Procedura OATS, skrót od kostno-stawowego systemu transferu, jest procedurą chirurgiczną stosowaną w leczeniu ogniskowych uszkodzeń chrząstki. OATS jest jedną z technik kilku stosowanych w leczeniu tego problemu; rodzaj procedury nazywa się mozaiką.
Plastyka mozaiki wykorzystuje chrząstkę z nieuszkodzonych obszarów stawu i przesuwa tę chrząstkę do uszkodzonego obszaru.
Ten rodzaj zabiegu jest użyteczny tylko w leczeniu ogniskowej uszkodzenia chrząstki. Oznacza to, że rozległe uszkodzenie chrząstki występujące w stanach takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów nie może być leczone mozaiką. Zabieg ten stosuje się tylko w izolowanych obszarach uszkodzenia chrząstki, zwykle o rozmiarach 10-20 mm. Tego typu uszkodzenia obserwuje się zwykle u młodszych pacjentów (w wieku poniżej 50 lat), u których wystąpił uraz w stawie.
Znany również jako:Transfer kostno-stawowy, mozaikowy, Osteochondralny system transferu autograft
Kiedy wykonuje się procedurę OATS?
Często chirurg rozważa takie postępowanie, ale jeśli prześwietlenie lub artroskopia okaże się dowodem na bardziej powszechne uszkodzenie chrząstki, procedura OATS nie zostanie przeprowadzona. Powodem jest to, że procedura OATS nie przyniesie korzyści tym pacjentom.
Procedura OATS, opracowana przez korporację Arthrex, jest jednym z rodzajów mozaiki.
Małe "korki" chrząstki i usunięte z obszarów stawu, gdzie ciało może się obejść bez chrząstki, a te są przenoszone do uszkodzonego obszaru stawu. Firma Arthrex Corporation ma zarejestrowany znak towarowy dla OASS Osteochondral Autograft Transfer System.
Jaka jest skuteczność procedury OATS?
W badaniu 96 pacjentów porównano procedurę OATS z leczeniem mikrozłamań w izolowanych wadach stawu chrzęstnego stawu kolanowego.
Pacjenci mieli średnio 30-32 lata i byli obserwowani co roku przez pięć lat po operacji. Stwierdzili oni podobne ogólne wyniki w zakresie zdrowia i funkcji kolana w obu procedurach. Ale różnica była w stanie utrzymać wysoki poziom aktywności sportowej, z mozaiką OAT jest lepsza niż mikrozłamanie.
Jak przebiega procedura OATS?
W tej procedurze chirurgicznej stosuje się OATS (Osteochondral Autograft Transfer System), opracowany przez Arthrex. Zestaw chirurgiczny zawiera komorę odbiorczą, komorę donorową, pręt wyrównujący, tampon, rurkę dostarczającą przeszczep i rdzeń wytłaczarki.
Pacjent jest zarówno dawcą, jak i biorcą, ze zdrową chrząstką i leżącą pod nią kością zebraną z pobliskiego obszaru stawu, który ma zostać przeszczepiony do obszaru z defektem chrząstki. Zbiór dawcy OATS jest umieszczany na powierzchni dawcy i uderzany młotkiem, aż zostanie wtłoczony 15 milimetrów w powierzchnię dawcy. Rękojeść jest następnie obracana w celu zebrania rdzenia i wycofania.
Teraz powstaje gniazdo na powierzchni, które miało ogniskową wadę chrząstki, która będzie odpowiednia do odbioru wtyczki. Kombajn odbiorcy jest wbijany i skręcany, aby usunąć korek, aby uzyskać właściwy rozmiar i głębokość otworu.
Do pomiaru głębokości wykorzystywany jest pręt wyrównujący, a wszelkie niezbędne korekty są wykonywane w celu przygotowania go do przeszczepu przeszczepu.
Po przygotowaniu rurka do wprowadzania przeszczepu umieszczona jest na brzegu gniazda odbiorczego i wytłoczona do niego. Następnie uderza się ubijak, aby osadzić przeszczep w gnieździe. Chirurg może wypełnić miejsca dawcy prętami hydroksyapatytowymi i może użyć biologicznych klejów do uszczelnienia gniazda odbiorcy.
