Bez względu na to, jak czyste są twoje stopy, są one stale w kontakcie z bakteriami i innymi organizmami, które mogą wywoływać infekcje. W większości przypadków nasz układ odpornościowy może powstrzymać te patogeny, ale zdarzają się sytuacje, w których nasze mechanizmy obronne są łamane przez uraz, który niszczy skórę lub ma bezpośredni kontakt z grzybem, prawdopodobnie zebrany na siłowni.
Infekcje paznokci
Infekcje bakteryjne poniżej lub przylegające do paznokci stóp występują zwykle w przypadku urazów. Dzieje się tak najczęściej, gdy wrastający paznokieć, zwany onychokryptozą, nakłuwa skórę wokół paznokcia. Wrastające paznokcie u nasady rozwijają się często na dużym palcu i często są spowodowane kształtem palca stopy, guzków lub noszenia luźnych skarpet, które mogą złapać zadziory na krawędzi paznokcia.
Gdy dojdzie do infekcji bakteryjnej, otaczająca skóra stanie się zaczerwieniona, opuchnięta i bolesna. Może wystąpić nawet żółta lub zielonkawa wydzielina w postaci ropy. Najczęstszym winowajcą bakterii jest Staphylococcus aureus , który można leczyć bez recepty kremem przeciwbakteryjnym i / lub mocząc stopę w roztworze soli Epsom przy użyciu wody o temperaturze pokojowej.
Infekcje grzybicze są również powszechne i mogą bezpośrednio wpływać na paznokieć. Infekcja, znana jako grzybica paznokci, rozwija się wolno i najczęściej rozprzestrzenia się pod paznokciami.
Objawy obejmują pogrubienie paznokcia, któremu towarzyszy brązowe lub żółte przebarwienie, łuszczące się resztki pod paznokciami i / lub oddzielenie paznokcia od łożyska paznokcia. Grzybica paznokci jest bardzo trudna w leczeniu, ponieważ większość miejscowych kremów nie może przeniknąć do paznokci. Doustne leczenie przeciwgrzybicze zazwyczaj działa najlepiej, ale paznokieć może w pełni odrosnąć do sześciu do 12 miesięcy.
Terbinafina jest uważana za leczenie z wyboru, często wspierane przez itrakonazol, inny doustny środek przeciwgrzybiczy.
Zakażenie między palcami
Kiedy pomiędzy palcami rozwija się wysypka, świąd i łuszczenie się, najczęściej wiąże się z grzybem o nazwie grzybica stóp i zbyt rzadkim stanem zwanym stopą atlety. Grzyb rozwija się w wilgotnych środowiskach, takich jak siłownie i sauny i może rozkwitać w spoconych skarpetach i butach. Łagodne przypadki można leczyć za pomocą dostępnego bez recepty kremu przeciwgrzybowego lub sprayu. Bardziej poważne infekcje mogą wymagać doustnych leków, takich jak terbinafina lub itrakonazol przez okres dwóch do sześciu miesięcy.
Jednym z rodzajów infekcji bakteryjnych często mylonych z grzybem jest erythrasma. Erytrasma jest wywoływana przez bakterie Corynebacterium minutissimum i najczęściej występuje u osób chorych na cukrzycę i otyłych. Plamy zakażenia między palcami są początkowo różowe, ale szybko stają się brązowe i łuszczące się, gdy skóra zaczyna się łuszczyć i zrzucać. Erytrasma najlepiej leczyć miejscowym kremem fusydowym lub doustnym antybiotykiem, takim jak azytromycyna lub erytromycyna.
Ropień stopy
Infekcje bakteryjne stóp mogą spowodować utrwalenie się ropy pod skórą zwaną ropniem.
Ropień stopy najczęściej jest spowodowany raną kłutą (taką jak w przypadku pedicure niesterylnego) lub infekcją mieszków włosowych. Tego typu infekcje są czerwone i nienormalnie spuchnięte, a czasami można pomylić je z ukąszeniem owadów we wczesnym stadium. S. aureus jest ponownie najbardziej prawdopodobną przyczyną, chociaż mogą brać w nim udział inne typy bakterii. Leczenie zwykle obejmuje drenaż ropnia, a także stosowanie antybiotyków.
Zapalenie tkanki łącznej
Infekcje skóry stopy mogą czasami przypominać wysypkę. Jednym z takich przypadków jest rodzaj infekcji bakteryjnej zwanej cellulitis. Cellulitis zazwyczaj pojawia się jako niewielki obszar bólu i zaczerwienienia, który szybko rozprzestrzenia się na otaczające tkanki, powodując powstawanie charakterystycznych czerwonych prążków przesuwających się w górę od stopy.
Te smugi, znane jako zapalenie naczyń chłonnych, wskazują, że infekcja migruje w kierunku węzłów chłonnych. Zapalenie tkanki tłuszczowej jest zwykle powodowane przez pęknięcie skóry, ale jest szczególnie częste u osób z cukrzycą lub z niedoborem krążenia. Najbardziej prawdopodobnymi przyczynami są S. aureus i paciorkowiec.
Rozwój zapalenia tkanki łącznej z zapaleniem naczyń chłonnych wymaga natychmiastowego leczenia, aby uniknąć dalszego rozprzestrzeniania się infekcji. Nieleczona infekcja może rozprzestrzenić się na głębsze tkanki, w tym na kości. 14-dniowy cykl antybiotyków zwykle wystarcza do leczenia nieskomplikowanej infekcji. Poważne mogą wymagać leczenia dożylnego.
