Przegrupowanie ROS1 to nieprawidłowość w chromosomie, która może wystąpić w komórkach nowotworowych, takich jak komórki raka płuc. Chromosomy – i geny, które tworzą nasze chromosomy – niosą kod dla rzeczy takich jak kolor naszych oczu. Kodują również (działają jako wzorzec) dla białek, które regulują wzrost i podział komórek. Gdy jeden z tych genów lub chromosomów ulegnie uszkodzeniu, zmutowaniu lub przestawieniu, kodują nieprawidłowe białko, które może następnie spełniać nieprawidłowe funkcje, takie jak stymulowanie wzrostu nowotworu.
Sposobem na myślenie o genie jest wyobrazić sobie serię liter, które wyrażają słowa. Kiedy te litery są pomieszane, słowa są błędne. Jeśli geny na chromosomie są przestawione na różne wzorce, słowa również się nie sprawdzają. Jeśli usłyszysz zwrot "translokacja genów", oznacza to po prostu, że litery genu ROS1 są nieprawidłowo przyłączone do innego genu, ponownie powodując pomieszanie w literach "literować".
Przegrupowanie genów ROS1
Nie wszystkie mutacje i reorganizacje genów są takie same. Jakiś kod dla białek, które działają jako sterowniki. Gen ROS1 kodujący białko, które działa jak kierowca, jest tym, który może uruchomić program, jeśli chodzi o wzrost i podział komórek. Kiedy gen ulega zmianie, nienormalne białko może w ten sposób prowadzić do nieprawidłowego wzrostu i podziału komórki.
To białko jest jednym z wielu białek (enzymów) znanych jako kinazy tyrozynowe. Te białka wysyłają sygnały do centrum wzrostu komórki, informując go, kiedy dzielić i mnożyć.
Przegrupowania ROS1 do tej pory stwierdzono jedynie u osób z niedrobnokomórkowym rakiem płuc, a tego typu tylko u osób z gruczolakorakiem płuca. Nie stwierdzono u osób, które mają mutacje w rearanżacji EGFR lub KRAS lub ALK.
W porównaniu z innymi postaciami raka płuca, badanie z 2015 roku wykazało, że:
- Mediana wieku osób z rearanżacją ROS1 wynosiła 50,5. (Średni wiek w przypadku raka płuca wynosi ogólnie 72.)
- To było nieco częściej u kobiet, ponieważ 64,5% stanowiły kobiety. (Rak płuc u mężczyzn występuje nieco częściej niż u kobiet.)
- Większy odsetek – 67,7% – nigdy nie palił. (Rak płuc występuje z pewnością u osób niepalących, z co najmniej 20% rakiem płuc u kobiet będących w niewystarczającym paleniu).
- Z osób z gruczolakorakiem płuca 3,1% miało rearanżację ROS1.
Zastanawiasz się, czy inhibitor kinazy tyrozynowej, który działa dla innego nowotworu przegrupowania – raka płuc z rearanżacją ALK lub rakiem płuc ALK-dodatnim, działał by blokować działanie nieprawidłowego białka wytwarzanego przez zmieniony gen ROS1? Cóż, naukowcy próbowali leków, które z powodzeniem stosowano u osób z rakiem płuc ALK-dodatnim. Zaskakująco, jeszcze skuteczniej działał na raka płuc ROS1-dodatniego.
Testy diagnostyczne
Istnieje kilka sposobów, w których osoby z rakiem płuc mogą być testowane, aby sprawdzić, czy mają one rearanżację ROS1. Test przeprowadza się na próbce tkanki z biopsji płuca lub chirurgii raka płuca. Mamy nadzieję, że w przyszłości badania będą dostępne za pomocą biopsji płynnej – test na krwi, który można uzyskać za pomocą prostego pobierania krwi.
Metody testowania obejmują immunohistochemię i fluorescencyjną hybrydyzację in situ (FISH). Trwają badania mające na celu określenie najlepszych metod testowania.
Ponieważ osoby z rearanżacją ROS1 nie mają mutacji KRAS i EGFR lub rearanżacji ALK (przynajmniej nie w testach wykonanych do tej pory), zwykle wykonuje się testy dla osób, które są negatywne dla tych mutacji i rearanżacji. Możesz usłyszeć, że jest to "potrójnie ujemny" niedrobnokomórkowy rak płuca, którego nie należy mylić z potrójnym negatywnym rakiem piersi, który jest całkowicie inny. W jednym z badań stwierdzono, że spośród pacjentów, u których wynik testu był ujemny w przypadku KRAS i EGFR, 25 procent było dodatnich pod względem genu fuzyjnego ALK lub ROS1.
Uważa się, że każdy, kto ma niedrobnokomórkowego raka płuca, w szczególności gruczolakorak płuca, powinien wykonywać testy genetyczne (profilowanie molekularne) na swoich guzach płuc. Testowanie jest szczególnie ważne dla młodych dorosłych z rakiem płuc, którzy mają wysoką częstość występowania możliwych do leczenia mutacji i mogą dobrze reagować na jeden z leków w kategorii inhibitorów kinazy tyrozynowej. Ponadto bardzo ważne jest, aby osoby palące nigdy nie paliły testów, ponieważ wśród osób palących występuje częsta mutacja i rearanżacje.
