Najnowsze leki stosowane w leczeniu stanów zapalnych wywoływanych przez nieswoiste zapalenia jelit (IBD) nazywane są produktami biologicznymi. Jest to jednak bardzo szeroka gama leków i nie wszystkie one działają w ten sam sposób lub są nawet podawane w ten sam sposób. Niektóre są zatwierdzone do leczenia tylko jednej postaci IBD, a inne są stosowane w leczeniu zarówno choroby Leśniowskiego-Crohna, jak i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Ponieważ leki biologiczne modyfikują układ odpornościowy na różne sposoby (częściowo dlatego, że działają na IBD), ludzie biorący je mogą być podatni na niektóre rodzaje infekcji. Ważne jest zatem podjęcie kroków w celu zapewnienia ochrony przed infekcjami. Osoby z IBD powinny otrzymać szczepienia, najlepiej przed rozpoczęciem leczenia biologicznego, ale wiele szczepień można również podać podczas przyjmowania leku biologicznego.
W jaki sposób lekarze decydują, który czynnik biologiczny zaleci pacjentowi? Istnieje wiele różnic między tymi lekami i bierze się pod uwagę wiele czynników. Może to obejmować między innymi skuteczność (różniącą się w zależności od rodzaju i stadium choroby), ceny i zakres ubezpieczenia. Lekarze będą musieli wziąć pod uwagę wszystkie te aspekty, a nawet więcej, gdy wydadzą pacjentowi zalecenia dotyczące leku biologicznego.
Poniżej znajduje się kilka elementów kilku rodzajów leków biologicznych.
Pacjenci i lekarze będą chcieli rozważyć wszystkie te czynniki i inne osoby przed podjęciem decyzji.
Cimzia
Cimzia (certolizumab pegol) to bloker czynnika martwicy nowotworów (TNF), który został zatwierdzony w 2008 roku w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. W 2009 r. Została zatwierdzona do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów oraz łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa w 2013 r.
Cimzia jest zwykle podawana we wstrzyknięciach za pomocą ampułko- strzykawki. Lek Cimzia podaje się w dwóch wstrzyknięciach, które po raz pierwszy podaje się w dawce nasycającej w tygodniu 0, 2 i 4. Następnie dwie wstrzyknięcia są podawane co 4 tygodnie. Inną formą Cimzia jest proszek, który jest mieszany, a następnie wstrzykiwany w gabinecie lekarskim. Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi tego leku są infekcje górnych dróg oddechowych (takie jak przeziębienie), infekcje wirusowe (takie jak grypa), wysypki i infekcje dróg moczowych.
Najważniejsze punkty dotyczące leku Cimzia:
- Lek Cimzia jest zatwierdzony do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna
- Lek Cimzia jest zwykle podawany w domu we wstrzyknięciu
- Lek Cimzia podaje się początkowo 3 razy w serii 2 wstrzyknięć, w odstępie 2 tygodni, a następnie 2 wstrzyknięć co 4 tygodnie
- Często działania niepożądane obejmują infekcje dróg oddechowych, infekcje wirusowe, wysypki i zakażenia dróg moczowych
- Cimzia to lek stosowany w ciąży klasy B
- Mała ilość leku Cimzia może przenikać do mleka kobiecego
- Cimzia musi być w lodówce
Entyvio
Entyvio (vedolizumab), który został zatwierdzony w maju 2014 r. jest antagonistą integryny α4β7 skierowanym przeciw jelitom. Uważa się, że działa poprzez wiązanie się z integryną α4β7, która zapobiega wywołaniu stanu zapalnego przez integrynę. Entyvio jest zatwierdzony do stosowania u osób dorosłych z chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.
Entyvio zawsze podaje się w infuzji, w gabinecie lekarskim, w szpitalu lub w centrum infuzyjnym. Harmonogram ładowania Entyvio to 3 napary wykonane w odstępie 2 tygodni. Następnie infuzje podaje się co 8 tygodni. Niektóre z potencjalnych skutków ubocznych obejmują zimne zakażenia górnych dróg oddechowych (grypa, zapalenie oskrzeli), ból głowy, bóle stawów, nudności, gorączka, zmęczenie, kaszel, ból pleców, wysypka, świąd, zakażenie zatok, ból gardła i ból kończyn .
Najważniejsze informacje dotyczące Entyvio:
- Entyvio jest zatwierdzony do stosowania w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego-Crohna
- Entyvio podaje się we wlewie w 3 dawkach początkowych, a następnie co 8 tygodni
- Częste działania niepożądane obejmują zakażenia (przeziębienie, grypę, zapalenie oskrzeli, zakażenie zatok) ; ból stawów, pleców, gardła lub kończyn; objawy nudności, gorączka, zmęczenie, kaszel lub swędzenie; i wysypka
- Entyvio jest lekiem ciążowym klasy B
- Nie wiadomo, czy Entyvio przedostaje się do mleka kobiecego
Humira
Humira (adalimumab) jest kolejnym przeciwciałem monoklonalnym i inhibitorem TNF stosowanym w leczeniu osób z IBD. Jest on zatwierdzony dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub chorobą Leśniowskiego-Crohna. Humira została początkowo zatwierdzona w 2002 roku i rozszerzona do stosowania w chorobie Leśniowskiego-Crohna w 2007 roku i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego w 2012 roku. Humira może być podawana w domu za pomocą wstrzyknięcia. Pacjenci są przeszkoleni w zakresie wykonywania zastrzyku (lub można to zrobić przy pomocy członka rodziny lub przyjaciela). U niektórych osób z lekiem Humira może wystąpić reakcja w miejscu wstrzyknięcia, czyli obrzęk, ból, swędzenie lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia leku. Zazwyczaj można to leczyć w domu przy pomocy leków na bazie lodu lub leków przeciwhistaminowych (co tydzień pomaga także zmiana miejsca wstrzyknięcia).
