Wiele schorzeń może prowadzić do zakłócenia snu lub nadmiernej senności w ciągu dnia i są one nazywane zaburzeniami snu. Zaburzenia snu obejmują chrapanie, bezdech senny, bezsenność, zachowania snu zwane parasomnias, zespół niespokojnych nóg, zaburzenia okołodobowe, narkolepsję i inne. Mogą to być czynniki fizyczne lub psychologiczne.
Niektóre z najczęstszych rodzajów zaburzeń snu obejmują:
Chrapanie i bezdech senny
Chrapanie może wydawać się łagodne, ale może stanowić trudność w utrzymaniu otwartego gardła podczas snu. Jego poważniejszym towarzyszem, bezdechem sennym, jest przewlekły stan chorobowy, w którym osoba dotknięta chorobą wielokrotnie przestaje oddychać podczas snu. Te epizody trwają 10 sekund lub dłużej i powodują spadek poziomu tlenu we krwi lub przebudzenie ze snu. Może to być spowodowane niedrożnością górnych dróg oddechowych, prowadzącą do obturacyjnego bezdechu sennego lub niewydolnością mózgu do zainicjowania oddechu, zwanego bezdechem sennym. Może powodować i nasilać inne schorzenia, w tym nadciśnienie, niewydolność serca i cukrzycę, i prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak zawał serca, niewydolność serca, udar i nagła śmierć. Na szczęście istnieją skuteczne metody leczenia.
Bezsenność
Bezsenność to niezdolność do osiągnięcia wystarczającej ilości snu, aby czuć się wypoczęta i można ją scharakteryzować albo przez trudności z zasypianiem, albo przez zasypianie.
Większość osób cierpiących na bezsenność spędza ponad 20 do 30 minut zasypiając lub zasypiając w nocy. Jeśli zdarza się to co najmniej 3 noce w tygodniu i trwa co najmniej 3 miesiące, nazywa się to chroniczną bezsennością. Bezsenność jest najczęstszym zaburzeniem snu, dotykającym około 10 procent dorosłych, z wieloma potencjalnymi przyczynami.
Jednym z podtypów jest ostra bezsenność, która trwa krócej niż 3 miesiące, a rzadki typ występujący w rodzinach może nawet okazać się śmiertelny. Skuteczne terapie obejmują kognitywną terapię behawioralną na bezsenność (CBTI) i ograniczone stosowanie tabletek nasennych.
Parasomnias
Od łacińskiego znaczenia "wokół snu" parasomnias to zaburzenia snu charakteryzujące się nieprawidłowymi zachowaniami snu. Parasomnias obejmują nieświadome, kompleksowe, częściowo celowe i ukierunkowane na cel zachowania, które mają znaczenie lub znaczenie dla jednostki. Mogą to być: lęk przed snem, lunatykowanie, jedzenie snu, seks snu, zaburzenie zachowania z ruchem oczu (REM) lub dowolna liczba potencjalnych zachowań, które występują, gdy dana osoba śpi. Przyczyną leżącą u podstaw może być inny stan snu, taki jak bezdech senny, a leczenie może również obejmować środki ostrożności i stosowanie leków, takich jak melatonina lub klonazepam.
Paraliż senny
Paraliż senny może być przerażający! Charakteryzuje się tymczasową niemożnością poruszania się podczas przechodzenia ze snu do czuwania, na przykład podczas zasypiania lub budzenia się. Może to być przerażające, ponieważ wydaje się, że nie śpisz, ale nie jesteś w stanie się poruszyć. Często pojawiają się halucynacje. Występuje często, dotykając około 25 procent normalnych ludzi co najmniej raz, ale może również być objawem narkolepsji.
Uspokojenie może być pomocne i rzadko stosuje się leki przeciwdepresyjne w celu zmniejszenia częstości epizodów.
Zespół niespokojnych nóg
Zespół niespokojnych nóg to neurologiczne zaburzenie ruchu charakteryzujące się nieprzyjemnymi uczuciami w nogach związanymi z koniecznością poruszania się. Te odczucia mogą obejmować bóle, pieczenie, mrowienie lub uczucie robactwa pełzającego po nogach. Ulepszone są ruchem: rozciąganiem, chodzeniem lub pocieraniem. Objawy te mogą wystąpić w spoczynku lub w nocy, co utrudnia zasypianie. RLS ma wiele potencjalnych przyczyn, w tym niedobór żelaza, ciążę i otyłość.
Może być związane z okresowymi ruchami kończyn dolnych (PLMS). Leczenie obejmuje zastępowanie żelaza i przyjmowanie leków.
Zaburzenia rytmu okołodobowego
Zaburzenia rytmu okołodobowego są stanami, które mogą wystąpić, gdy wewnętrzny zegar biologiczny pacjenta nie jest zsynchronizowany z zewnętrznymi wskazówkami czasowymi, w tym naturalnym cyklem ciemnego światła. Może to wystąpić w całkowitej ślepocie, z pracą zmianową lub opóźnieniem w czasie lotu, lub z powodu zaawansowanego lub opóźnionego zespołu fazy snu. Niedopasowanie może prowadzić do bezsenności lub nadmiernej senności (hipersomnia) w niewłaściwym czasie. Leczenie obejmuje odpowiednio dobraną ekspozycję na światło, melatoninę i regularny harmonogram czuwania i czuwania.
Narkolepsja
Narkolepsja to zaburzenie snu charakteryzujące się czterema klasycznymi objawami: nadmierną sennością w ciągu dnia, katapleksją, paraliżem snu i halucynacjami hipnagogicznymi. Senność może być głęboka i może prowadzić do zasypiania w nieodpowiednich sytuacjach. Katapleksja to utrata napięcia mięśniowego w odpowiedzi na bodźce emocjonalne, takie jak niespodzianka lub śmiech prowadzący do wyboczenia kolana. Paraliż senny to niezdolność do poruszania się podczas czuwania, zwykle podczas zasypiania lub przebudzenia. Halucynacje hipnoterapeutyczne są żywymi, podobnymi do snu odczuciami słuchowymi, wzrokowymi lub dotykowymi, które pojawiają się podczas zasypiania. Narkolepsję leczy się lekami, w tym stymulantami, hydroksymaślanem sodu (Xyrem) i lekami przeciwdepresyjnymi.
Chroniczny syndrom zmęczenia
Przewlekły zespół zmęczenia (CFS) charakteryzuje się niewyjaśnionym przedłużonym zmęczeniem, które nie ulega poprawie w wyniku odpoczynku i może ulec pogorszeniu w wyniku aktywności fizycznej lub psychicznej. To zmęczenie może być ciężkie i obezwładniające, powodując znaczne zmniejszenie codziennych czynności. Może wymagać adaptacji w celu oszczędzania energii przy skrajnym zmęczeniu. Istnieje wiele związanych z tym objawów, a inne stany medyczne (w tym bezdech senny) muszą być wykluczone przed rozpoznaniem CFS.
Jet Lag
Opóźnienie jet jet jest tymczasowym stanem spowodowanym szybkim przemieszczaniem się w różnych strefach czasowych – co może mieć miejsce w przypadku odrzutowców – i może pozostawić osobę doświadczającą zmęczenia, bezsenności, nudności lub innych objawów w wyniku wewnętrznego rytmu dobowego, lub zegar ciała, który nie jest wyrównany z czasem lokalnym. Może on ulec poprawie wraz z upływem czasu, zwykle 1 dzień na podróżowaną strefę czasową.
Sezonowe zaburzenie afektywne
Sezonowe zaburzenie afektywne to nawracające zaburzenie nastroju związane z depresją i nadmierną sennością w miesiącach zimowych. Spowodowane jest to brakiem jasnego światła docierającego do zegara biologicznego w jądrze nadskrzyżowanym, małym obszarze mózgu. Jego obróbka polega na użyciu lekkiego pudełka do sztucznego wydłużania długości dnia.
Słowo od Verywell
Jeśli masz wrażenie, że masz objawy zaburzeń snu, szukaj oceny i leczenia przez certyfikowanego na sali lekarza snu. Skuteczna terapia może sprawić, że będziesz spać i poczujesz się lepiej w mgnieniu oka.