ROS1 pozytywny rak płuca
ROS1 pozytywny rak płuca jest guzem płuc, który daje wynik pozytywny na przegrupowanie genu ROS1, jedną ze znanych "mutacji kierowców" występujących w raku płuc. Rasowy rak płuca ROS1 stanowi tylko jeden procent do dwóch procent raka płuc. Ale biorąc pod uwagę, jak powszechny jest rak płuc, nadal reprezentuje wiele osób z tą chorobą.
Przekształcenia ROS1 zostały po raz pierwszy wykryte w glejaku wielopostaciowym, typie raka mózgu, a także w niektórych innych nowotworach, w tym raku jajnika, raku jelita grubego, raku żołądka i raku dróg żółciowych.
Ważne jest podkreślenie, że typ przegrupowania genów, o którym mówimy, jest nabytą zmianą genetyczną. W przeciwieństwie do niektórych mutacji genetycznych i rearanżacji, z którymi ludzie się rodzą, a niektóre z nich mogą predysponować ludzi do raka, przegrupowanie genu ROS1 nie występuje od urodzenia. Nie musisz się martwić, że twoje dzieci odziedziczą przegrupowanie.
Leczenie
- Chirurgia– Dla osób z I etapem do IIIA operacja raka płuc może być opcją. Nie wszystkie nowotwory tych stadiów są sprawne, ale gdy takowe są, operacja może dać szansę na wyleczenie.
- Chemioterapia B – Terapia ukierunkowana na miejsce, niektóre chemioterapeutyki są również skuteczne w przypadku nowotworów ROS1-dodatnich. Prawdopodobny rak płuca ROS1 wydaje się być szczególnie wrażliwy na chemioterapię Alimta (pemetreksed), a ponad 50 procent ludzi reaguje na lek w jednym badaniu.Ukierunkowane terapie
- -Xalkori (kryzotynib) jest inhibitorem kinazy tyrozynowej, który został pierwotnie zatwierdzony dla raka płuc ALK-dodatniego. Zaleca się pierwszą linię – to znaczy przed innymi terapiami (chociaż mogą być stosowane jednocześnie inne leki), a także u każdego, kto wcześniej poddał się leczeniu tej choroby. Ten lek został zatwierdzony do leczenia raka płuc ALK w 2013 roku i wywołał podekscytowanie później, gdy badania kliniczne I fazy z osobami z rakiem płuca ROS1 zareagowały jeszcze lepiej na lek. W tych badaniach klinicznych liczba osób, które zareagowały na lek wynosiła od 70 do 80 procent. Lek ten otrzymał przełomowe oznaczenie terapii w leczeniu raka płuca ROS1-dodatniego w kwietniu 2015 roku. Loratynib zatwierdzono do stosowania u pacjentów, u których wystąpił progresję raka na Xalkori. Ignyta (entretinib) nie wykazuje tendencji do działania u tych, którym nie powiodło się Xalkori, ale może być przydatna dla osób z przerzutami do mózgu.Badania kliniczne
- -Pozostałe leki, w szczególności terapie celowane, są badane w badaniach klinicznych dla osób z ROS1-dodatnim rakiem płuc. Niektóre z nich to Zykadia (ceritinib), inny lek podobny do kryzotynibu, który jest zatwierdzony do raka płuc ALK-dodatniego. Inne leki, które są badane pod kątem nowotworów płuc pozytywnych pod względem przegrupowania ROS1 obejmują Cometriq (kabozantynib) i inne. Aby dowiedzieć się więcej na temat badań klinicznych nad rakiem płuc, rozważ skontaktowanie się z bezpłatną usługą porównywania testów klinicznych dostępną dla wszystkich pacjentów z rakiem płuc.Przerzuty do mózgu
Rrzbietowe raki pozytywne ROS1 zbyt często rozprzestrzeniają się w mózgu. Szacuje się, że od 25% do 40% osób, u których zdiagnozowano niedrobnokomórkowego raka płuca, rozwiną się przerzuty do mózgu w ciągu pierwszych dwóch lat leczenia.
Niestety, Xalkori (kryzotynib) nie działa zbyt dobrze w przypadku przerzutów do mózgu u osób z ROS1 dodatnim rakiem płuc. Ten lek, tak wielu, nie przekracza bardzo dobrze bariery krew-mózg. Bariera krew-mózg jest systemem kontrolnym wyspecjalizowanych błon zapobiegających przedostawaniu się toksyn (podobnie jak leków chemioterapeutycznych) do wrażliwego środowiska mózgu.
