Przed, podczas i po znieczuleniu ogólnym

Znieczulenie to lek podawany pacjentowi w celu zapobiegania bólowi. Istnieje wiele rodzajów znieczulenia, a niektóre pozwalają pacjentowi być czujnym i zorientowanym podczas zabiegu medycznego, podczas gdy inne leki znieczulające mogą być stosowane w celu zapobiegania świadomości poprzez spowodowanie nieprzytomności pacjenta podczas zabiegu medycznego.

Rodzaj zastosowanego znieczulenia zależy od rodzaju wykonywanej procedury, wieku i stanu zdrowia pacjenta oraz preferencji chirurga i dostawcy znieczulenia.

W przypadku niektórych zabiegów pacjent może mieć możliwość wyboru między różnymi rodzajami znieczulenia, podczas gdy inne mogą wymagać określonego typu.

Poradnik do ogólnej anestezjologii

Istnieje wiele rodzajów znieczulenia. Jednym z nich jest znieczulenie ogólne, najsilniejsze znieczulenie i rodzaj najczęściej stosowany podczas zabiegu chirurgicznego. Ten typ znieczulenia powoduje, że pacjent nie reaguje na to, co jest w istocie medyczną wywołaną śpiączką.

Znieczulenie ogólne to połączenie leków, które mają na celu uczynienie pacjenta nieświadomym tego, co dzieje się wokół nich, aby zapobiec bólowi i sparaliżować ciało podczas zabiegu. Zazwyczaj stosowane podczas zabiegu znieczulenie ogólne pozwala lekarzowi na wykonanie zabiegów, które byłyby niezwykle bolesne, gdyby pacjent był przytomny i mógł czuć.

Znieczulenie ogólne nie tylko powoduje, że osoba nie jest świadoma, ale także paraliżuje mięśnie ciała, w tym mięśnie, które umożliwiają oddychanie.

Z tego powodu pacjenci, u których stosuje się znieczulenie ogólne wymagają wentylatora do wykonania pracy przepony i innych mięśni, które pomagają w wdychaniu i wydychaniu.

Dlaczego konieczna jest ogólna anestezja?

Znieczulenie ogólne jest zwykle stosowane w przypadku poważniejszych operacji, długich procedur i procedur, które zwykle byłyby bardzo bolesne.

Ten typ znieczulenia nie tylko pozwala pacjentowi przejść procedurę bez bólu, ale także pozwala pacjentowi stracić przytomność podczas zabiegu.

W przypadku niektórych zabiegów zachowanie traumy podczas czuwania było bardzo traumatyczne, niezależnie od tego, czy byłeś w stanie odczuwać ból. Wyobraź sobie, że usunięto część ciała, np. Podczas appendektomii, aby usunąć wyrostek robaczkowy i całkowicie się obudzić. Chociaż możesz nie odczuwać żadnego bólu, nadal byłoby bardzo niepokojącym, gdybyś przeszedł operację, kiedy jesteś czujny i czujny.

Ryzyko ogólnego znieczulenia

Ryzyko związane ze znieczuleniem różni się znacznie w zależności od zabiegu i różnych pacjentów. Jak można sobie wyobrazić, każdy pacjent ma swój indywidualny poziom ryzyka, ponieważ dwie osoby nie są dokładnie takie same. Na przykład 90-letni pacjent będzie miał zupełnie inny poziom ryzyka przy operacji wyrostka robaczkowego niż 12-letni pacjent. Oto niektóre z możliwych zagrożeń:

• Nudności / wymioty: Jest to najczęstszy problem, z którym spotykają się pacjenci po znieczuleniu ogólnym, i o wiele łatwiej zapobiegać niż leczyć. Z tego powodu ważne jest, aby wspomnieć historię nudności spowodowaną znieczuleniem przed operacją.
• świadomość znieczulenia: jest to stan, który występuje, gdy pacjent nie jest całkowicie nieprzytomny podczas znieczulenia ogólnego.

• Ból gardła / chrypka: spowodowane przez rurkę oddechową, to podrażnienie jest zazwyczaj niewielkie.
• Suchość w jamie ustnej: niewielki problem, który zwykle ustępuje, gdy pacjent jest w stanie pić płyn.
• Dreszcze / dreszcze: zwykle trwa to krótko po operacji i ustępuje, gdy pacjent jest przytomny i porusza się.
• Senność: Jest to powszechne po operacji i ustępuje, gdy organizm wyeliminował większość leków stosowanych do znieczulenia.
• Bóle mięśni: spowodowane przez leki lub leżąc nieruchomo podczas zabiegu, stan ten jest zwykle tymczasowy i ustępuje w ciągu kilku godzin lub dni po operacji.
• Swędzenie: Lek przeciwbólowy często jest odpowiedzialny za swędzenie, a problem ten zwykle ustępuje, gdy leczenie bólu nie jest już konieczne.

