Odpowiadanie, gdy osoba z demencją chce się udać do domu

chorobą Alzheimera, domach opieki, domu jest, osoba może

Wyrażanie chęci "powrotu do domu" jest jednym z najczęstszych problemów osób z chorobą Alzheimera. Członkowie rodziny i personel opiekuńczy w domach opieki i domach opieki często słyszą to pytanie i często mają trudności z podjęciem decyzji o tym, jak najlepiej sobie z tym poradzić.

Dlaczego pacjenci z chorobą Alzheimera często chcą iść "do domu"

Często prośba o powrót do domu odnosi się do poczucia niepewności, lęku lub depresji.

Ponieważ choroba Alzheimera początkowo wpływa na pamięć krótkotrwałą, może się zdarzyć, że "dom" odzwierciedla długotrwałe wspomnienia czasów i miejsc, które były bezpieczne i uspokajające. Jednym z powodów, dla których ukochana osoba może chcieć wrócić do domu, mimo że jest już w domu, jest to, że myśli o swoim domu z dzieciństwa, którego już nie ma.

"Strona główna" może być również reprezentatywna dla tęsknoty za czymś znajomym. Z powodu utraty pamięci w otępieniu, nic już nie może być znajome, a osoba może podświadomie łączyć "dom" z poczuciem przynależności i przynależności.

Zamiast oglądać "dom" jako miejsce zamieszkania zwykłej osoby, bardziej odpowiednią definicją może być "miejsce, w którym wewnętrzne uczucia są skupione". Jest to pojęcie, które prawdopodobnie wyraża wielu ludzi z demencją – znaczenie pielęgnowania komfortu i wartości dzielonej i pełnej miłości bliskości doświadczanej w życiu rodzinnym. To pragnienie ponownego połączenia się z częścią życia twojej matki, która zapewniała najwięcej bezpieczeństwa, intymności i wygody, jest tym, co najprawdopodobniej wyraża.

Jak wspomnieć

Mając to na uwadze, następnym razem, gdy twoja ukochana powie, że chce wrócić do domu, spróbuj porozmawiać o tych miłych aspektach wspomnień z dzieciństwa: gotowanie z matką w kuchni, granie w karty lub gry planszowe, granie na fortepianie familijnym itp. Wspólne oglądanie starych zdjęć rodzinnych i domowych może być pomocne, ponieważ może tylko wspomnieć o rodzinnym domu i wspomnieniach z dzieciństwa.

Możesz także spróbować zastosować terapię walidacyjną, podejście założone przez Naomi Feil, które zachęca cię do zadawania pytań, aby pomóc osobie z demencją w przetwarzaniu jej uczuć, a może nawet w pracy poprzez utratę poczucia komfortu. Poproś ją, aby opowiedziała ci o swoim domu – o tym, jak bardzo tęskni za tym, co uwielbiała w rodzinie, o tym, jak pachnie jej ulubione jedzenie u matki, i czy dzieli sypialnię z rodzeństwem. Dopasowywanie emocji poprzez powtarzanie jej uczuć – "Musisz teraz żałować, że nie możesz być w domu" – może pomóc jej poczuć, że rozumiesz utracone uczucie, które teraz ma, i to może ją pocieszyć.

-Zdane przez Esther Heerema, MSW

Like this post? Please share to your friends: