Prezerwatywy działają. Pozostają one podstawą bezpieczniejszych praktyk seksualnych i głównym czynnikiem przyczyniającym się do zmniejszenia liczby zakażeń HIV na całym świecie.
Dlaczego więc tylko 65% mężczyzn używa kondomów konsekwentnie, zgodnie z badaniem przeprowadzonym przez Centers for Disease Control and Prevention? I jak to się dzieje, że ponad 20% mężczyzn z HIV-negatywnymi uprawiającymi seks z mężczyznami (MSM) jest gotowych narażać się na ryzyko poprzez angażowanie seksu bez prezerwatywy?
Kobiety nie mają lepszych statystyk. Spośród kobiet, które angażują się w seks analny o wysokim ryzyku i bez zabezpieczenia, zaledwie 11% z nich używa kiedykolwiek prezerwatywy. Co gorsza, kobiety rzadziej używają prezerwatyw (w tym femdomów) niż heteroseksualne męskie odpowiedniki.
Gra o winę
Ignorancja, apatia i nieodpowiedzialność mogą być standardową reakcją odruchową, ale to zbyt uproszczona ocena tego, co jest w rzeczywistości niezwykle złożonym problemem psychospołecznym.
Prawda jest taka, że istnieje wiele przecinkowych przyczyn zmniejszonego używania prezerwatyw wśród dorosłych i młodzieży. Obejmują one wszystko, co myślimy o prezerwatywach, co sądzimy o HIV, jak negocjujemy seks w związkach, o tym, jak bardzo jesteśmy wrażliwi na infekcję, a nawet o tym, jak dobrze używamy prezerwatyw.
Analiza tych problemów może być oszałamiającym procesem, pogłębionym przez kulturową tendencję do przypisywania winy tym, których postrzegamy jako "wektory" (lub źródła) infekcji HIV.
Zamiast otwierać rozmowę, staramy się ją wyłączyć, potęgując zachowania ryzykowne u tych, którzy wolą milczeć, niż spotkać się z publiczną drwiną lub dezaprobatą.
Zagrożone zanim zaczniemy
Wiedza i siła to dwa czynniki, które mogą znacząco wpłynąć na płcie i grupy ryzyka, często w bardzo różnych formach.
Nie tylko wyjaśniają, dlaczego podejmujemy decyzje, które podejmujemy, ale także pomagają wyjaśnić, dlaczego czasami narażamy się na ryzyko, wbrew naszemu lepszemu osądowi.
Wiedza nie polega jedynie na tym, że rozumiemy HIV jako chorobę, ale na osobistych przekonaniach, jak bardzo jesteśmy podatni na infekcję jako jednostki. Nazywa się to postrzeganym ryzykiem (komponentem tzw. Modelu wiary w zdrowie).
Ryzyko postrzegane często opiera się na błędnych przekonaniach o tym, kto jest "najbardziej zagrożony" zakażeniem, zarówno w grupie, jak i zachowaniu. Ci, na przykład, którzy uważają, że niezabezpieczony seks oralny między mężczyzną a kobietą jest "tylko ułamkiem" tak ryzykownym, jak nieopancerzony seks analny pomiędzy MSM o wysokim ryzyku prawdopodobnie całkowicie zrezygnuje z dyskusji na temat prezerwatyw. To samo dotyczy nieporozumień dotyczących wieku, rasy, wykształcenia i dochodów.
Ryzyko postrzegane może się znacznie różnić w zależności od populacji. Optymizm związany z naukami o HIV – w tym zwiększoną oczekiwaną długością życia i skutecznością profilaktyki przedepresyjnej (PrEP) – generalnie koreluje z wyższą prezerwatywą wśród osób heteroseksualnych, ten sam optymizm ma odwrotny skutek wśród wielu MSM, którzy wierzą, że konsekwencje infekcji teraz zostały w znacznym stopniu zminimalizowane ze względu na stale rozwijające się nauki medyczne.
Odwrotnie, pesymizm dotyczący leczenia lub skuteczności bezpieczniejszego seksu generalnie przekłada się na niższe stosowanie prezerwatyw. Często postawy te są napędzane przez ukrytą nieufność wobec organów zdrowia publicznego, szczególnie w biedniejszych społecznościach, w których wskaźniki infekcji są wysokie, a brak infrastruktury utrudnia skuteczną reakcję społeczności. Czynniki te mogą przyczynić się do postrzegania HIV jako nieuchronnego – lub nawet nieuniknionego – dla osób najbardziej zagrożonych.
Przekrwienie prezerwatywy
To samo badanie Emory University ujawniło, że prawie jedna trzecia badanych mężczyzn zgłosiła, że stracili erekcję po założeniu prezerwatywy.