• Zamieszanie: Pacjenci, u których najprawdopodobniej wystąpi dezorientacja po operacji, są w podeszłym wieku, chorują na chorobę Alzheimera, demencję lub inne schorzenia, które przyczyniają się do nieporozumień.
• Trudności z oddawaniem moczu / niezdolność oddawania moczu: Jest to częstsze u pacjentów, którzy mają cewnik moczowy podczas zabiegu chirurgicznego, a powrót pęcherza do normalnego stanu może potrwać kilka godzin lub nawet dni.
• Ileus: Jest to stan, w którym jelita nie budzą się tak szybko, jak się spodziewano po operacji, a ruch jest bardzo powolny lub nieobecny.
• Trudność w wydostaniu się z respiratora: Odsunięcie od respiratora jest trudniejsze u bardzo chorych pacjentów lub pacjentów z problemami z oddychaniem.
• Aspiracja / zapalenie płuc: przypadkowe połknięcie pokarmu lub płynów podczas operacji jest znanym ryzykiem operacji i jest powodem, dla którego jedzenie bezpośrednio przed zabiegiem jest zabronione.
• Skrzepy krwi: Ta kwestia jest bardziej powszechna po operacji, ponieważ pacjent jest nadal przez dłuższy czas, co jest znanym czynnikiem ryzyka zakrzepów.
• Hipertermia złośliwa: jest to stan potencjalnie zagrażający życiu, który powoduje ostrą reakcję na znieczulenie. Zwykle działa w rodzinach.

Inne rodzaje znieczulenia

Zanim zdecydujesz, że potrzebujesz znieczulenia ogólnego do swojej procedury, ważne jest, aby znać różne rodzaje znieczulenia, które są dostępne. Najczęstsze rodzaje znieczulenia, poza znieczuleniem ogólnym, są następujące:

• Znieczulenie miejscowe:Znane również jako blok regionalny, ten typ znieczulenia uniemożliwia pacjentowi odczuwanie regionu ciała, na przykład całego ramienia lub poniżej w talii.

• Znieczulenie miejscowe: Ten rodzaj znieczulenia zapobiega uczuciu na niewielkim obszarze ciała, na przykład gdy palec jest odrętwiały, aby można było użyć szwów do szycia zamkniętego cięcia.
• Monitorowana opieka anestezjologiczna (MAC):Ten rodzaj znieczulenia, zwany także snem o zmierzchu, jest rodzajem znieczulenia, które zapobiega bólowi, gdy pacjent jest przytomny lub lekko uspokajany. Pacjent może pamiętać całą procedurę lub może nie pamiętać zdarzeń.

Podczas ogólnej znieczulenia

Proces znieczulenia ogólnego często rozpoczyna się od sedacji, aby umożliwić założenie rurki oddechowej. Rodzaj sedacji pozostaje do wyboru przez dostawcę znieczulenia i może się znacznie różnić w zależności od pacjenta i rodzaju operacji.

Gdy pacjent znajdzie się na sali operacyjnej, zostanie podłączony do urządzeń monitorujących, a protokoły bezpieczeństwa zostaną zakończone, może rozpocząć się znieczulenie. Powszechną praktyką jest, że przed podawaniem leków uspokajających wykonuje się "przerwę", aby zidentyfikować pacjenta i procedurę, którą mają. Ma to na celu zapobieganie niewłaściwemu miejscu / błędnej operacji pacjenta.

Po zakończeniu przerwy pacjent może otrzymać leki uspokajające, a dostawca znieczulenia rozpoczyna proces przygotowania pacjenta do zabiegu.

Intubacja i wentylacja podczas znieczulenia ogólnego

Mięśnie ciała są sparaliżowane podczas znieczulenia ogólnego, w tym mięśnie, które pomagają płucom wciągać oddechy, co oznacza, że ​​płuca nie są w stanie funkcjonować samodzielnie. Z tego powodu ważne jest, aby respirator był używany do dostarczania oddechów do płuc. Aby było jasne, płuca nadal działają podczas znieczulenia, po prostu brakuje im zdolności do oddychania, ponieważ mięśnie, które wykonują tę pracę, są chwilowo niezdolne do pracy.

Umieszczanie na respiratorze wymaga wprowadzenia rurki, zwanej rurką dotchawiczą, do dróg oddechowych. Tę rurkę następnie podłącza się do większej rurki, która trafia do respiratora, umożliwiając respiratorowi dostarczanie tlenu pacjentowi. Proces wstawiania rurki nazywany jest intubacją.

Monitorowanie podczas znieczulenia ogólnego

Podczas operacji pacjent jest bardzo dokładnie monitorowany przez elektroniczne urządzenia monitorujące śledzące częstość akcji serca, ilość tlenu we krwi, liczbę oddechów, które pacjent przyjmuje, a nawet EKG pacjenta. Oprócz monitorowania elektronicznego pacjent jest również monitorowany przez personel OR i dostawcę znieczulenia.

Znieczulenie ogólne jest zwykle wykonywane przez lekarza anestezjologa, zwanego anestezjologiem lub CRNA, certyfikowanego pielęgniarskiego anestezjologa. Zarówno zapewniają bezpieczne i skuteczne znieczulenie, jak i duże doświadczenie w przeprowadzaniu znieczulenia ogólnego.

Podczas zabiegu celem jest, aby pacjent był zupełnie nieświadomy tego, co dzieje się wokół nich, w tym bycia bez bólu.

Budzić się ze znieczulenia ogólnego

To, w jaki sposób jednostka wybudza się ze znieczulenia, zależy od rodzaju operacji, jaką mieli i od tego, jak dobrze oddychają. Celem po znieczuleniu ogólnym jest ekstubacja pacjenta – usunięcie rurki oddechowej – tak szybko, jak to możliwe po zakończeniu operacji.

Powszechne i nieskomplikowane procedury zwykle kończą się podawaniem leków, które odwracają znieczulenie, budzą pacjenta i kończą paraliż mięśni. Pacjenci ci zwykle mają szybko usuniętą rurkę oddechową pod koniec operacji i oddychają samodzielnie w ciągu kilku minut od zakończenia operacji. Ci pacjenci zwykle budzą się w jednostce opiekuńczej PACU-po znieczuleniu i przenoszą się do pokoju szpitalnego lub wracają do domu, gdy są całkowicie przytomni.

W przypadku bardzo poważnych operacji, takich jak operacja na otwartym sercu lub operacja mózgu, pacjent może powoli budzić się ze znieczulenia i nie podaje żadnego środka odwracającego. Oznacza to, że pacjent może pozostać na respiratorze przez 6-8 godzin po operacji, a następnie po usunięciu rurki oddechowej po przebudzeniu.

Niektórzy pacjenci pozostają uzależnieni od respiratora przez kilka dni lub nawet dłużej po operacji, ale jest to mniej powszechne. Pacjenci z chorobami układu oddechowego, które utrudniają oddychanie, mają większe trudności z usunięciem z respiratora, podobnie jak palacze i otyli pacjenci.

Jedzenie i picie po znieczuleniu

Po przebudzeniu się pacjenta po zabiegu często można go ssać na wiórkach lodu lub popijać wodą. Jeśli to idzie dobrze, następnym krokiem jest picie zwykłych płynów, a następnie regularna dieta. Proces ten może trwać godzinami, a nawet dniami, gdy pacjent doświadcza nudności, wymiotów lub po prostu nie czuje się przy jedzeniu lub płynie.

W większości przypadków pacjent jest w stanie spożywać zwykłe pokarmy w ciągu jednego dnia od znieczulenia ogólnego.

Bezpieczeństwo po ogólnym znieczuleniu

Amerykańskie Stowarzyszenie Pielęgniarki Anestezjologii (AANA) formułuje wiele zaleceń dotyczących bezpieczeństwa pacjentów po znieczuleniu ogólnym. Dzieje się tak, ponieważ całkowite znieczulenie może trwać cały dzień lub dłużej, a do tego czasu przeciętny pacjent może odczuwać senność, mdłości, a nawet dezorientację.

Przez pierwszy dzień po operacji należy spędzić większość czasu, odpoczywając cicho, drzemiąc lub wykonując czynności relaksacyjne. Zaplanuj wzięcie dnia po znieczuleniu ogólnym z pracy i innych trudnych zajęć.

Zalecenia AANA obejmują niewykonywanie ciężkich maszyn – w tym prowadzenie samochodu – lub podpisywanie dokumentacji prawnej przez co najmniej 24 godziny po operacji. Umów się na kierowcę, który zabierze Cię do domu z centrum operacyjnego i uniknie picia alkoholu lub przyjmowania leków uspokajających nie przepisanych przez chirurga przez pierwszy dzień po operacji.

Zalecają również, aby znaleźć pomoc w opiece nad dzieckiem, jeśli masz małe dzieci w domu, ponieważ będziesz potrzebować więcej odpoczynku niż zwykle przez co najmniej dzień po operacji, być może dłużej.

Słowo od Verywell

Znieczulenie ogólne niesie ze sobą ryzyko, ale korzyści płynące z bezbolesnej operacji mogą być wspaniałe. Twoja decyzja o przeprowadzeniu zabiegu powinna zważyć ryzyko związane z zabiegiem i znieczuleniem, które otrzymasz, biorąc pod uwagę potencjalne korzyści wynikające z zabiegu. Chociaż prawdą jest, że każda operacja wiąże się z ryzykiem, może również przynieść ogromne korzyści z operacji. Tylko Ty możesz zdecydować, czy chcesz mieć operację – i znieczulenie – jeśli korzyści są warte czasu, wysiłku, bólu i ryzyka.