Radioterapia przerzutów do mózgu u osób z rakiem płuc może przebiegać dość dobrze. Stwierdzono, że osoby z rearanżacją ROS1 mają guzy, które mogą być szczególnie wrażliwe na te terapie. Promieniowanie można podać na kilka różnych sposobów:
Radioterapia stereotaktyczna
- – W tym podejściu, które można usłyszeć, zwanym "cyberknife" lub nożem gamma, promieniowanie dostarczane jest do zlokalizowanych miejsc w mózgu.Radioterapia całego mózgu
- -Z radioterapią całego mózgu cały mózg jest leczony promieniowaniem.Wybór pomiędzy tymi dwoma terapiami jest obszarem debaty. Radioterapia stereotaktyczna – ponieważ leczy tylko niewielką część mózgu – ma mniej skutków ubocznych. Jednak radioterapia całego mózgu może zmniejszyć szansę nawracających przerzutów do mózgu – coś, co jest bardzo częste u osób, które już przeżyły przerzuty do mózgu.
Liczba "plamek" również odgrywa rolę w tej decyzji. Ludzie, którzy mają kilka do trzech lub czterech przerzutów – są łatwiej leczeni metodą stereotaktyczną niż ci, którzy mają wiele przerzutów.
Oporność na leki
Większość ludzi ostatecznie staje się odporna na Xalkori (kryzotynib) z powodu nowych nabytych mutacji. Nowy lek w tej kategorii, Cometriq (cabozantinib), wydaje się bardzo obiecujący w początkowych badaniach. Wydaje się, że jest w stanie pokonać oporność tych wtórnych mutacji we wczesnych badaniach.
Uwaga dotycząca witaminy E i kryzotynibu
Badania w 2017 i 2018 roku sugerują, że składnik witaminy E zwany α-tokoferolem może znacznie zmniejszyć skuteczność kryzotynibu. Ponieważ większość suplementów witaminy E, a także witamin zawierających witaminę E jest częściowo lub w znacznym stopniu a-tokoferolem, należy unikać tych suplementów, o ile nie zostało to wyraźnie przepisane przez twojego onkologa.
Rokowanie
Raki ROS1 o pozytywnym przebiegu są agresywne, rozwijają się i rozprzestrzeniają dość szybko, ale także reagują w niespotykany sposób na terapię celowaną. Ponieważ leczenie zostało niedawno zatwierdzone, ciężko jest przewidzieć średnią długość życia danej osoby. Ale dotychczasowe reakcje są zachęcające.
W jednym z badań mediana czasu, w którym Xalkori działała (czas, po którym przestała pracować połowa ludzi, ale nadal pracowała dla drugiej połowy) wynosiła 17 miesięcy; większość osób leczonych zareagowała na lek.
Mamy nadzieję, że gdy ludzie staną się odporni na ten lek, inni będą dostępni, zatwierdzeni lub w badaniach klinicznych, które mogą zastąpić leki, które przestały działać. Jak zauważono, istnieją oznaki, że tak może być.
Miejmy nadzieję, że w niedalekiej przyszłości rak płuc z tymi mutacjami i rearanżacjami będzie traktowany bardziej jak choroba przewlekła, taka jak leczenie cukrzycy. Nawet jeśli rak nie jest jeszcze wyleczalny, miejmy nadzieję, że da się go kontrolować.
Wsparcie i społeczność
Zebrali się wspaniali ludzie z ROS-dodatnim rakiem płuc. ROS1Dershave zostały połączone w celu przyspieszenia badań nad leczeniem nowotworów ROS1-dodatnich. Ponieważ jest to względnie rzadki profil molekularny guza, wielu onkologów środowiskowych nie jest zaznajomionych z najnowszymi badaniami i dostępnymi badaniami klinicznymi. Na ich stronie znajdują się linki do najlepszych klinicystów i naukowców badających pozytywny rak płuca ROS1, na wypadek gdyby lekarz chciał skonsultować się z kimś w sercu badań. Globalna inicjatywa ROS1 to partnerstwo, które łączy naukowców, pacjentów, opiekunów i lekarzy na całym świecie w celu poprawy wyników pacjentów i przyspieszenia badań.
Słowo od Verywella
Nikt nie powinien sam przechodzić przez raka płuc. Jeśli u bliskiej osoby zdiagnozowano raka płuc, sprawdź te przemyślenia na temat tego, kiedy twój ukochany choruje na raka płuc.
Angażowanie się w społeczność chorych na raka płuc może być bardzo pomocne, nawet dla tych, którzy zwykle unikają grup. Ponieważ ROS1 pozytywny rak płuc jest dość rzadki, jest mało prawdopodobne, że znajdziesz wielu ludzi w twojej społeczności, którzy doświadczają takich samych fizycznych i emocjonalnych wyzwań, jakimi jesteś.
W 2015 roku na szczycie LUNGevity HOPE utworzyła się grupa składająca się wyłącznie z osób chorych na ROS1-dodatniego raka płuc. Jest to ekscytująca epoka dla osób z rakiem płuc, ponieważ pacjenci pracują równolegle z lekarzami nie tylko po to, aby zrozumieć ich chorobę, ale także aby dać wkład w badania, które wciąż muszą zostać wykonane.