Negatywne skojarzenia i postawy wobec prezerwatyw, znane jako uprzedzenie o prezerwatywach have, od dawna tłumiły bezpieczniejsze przekazy seksualne. Odzwierciedlają one zarówno rzeczywiste, jak i postrzegane bariery, które mogą uniemożliwić ludziom używanie prezerwatyw, nawet gdy znane jest ryzyko przeniesienia. W rezultacie wiele osób decyduje się "wykupić" pomiędzy potencjalnym ryzykiem a "konsekwencjami", które kojarzą mu się z używaniem prezerwatyw.Przykłady obejmują:
Brak spontaniczności seksualnej
- Nieprzyjemny smak i zapach
- Zmniejszenie przyjemności seksualnej zarówno u mężczyzn jak i kobiet
- Utrata erekcji
- Używanie prezerwatyw może być postrzegane jako deklaracja nieufności lub niewierności
- Używanie prezerwatyw może być postrzegane jako oznaka rozwiązłość seksualna
- Obawa przed zidentyfikowaniem jako "wysokiego ryzyka" lub jako część napiętnowanej populacji (np. MSM, osoby używające narkotyków w drodze iniekcji)
- Zmęczenie prezerwatyw
W przeciwieństwie do tego,
zmęczenie prezerwatywą also (znane również jako "zmęczenie prewencyjne") termin używany do opisania ogólnego zmęczenia odczuwanego przez osoby zmęczone używaniem prezerwatyw. Odzwierciedla to zmniejszoną skuteczność komunikatów zapobiegawczych i często wiąże się ze zwiększonymi wskaźnikami transmisji w populacjach MSM (chociaż ma bezpośredni wpływ na wszystkie grupy populacji). Rosnąca świadomość korzyści płynących z terapii antyretrowirusowej doprowadziła wielu do poszukiwania alternatyw dla prezerwatyw. Najważniejszym z nich jest kwestia leczenia jako zapobiegania (TasP), zasady, według której osoba zakażona wirusem HIV jest mniej skłonna do przenoszenia wirusa HIV, jeśli obciążenie wirusem jest niewykrywalne. Badanie przeprowadzone przez Terrence Higgins Trust w Londynie wykazało, że w kohorcie HIV-pozytywnego MSM, respondenci w dużej mierze nie brali pod uwagę ich wirusów w odniesieniu do ryzyka transmisji podczas podejmowania decyzji seksualnych. Inna doniosła, że selektywne stosowanie prezerwatyw często opierało się na domniemanym statusie HIV partnera seksualnego, a nie na świadomej dyskusji na temat serostatu, terapii lub obciążenia wirusem.
Wydaje się to sugerować, że zmęczenie prezerwatywami przyczynia się do tego, w jaki sposób dana osoba wykorzystuje anegdotyczne informacje w celu dokonania lub potwierdzenia osobistego przekonania, w przeciwieństwie do dokonywania świadomego wyboru, będzie pełna, obiektywna informacja.
Możliwe strategie wzmacniania prezerwatywy
Jeśli nie zdajesz sobie sprawy ze swojego statusu HIV i aktywności seksualnej, sprawdź dzisiaj. Badania wykazały, że znajomość statusu na ogół zwiększa poczucie odpowiedzialności.
Zamiast ogólnie zajmować się HIV, znajdź informacje w prostym języku na temat szczególnego ryzyka HIV u kobiet, Afroamerykanów, MSM itp. Często można to znaleźć w najbliższym ośrodku zdrowia kobiet, centrum LGBT lub publicznej przychodni.
- Udowodniono, że interwencje w zakresie edukacji seksualnej (w tym instrukcje dotyczące prawidłowego stosowania prezerwatyw i unikania typowych błędów) pokonują wiele dostrzeżonych barier w używaniu prezerwatyw. W jednym badaniu używanie prezerwatyw wzrosło z 29% do 71% w grupie zagrożonych heteroseksualnych mężczyzn po pojedynczej interwencji edukacyjnej.
- Nie należy liczyć się z żeńską prezerwatywą, która według Planned Parenthood może "wzmacniać seks-zabawę (ponieważ) zewnętrzny pierścień może stymulować łechtaczkę podczas stosunku pochwowego". Prezerwatywy dla kobiet zapewniają także aktywne kontrole kobietom, które mogą być mniej zdolne do negocjowania bezpieczniejszego seksu.
- Ogólnie rzecz biorąc, zmniejszenie liczby partnerów seksualnych koreluje z wyższym wykorzystaniem prezerwatyw. Badania sugerują, że zmniejsza to również prawdopodobieństwo anonimowych kontaktów seksualnych, jednocześnie zachęcając do szerszej dyskusji na temat zdrowia seksualnego i profilaktyki HIV.
- Wreszcie, rekrutowanie kontaktów seksualnych przez Internet często prowadzi do praktyki serosortingu (wykorzystywanie informacji online do podejmowania decyzji lub założeń dotyczących statusu HIV osoby). Zamiast polegać na informacjach zawartych w profilu, skorzystaj z okazji, aby aktywnie przedyskutować kwestię HIV i inne problemy zdrowotne.
