągania. Można rozważyć leki przeciwzapalne lub zastrzyk z kortyzonu, ale większość osób z objawową meniskami tarczkowymi ostatecznie zdecyduje się na operację artroskopową. Procedura ta jest wykonywana przez włożenie małego aparatu do stawu przez jedno małe nacięcie i użycie instrumentów, które mogą ciąć, gryźć i golić nienormalną lub rozdartą tkankę łąkotki.

    Jeśli dyskotekowy menisk jest rozdarty, istnieje kilka podejść do radzenia sobie z tym artroskopowo. Historycznie cały menisk usunięto w czasie operacji artroskopowej. Jednak usunięcie całego menisku spowodowało zwiększenie szans rozwoju artretyzmu stawu kolanowego z powodu usunięcia chrząstki łąkotek. Ta operacja jest nazywana całkowitą meniskektomią.

    Częściej, menisk tarczowy może być chirurgicznie ukształtowany w normalnie wyglądającą łąkotkę, procedurę zwaną sauceryzacją menisku.

    Oprócz zarządzania porwaną częścią menisku, wiele osób z meniskiem tarczowatym ma objawy, takie jak trzaskanie w wyniku niestabilności chrząstki łąkotek. W związku z tym, w czasie leczenia chirurgicznego, gdy wykonuje się saudrację menisku, można również wykonać naprawę niestabilnej pozostałości łąkotki, aby zapobiec nawrotom odczuwania poppingu w kolanie. W końcu niektóre menisku mogą zostać usunięte, a niektóre mogą zostać naprawione.

    Po operacji łąkotki

    Powrót do zdrowia po chirurgicznym leczeniu menisku tarczowatym trwa około 6 tygodni, aby odzyskać pełną siłę i ruchomość stawu. Większość pacjentów nie wymaga unieruchomienia i ograniczonych ograniczeń obciążania. Często zdarza się, że osoby, które poddają się zabiegowi chirurgicznemu, wykonują fizykoterapię i unikają ćwiczeń wysiłkowych podczas leczenia po zabiegu chirurgicznym. There Chociaż istnieje niewiele dowodów na to, że pacjenci z menopauzą tarczową mają większe ryzyko rozwoju zapalenia stawu kolanowego w późniejszym okresie życia, istnieją dowody na to, że pacjenci, którzy rozrywają łąkotkę, mogą mieć problemy długoterminowe. Każdy pacjent, który podtrzymuje łąkotkę, powinien podjąć kroki, aby zapobiec postępowi zapalenia stawów w stawach kolanowych.

    Like this post? Please share to your friends: