Podczas próby ustalenia diagnozy czasami konieczne jest przeprowadzenie bardziej inwazyjnych testów w celu uzyskania odpowiedzi. Jednym z takich testów, które mogą dostarczyć ważnych informacji diagnostycznych, jest nakłucie lędźwiowe. Może to być szczególnie przydatne w pewnych stanach neurologicznych, a nawet, co zaskakujące, niektórych zaburzeniach snu. Co to jest nakłucie lędźwiowe lub procedura nakłucia lędźwiowego?
Czy istnieje ryzyko lub komplikacje związane z procedurą, o której powinieneś wiedzieć? Dowiedz się, w jaki sposób można wykorzystać nakłucie lędźwiowe do zdiagnozowania swojego stanu poprzez uzyskanie płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) do badań.
Co to jest nakłucie lędźwiowe lub nakłucie lędźwiowe?
Nakłucie lędźwiowe lub nakłucie lędźwiowe (LP) odnosi się do wyspecjalizowanej procedury, w której płyn jest usuwany za pomocą igły z worka otaczającego rdzeń kręgowy. Ten płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) kąpie mózg i rdzeń kręgowy, chroniąc te ważne struktury przed uszkodzeniem. Analiza płynu może dostarczyć ważnych wskazówek dotyczących leżących u jego podstaw stanów neurologicznych.
Zabieg może być wykonywany przez lekarza na oddziale ratunkowym, w szpitalu lub w warunkach klinicznych. Kręgosłupa zazwyczaj zajmuje mniej niż godzinę, ale może trwać dłużej, jeśli płyn jest pobierany powoli. Najczęściej wykonuje się ją z pacjentem leżącym na boku, często z kolanami przyciśniętymi do klatki piersiowej.
Można to zrobić również w pozycji siedzącej. To pozycjonowanie oddziela kości w dolnej części pleców (zwane kręgami lędźwiowymi), umożliwiając łatwiejszy dostęp. Po sterylizacji skóry wstrzykuje się drobne leki. W tym momencie umieszcza się większą igłę, aby usunąć CSF.
Dlaczego kręgosłup jest konieczny?
Stymulator kręgosłupa może być potrzebny, aby pomóc w diagnozie różnych stanów, szczególnie problemów związanych z układem nerwowym.
Najczęściej używa się go do oceny, czy w mózgu lub otaczających tkankach występuje infekcja. Te infekcje nazywane są zapaleniem mózgu lub zapaleniem opon mózgowych.
Nakłucia lędźwiowe są również stosowane, jeśli poważny ból głowy jest spowodowany niewielką ilością krwawienia w głowie. Nazywa się to krwotokiem podpajęczynówkowym. Można go przeoczyć za pomocą skanów, a dalszy wgląd można uzyskać analizując CSF pod kątem obecności krwi.
Istnieją również chroniczne schorzenia, które można zdiagnozować, wykonując nakłucie lędźwiowe. Najczęstszym jest stwardnienie rozsiane. Ludzie ze stwardnieniem rozsianym mogą mieć zmiany w specjalnych markerach w ich CSF, zwanych pasmami oligoklonalnymi lub podstawowymi białkami mieliny. Miara białka, glukozy i liczby komórek jest rutynowo wykonywana we wszystkich punkcjach lędźwiowych.
Nawet presja, z jaką wychodzi CSF, może być pouczająca; wzniesienie może sugerować pseudogumorię cerebri. W odwodnieniu może wystąpić obniżone ciśnienie.
W sferze medycyny snu istnieje stosunkowo niewiele wskazań do wykonania nakłucia lędźwiowego. Rozpoznanie narkolepsji można ułatwić, mierząc poziomy oreksyny i hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym. W przypadku choroby zakaźnej nazywanej afrykańskim śpiączką, procedura może być również przydatna w określaniu stopnia zaawansowania choroby.
Zazwyczaj nie jest to niezbędny test diagnostyczny do oceny snu.
Zagrożenia i powikłania kręgosłupa
Stawy kręgosłupa są zastraszające. Większość ludzi nie jest zainteresowana ich przechodzeniem, a wielu słyszało historie grozy. Ponadto, gdy są wymagane, zwykle znajduje się w poważnym otoczeniu. Możliwe jest rozwianie niektórych z tych obaw.
Najczęstszym problemem jest: Czy ucisk kręgosłupa jest bolesny? Tolerancja postępowania różni się, ponieważ wszyscy mamy różne progi bólu lub dyskomfortu. Zastosowanie oszałamiającego leku może wydawać się żądłem pszczoły. Po tym momencie może się wydawać, że bardziej przypomina to ciśnienie niż ostry ból.
Wielu skomentuje wniosek: "Nie było tak źle." W rękach wykwalifikowanych, przy mile widzianej miary szczęścia, kręgosłupa można w rzeczywistości przeprowadzić dość łatwo. To nie zawsze może być możliwe, szczególnie gdy otyłość lub zmiany zwyrodnieniowe w kręgosłupie stanowią wyzwanie.
Ryzyko związane z samą procedurą jest stosunkowo niewielkie. Ważne jest, aby lekarz zidentyfikował ryzyko, które może występować przed wykonaniem nakłucia lędźwiowego. Najniebezpieczniejsze powikłanie występuje, gdy mózg przesuwa się z powodu zwiększonego ciśnienia w czaszce. Może to spowodować śmierć. Z tego powodu można wykonać dokładne badanie neurologiczne, a czasami skan tomografii komputerowej (CT) lub obraz rezonansu magnetycznego (MRI). Choć poważne, to powikłanie jest rzadkie.
Częściej w miejscu nakłucia może wystąpić niewielkie krwawienie powierzchniowe. Lekarz może sprawdzić morfologię krwi i uniknąć stosowania leków przeciwzakrzepowych tuż przed zabiegiem. Istnieje również małe ryzyko zakażenia. Najczęstszym powikłaniem związanym z nakłuciem kręgosłupa jest skarga na ból głowy, który rozwija się później. Często się to pogarsza, siedząc lub stojąc. Dobrze reaguje na odpoczynek, nawodnienie, kofeinę i lek przeciwbólowy.
Kolejną obawą może być ryzyko porażenia się tą procedurą. Chociaż ucisk kręgosłupa może wywołać ukłucie bólu lub drętwienie w nodze, zwykle nie występuje bardziej uporczywy dyskomfort. Te skurcze dyskomfortu pojawiają się, gdy kontaktują się nerwy opuszczające rdzeń kręgowy. To nie doprowadzi do osłabienia. W ogromnej większości ludzi sam rdzeń kręgowy kończy kilka kręgów powyżej punktu, w którym płyn jest pobierany, dlatego ryzyko uszkodzenia lub porażenia jest wyjątkowo rzadkie.
Jeśli lekarz zaleci nakłucie lędźwiowe, prawdopodobnie z ważnego powodu. Porozmawiaj o wszelkich wątpliwościach dotyczących procedury i zadawaj pytania, aby zrozumieć, w jaki sposób może to być pomocne w uzyskaniu diagnozy. Uważnie przeanalizuj ryzyko i zyskaj wygodę wiedząc, że ta wspólna procedura może dostarczyć ważnych wskazówek na temat stanu, który lekarz ma nadzieję zidentyfikować.
