Płaty czołowe są obszarami mózgu, które mają kontrolować wiele rzeczy, które czynią nas ludźmi. W rzeczywistości region ten jest proporcjonalnie większy u ludzi niż u innych zwierząt. Najdłużej trwa także dojrzewanie, rozwijając się w dorosłe życie.
Funkcje płatów czołowych obejmują trzymanie się pomysłu i pozwalanie temu pojęciu na nasze przyszłe zachowanie.
Płaty czołowe pomagają nam wyznaczać sobie cele i zadania, wybierać między odpowiednimi działaniami, tłumić nieakceptowalne reakcje i reakcje oraz określać zależności między przedmiotami i koncepcjami.
Istnieją dwa główne podziały płatów czołowych: kora i regiony paralimiczne. Kora składa się z ciał komórek nerwowych leżących tuż na powierzchni mózgu. Komórki te komunikują się ze sobą za pośrednictwem długich, podobnych do drutu procesów zwanych aksonami. Niektóre aksony wnikają głęboko w mózg, gdzie komunikują się ze strukturami znajdującymi się bliżej jądra mózgu.
Wśród struktur położonych bliżej centrum mózgu znajdują się regiony paralimiczne, które uważa się za związane z podstawowymi emocjami, funkcjami i popędami. Jest to przeciwieństwo do regionów korowych, które są uważane za bardziej złożone i które mogą nam pozwolić myśleć. Razem, kora i paralimbiczne podziały płatów czołowych pozwalają nam wykonywać zadania, które są kluczowe dla tego, jak myślimy o sobie.
Ustalanie zadań
W przeciwieństwie do zwierząt, które instynktownie reagują na to, co przed nimi, ludzie mają możliwość zaplanowania z wyprzedzeniem. Aby to zrobić, musimy mieć możliwość przechowywania informacji w naszym umyśle. W przeciwnym razie stale zapomnielibyśmy o tym, o czym myśleliśmy. To gromadzenie informacji, nawet w obliczu rozproszenia, ma miejsce w boczno-bocznej części kory przedczołowej.
Kora przedczołowa grzbietowo-boczna jest w stanie manipulować informacjami w celu stworzenia planu.
Aktywność inicjująca i podtrzymująca
Uważa się, że struktury w środkowej i przedniej części mózgu (przyśrodkowe struktury czołowe) stymulują zachowanie. Jeśli te obszary ulegną uszkodzeniu, dana osoba może stracić motywację do wykonania nawet najprostszego zadania. W ekstremalnych przypadkach jest to mutyzm abulia lub akinetyczny.
Czynność monitorująca
Kora orbitalno-czołowa dekoduje i przewiduje wartości nagrody sygnałów, obiektów i wyborów. Na przykład ten region może nam pomóc określić, czy coś może nas zranić lub zaszkodzić w przyszłości. Uważa się, że przyśrodkowa kora orbitalno-czołowa reaguje na nagrody i boczną korę orbitowo-czołową. Obszar bliżej tylnej części mózgu (tylny) jest bardziej konkretny – jest to część, która może od razu rozpoznać emocjonalne znaczenie kawałka czekoladowego ciasta jako smacznego i pożądanego. Części kory oczodołowo-czołowej, które znajdują się bliżej przedniej części mózgu (przedni), zajmują się bardziej abstrakcyjnymi i symbolicznymi nagrodami, takimi jak pieniądze, które mogą pójść w kierunku kupienia czekoladowego ciasta.
Przewidywanie i monitorowanie bodźców
Przednia kora obręczy pomaga śledzić sygnały pochodzące zarówno ze świata zewnętrznego, jak i naszego własnego umysłu i ciała.
Cokolwiek nieoczekiwanego może wywołać dodatkowe przetwarzanie przed udzieleniem odpowiedzi. Na przykład w słynnym teście Stroopa wyświetlana jest lista kolorowych wyrazów. Sztuczka polega na tym, że słowo "czerwony" może być wydrukowane w kolorze zielonym. Ktoś, kto bierze test Stroopa, ma zignorować napisane słowo i po prostu powiedzieć kolor. Ta ostrożna selekcja i skupienie się na jednym aspekcie świata zewnętrznego wymaga użycia przedniego kolana.
Regulacja emocjonalna
Kora orbitalno-czołowa wykazuje zwiększoną aktywność, gdy ktoś reguluje swoje emocje. Jest to odwrotnie proporcjonalne do aktywności w ciele migdałowatym.
Uszkodzenie kory oczodołowo-czołowej prowadzi do odhamowania i bezmyślnego zachowania, co widać w słynnym przypadku Phineas Gage.
Odpowiadanie na zmiany w istotności
Istotność jest miarą tego, jak ważny i odpowiedni jest dany sygnał w danym momencie. Na przykład, jeśli jesteś głodny, kawałek czekoladowego ciasta jest dość istotny. Po zjedzeniu półtorej kostki zmienia się celowość tego ciasta. Aby określić znaczenie informacji, mózg musi szybko zintegrować sygnały czuciowe, trzewne i autonomiczne. Sieć salience obejmuje wyspę i część kory czołowej, co pomaga nam nadać znaczenie.
Zmiana uwagi
Ludzie mają możliwość wyboru tego, co zasługuje na naszą uwagę. W zależności od okoliczności nasza uwaga może szybko przełączać się między różnymi rzeczami w naszym otoczeniu.
Sieć uwagi brzusznej obejmuje części środkowego i dolnego zakrętu przedniego i kory skroniowo-żuchwowej. Pomaga nam to szybko zorientować się w czymś, nawet jeśli przerywa cel i pozwala nam zdecydować, czy powinniśmy nadal koncentrować się na nowym bodźcu, czy też powrócić do danego zadania.
Kontrola wykonawcza
Zdolności płatów czołowych mogą być postrzegane jako przyczyniające się do tego, co neurolodzy nazywają "kontrolą wykonawczą". Oznacza to naszą zdolność do kontrolowania naszych reakcji na nasze środowisko, a nie tylko reagowania na to, co jest przed nami w danym momencie.
Kontrola wykonawcza pozwala nam odfiltrować rozproszenia wokół nas. Pozwala nam również kontrolować to, o czym myślimy, i przenosić naszą uwagę w taki sposób, abyśmy nie rozpraszali się własnymi myślami. Kontrola nad emocjami pozwala nam regulować sposób, w jaki postrzegamy innych i motywować samych siebie, gdy nie jesteśmy zwykle zmotywowani. Wreszcie, kontrola wykonawcza nad siecią motoryczną pozwala nam poruszać oczami lub sięgać po coś.
