Stwardnienie rozsiane (MS) i fibromyalgia mają wiele symptomów. Na przykład, depresja jest częstym objawem w obu stanach i może być wynikiem samego procesu chorobowego, konsekwencją posiadania tak wyniszczającej choroby lub niewielkiej ich ilości.
Inne często spotykane objawy to:
- Zmęczenie
- Ból
- Zaburzenia snu
- Problemy poznawcze
- Bóle głowy i migreny
- Problemy z pęcherzem i jelitem
- Negatywny wpływ na jakość życia i zdolność do wykonywania codziennych czynności
To nakładanie się objawów może dezorientować diagnozę fibromialgii i stwardnienie rozsiane, szczególnie z kimś już żyjącym z jednym z tych warunków. Innymi słowy, jest prawdopodobne, że lekarze i ludzie żyjący z samą chorobą, naturalnie zakładaliby, że objawy były częścią pierwotnej diagnozy i niechętnie badali dalej.
Częstość występowania fibromialgii i stwardnienia rozsianego
Fibromyalgia jest znacznie częstsza niż stwardnienie rozsiane, ponieważ szacuje się, że u sześciu do dziesięciu procent osób w USA występuje fibromyalgia. Natomiast stwardnienie rozsiane dotyka mniej niż 10 procent tej liczby lub z grubsza szacunkowych 400 000 ludzi w Stanach Zjednoczonych.
To powiedziawszy, jednym ogniwem dzielonym między fibromialgią i SM rzutowo-remisyjnym (najczęstszym typem MS) jest to, że obie choroby są bardziej powszechne u kobiet, chociaż mężczyźni i dzieci mogą je również rozwijać.
Rozpoznanie fibromialgii i stwardnienia rozsianego
Podczas gdy nie ma badań krwi, aby ostatecznie zdiagnozować fibromialgię lub stwardnienie rozsiane, istnieją określone kryteria stosowane przez lekarza, aby potwierdzić, że dana osoba rzeczywiście ma ten stan. Te kryteria znacznie pomagają zapobiec błędnej diagnozie, która może być katastrofalna dla osoby.
Mimo to proces diagnostyczny może być trudny dla niektórych osób, ponieważ objawy kliniczne mogą się pokrywać.
Fibromyalgia jest diagnozowana, gdy dana osoba spełnia jedno z dwóch kryteriów:
- Wskaźnik powszechnego bólu, który wynosi 7 lub więcej, oraz wskaźnik skali objawowej o wartości 5 lub więcej LUB
- wskaźnik powszechnego bólu, wynoszący od 3 do 6 i objaw. Skala zagrożenia o wartości 9 lub większej.
Wskaźnik powszechnego bólu (WPI) mieści się w zakresie od 0 do 19 i jest oparty na liczbie stron, które dana osoba zgłasza ból w ciągu ostatniego tygodnia. Na przykład ból w prawej dolnej części nóg, lewej dolnej części nóg, brzuchu, lewym biodrze i lewej szczęce powinien wynosić 5 punktów. Scale Wynik skali objawów objawowych (SS) to suma wyników (od 0 do 3) ) następujących czterech objawów: zmęczenie, budzenie się bez stresu, objawy poznawcze i rozległość ogólnych objawów somatycznych ("ciało") dla całkowitego wyniku od 0 do 12.
Rozpoznanie stwardnienia rozsianego zależy w dużym stopniu od obecności zmian na mózgu lub rdzeń kręgowy, jak widać na skanie MRI. SM można również zdiagnozować klinicznie, co oznacza, że dana osoba ma objawy, które występują w różnych okresach czasu (co najmniej w odstępie jednego miesiąca) oraz w różnych częściach mózgu, rdzenia kręgowego lub nerwu wzrokowego (co najmniej 2 różne obszary).
Jeden z tych epizodów (nazywany nawrotem) musi zostać potwierdzony przez badanie neurologiczne i MRI lub test zwany wzrokowymi potencjałami wywołanymi (jeśli występują problemy z widzeniem).
Potwierdzając diagnozę stwardnienia rozsianego, neurolog będzie także chciał wykluczyć inne choroby, które mogą naśladować stwardnienie rozsiane oprócz fibromialgii. Może to oznaczać wykonanie badań krwi i / lub nakłucia lędźwiowego.
Słowo od Verywella
Biorąc pod uwagę nakładanie się wielu symptomów tych chorób, a także podobne profile ryzyka i wyzwania diagnostyczne, możliwe, że są ludzie, którzy mają zarówno stwardnienie rozsiane, jak i fibromialgię, lub że jeden jest mylony z drugim.
Jeśli obawiasz się o to, rozsądnie jest poprosić o skierowanie do reumatologa (albo neurologa dla symptomów stwardnienia rozsianego) by dostać dodatkowe informacje i drugą opinię.
To powiedziawszy, ważne jest, aby zrozumieć, że posiadanie jednego warunku nie naraża cię na posiadanie innego znaczenia, jeśli zdiagnozowano u ciebie fibromialgię, nie oznacza to, że masz większą szansę rozwinięcia SM (i vice versa).
Nie ma lekarstwa na żadną z chorób, ale są leki, które łagodzą wiele z objawów. W przypadku MS leki modyfikujące przebieg choroby mogą również zapobiegać postępowi SM.
Najważniejsze jest to, że warto poświęcić czas i wysiłek, aby zadawać pytania i pozostać aktywnym w poszukiwaniu lepszego zdrowia i lepszej jakości życia.