Najważniejsze punkty dotyczące leku Humira:
- Humira jest dopuszczona do stosowania w leczeniu zarówno choroby Leśniowskiego-Crohna, jak i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
- Produkt Humira podaje się w domu na drodze samodzielnego wstrzyknięcia
- Produkt Humira rozpoczyna się od 4 wstrzyknięć, a następnie 2 wstrzyknięć 2 tygodnie później, a następnie 1 wstrzyknięcia co drugi tydzień.
- Częste działania niepożądane obejmują ból lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia i ból głowy, wysypkę i nudności
- Humira to lek stosowany w czasie ciąży klasy B
- Niemowląt urodzonych przez matki otrzymujące Humira nie należy podawać żywych szczepionek przez 6 miesięcy
- Humira musi być w lodówce
Remicade
Pierwsza terapia biologiczna zatwierdzona do stosowania u osób z IBD to Remicade (infliksymab), który został zatwierdzony w 1998 roku. Remicade to przeciwciało monoklonalne, które jest inhibitorem TNF i podawane pacjentom przez IV. Można to zrobić w gabinecie lekarskim, ale częściej występuje w centrum infuzyjnym, które są wyspecjalizowanymi urządzeniami przeznaczonymi do podawania leków przez IV. Preparat Remicade może być stosowany w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, a także w niektórych przypadkach dopuszczony dla dzieci w wieku 6 lat. Uważa się, że Remicade działa u osób z IBD, ponieważ hamuje TNF, który jest substancją, która powoduje stan zapalny w organizmie.
Najważniejsze informacje dotyczące leku Remicade:
- Remicade podaje IV.
- Preparat Remicade jest zatwierdzony do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
- Podano trzy dawki początkowe (po pierwszej dawce, drugi po 2 tygodniach, trzeci po 4 tygodniach)
- Po dawki początkowe podaje się co 8 tygodni (czasami szybciej, jeśli jest to konieczne)
- Często występującymi działaniami niepożądanymi są bóle brzucha, nudności, zmęczenie i wymioty
- Remicade to lek stosowany w ciąży klasy B
- Preparat Remicade nie przenika do mleka matki
Simponi
Simponi (golimumab) jest inhibitorem TNF zatwierdzonym do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Produkt Simponi został zatwierdzony jako pierwszy w 2009 roku w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. W 2013 roku został zatwierdzony do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest stanem, który może być związany z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, co oznacza, że ten lek może być stosowany do leczenia obu (lub obu) zaburzeń. Produkt Simponi jest podawany w domu, więc pacjenci są szkoleni przez dostawcę opieki zdrowotnej w zakresie samodzielnego wykonywania wstrzyknięć (samodzielnie lub za pomocą pomocy). Niektóre działania niepożądane leku Simponi powodują infekcje powodujące choroby, takie jak przeziębienie, objawy, takie jak ból gardła lub zapalenie krtani i infekcje wirusowe, takie jak grypa. Dodatkową potencjalną reakcją niepożądaną jest zaczerwienienie, ból i swędzenie w miejscu wstrzyknięcia, często leczone lodem i lekami przeciwhistaminowymi.
Najważniejsze informacje dotyczące leku Simponi:
- Produkt Simponi jest zatwierdzony do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
- Produkt Simponi podaje się we wstrzyknięciu w domu
- Produkt Simponi rozpoczyna się od 2 wstrzyknięć, a następnie 1 wstrzyknięcia 2 tygodnie później, a następnie 1 wstrzyknięcia co 4 tygodnie
- Częste działania niepożądane obejmują: ból lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia i górne drogi oddechowe lub infekcje wirusowe
- Simponi jest lekiem ciążącym typu B
- Nie wiadomo, jak Simponi wpłynie na karmione dziecko
- Simponi musi być w lodówce
Stelara
Stelara (ustekinumab) jest w pełni ludzkim monoklonalnym przeciwciało immunoglobulinowe. Zostało ono po raz pierwszy zatwierdzone w 2008 r. Jako leczenie łuszczycy plackowatej, aw 2016 r. W leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Stelara działa, aby zmniejszyć stan zapalny choroby Leśniowskiego-Crohna, celując w interleukinę (IL) -12 i IL-23, które, jak się uważa, odgrywają rolę w rozwoju stanu zapalnego w jelicie. Pierwsza dawka leku Stelara jest podawana we wlewie, w infuzji lub w gabinecie lekarskim. Po pierwszej infuzji lek Stelara można przyjmować w domu z zastrzykiem podawanym co 8 tygodni. Pacjenci mogą wykonać zastrzyk po przeszkoleniu przez personel medyczny. Niektóre z najczęstszych działań niepożądanych obserwowanych u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna przyjmujących lek Stelara to wymioty (podczas pierwszego wlewu), ból lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, świąd i zakażenia, takie jak przeziębienie, drożdże, zapalenie oskrzeli, układ moczowy. infekcja lub infekcja zatok.
Najważniejsze punkty dotyczące leku Stelara:
- Stelara jest zatwierdzona do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna
- Dawka nasycająca leku Stelara jest podawana we wlewie, a następnie jest podawana we wstrzyknięciach domowych
- Osoby, które robią zdjęcia alergiczne powinny porozmawiać z lekarzem na temat możliwych reakcji alergicznych i Stelara
- działania niepożądane obejmują infekcje, reakcje w miejscu wstrzyknięcia i wymioty
- Stelara jest lekiem ciążowym klasy B
- Uważa się, że Stelara przenika do mleka kobiecego
- Stelara musi być schłodzona
