Minęło ponad 65 lat, od kiedy pierwszy sen szybkiego ruchu gałek ocznych (REM) został po raz pierwszy opisany w 1953 r. Przez jednego z założycieli medycyny snu, Nathaniela Kleitmana, Ph. .D., W swoich badaniach tajemnic snu. Dziesięć lat później wciąż mamy wiele do nauczenia się o naturze tej fazy snu.
Istnieją pewne obawy, że pozbawienie snu REM może mieć istotny wpływ na zdrowie.
Może to wystąpić w warunkach niewystarczającej ilości snu, stosowania leków przeciwdepresyjnych i współistniejących zaburzeń snu. W jaki sposób utrata sennego snu wpływa na pamięć, uczenie się i nastrój?
Co to jest REM?
Szybki sen ruchowy (REM) jest jedną z dwóch głównych kategorii etapów snu, które występują naturalnie. Jest tak charakterystyczny, że inni są czasami łączeni po prostu jako sen nie-REM. Jakie są klasyczne cechy snu REM?
Współczesne badania snu, takie jak polisomnogram, mierzą aktywność fal mózgowych za pomocą EEG, aktywność mięśni z EMG i ruchy gałek ocznych za pomocą EOG. Z definicji sen REM jest wart uwagi w przypadku obecności czynnego mózgu i porażenia mięśni szkieletowych. W rzeczywistości bardzo niewiele mięśni ciała pozostaje aktywnych w tej fazie snu. Mięśnie używane do ruchów oczu i przepony (niezbędne do ciągłego oddychania) nadal funkcjonują.
Ten paraliż może uniemożliwić uchwycenie zawartości snu, ponieważ żywe sny są kolejną istotną cechą snu REM. Bez tego paraliżu może wystąpić zaburzenie zachowania podczas snu REM.
Ważne funkcje snu REM
Badania zdają się potwierdzać pogląd, że sen REM odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu w ciągu dnia.
Może przyczyniać się do uczenia i konsolidacji pamięci, ale badania nie są rozstrzygające. W szczególności może pomóc komuś w nauce nowej umiejętności. Przykładem tej pamięci proceduralnej może być nauka jazdy na rowerze. Różni się od faktycznej lub semantycznej pamięci, takiej jak zapamiętywanie listy słów słownictwa.
Poza swoją rolą w pamięci proceduralnej wysuwa się hipotezę, że sen REM może również odgrywać rolę w rozwiązywaniu problemów. Unikalne połączenia mogą być dokonywane w mózgu, umożliwiając nowe odkrycia.
Żywe sny o snu REM są często doświadczane, jak film, w którym osoba śpiąca jest aktorem w historii. Kiedy treść snu jest niepokojąca, mogą pojawić się koszmary senne. Zaburzenia nastroju, takie jak lęk i depresja oraz zespół stresu pourazowego (PTSD) mogą wpływać na doświadczenie snu.
Jeśli sen REM pełni istotną funkcję, utrata go może być niepokojąca.
Pozbawienie marzeń: Utrata snu, leki i zaburzenia snu. Wiele zostało zrobionych z wpływu pozbawienia snu na zdrowie. Kiedy osiąga się niewystarczającą ilość snu, aby zaspokoić potrzeby snu, istnieją rzeczywiste konsekwencje dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Brak snu powoduje nie tylko senność i nieodłączne ryzyko, ale wydaje się siać spustoszenie w metabolizmie, bólu i zdrowiu sercowo-naczyniowym.
Co jeśli to samo dotyczy utraty snu REM? Jak ktoś może zostać pozbawionym marzeń?
Najpierw rozważmy zwyczajową strukturę snu. Sen REM zwykle pojawia się w regularnych odstępach czasu przez okres snu. Co 90 do 120 minut może wystąpić sen REM. Okresy te mogą trwać od 5 do 30 minut i zwykle stają się dłuższe w stosunku do rana, tak że większość snu REM jest odczuwalna w ostatniej jednej trzeciej nocy. Powszechnie przerywa się ostatni okres fazy REM po przebudzeniu.
Istnieją sytuacje, w których sen REM może być skrócony lub nieobecny podczas snu. Brak snu spowodowany nieodpowiednimi godzinami snu może prowadzić do bezwzględnego skrócenia czasu przebywania w REM, ale procent nocy w fazie REM może faktycznie wzrosnąć.
Dzieje się tak, ponieważ lżejszy sen może zostać wyeliminowany dzięki konsolidacji snu.
Stosowanie substancji ma głęboki wpływ na sen REM. Znane są następujące zjawiska, które hamują sen REM:
Kofeina
- Alkohol
- Marihuana
- Opioidy (narkotyczne) leki przeciwbólowe
- Leki benzodiazepinowe
- Leki przeciwdepresyjne
- Litowe
- Poza tymi zdarzeniami zaburzenia snu, zwłaszcza obturacyjny bezdech senny i narkolepsja, mogą prowadzić do fragmentacji snu REM. Relaksacja mięśniowa REM może spowodować zapadnięcie się mięśni dróg oddechowych i wywołać zaburzenia oddychania obserwowane podczas bezdechu we śnie. Może to ograniczyć trwałość REM. Kiedy bezdech senny jest skutecznie leczony ciągłą terapią dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP), może to prowadzić do głębokiego odbicia snu REM.
Czy wymieranie marzeń ma wymierny wpływ?
Można przypuszczać, że powszechne stosowanie alkoholu i leków przeciwdepresyjnych, wysoka częstość występowania bezdechu sennego lub wpływ na pozbawienie snu może mieć głęboki niekorzystny wpływ na zdrowie społeczne. Niestety, badania nie dowiodły tego.
Jeśli istnieje ważny proces osiągnięty przez sen REM, dlaczego nie ma dostrzegalnego efektu, gdy deprywacja zachodzi nieprzerwanie od dziesięcioleci z przewlekłym stosowaniem przeciwdepresyjnym? Nawet osoby z trwałym uszkodzeniem części mózgu wytwarzającej REM mogą mieć normalną pamięć i brak odczuwanej utraty funkcji. Potrzeba biologiczna zaspokojona przez sen REM pozostaje nieznana.
Podczas snu REM wyraźnie wzrasta aktywność metaboliczna mózgu, ale do jakiego końca? Czy systemy są po prostu wyrzucane, aby upewnić się, że działają? Czy to sprawia, że mózg szybciej powraca do świadomości w kierunku poranka? Czy przesunięcie chemiczne, które zachodzi (w szczególności zanikanie aktywności histaminy, noradrenaliny i serotoniny) pozwala na zresetowanie szlaków metabolicznych i zoptymalizowaną wrażliwość na neuroprzekaźniki? Czy jest coś więcej w tym tajemniczym stanie świadomości? Interesujące jest spekulować i ekscytować się, że pewnego dnia można się tego nauczyć.
Słowo od Verywella
