Przegląd wirusa Zika

Wirus Zika jest przenoszoną chorobą rozprzestrzeniającą się przez ukąszenia komarów. Podczas gdy większość infekcji spowoduje kilka, jeśli w ogóle, objawów, choroba może okazać się katastrofalna, jeśli zostanie przekazana z matki na dziecko w czasie ciąży. Może to prowadzić do nieodwracalnej wady wrodzonej zwanej małogłowie, w której dziecko rodzi się z wyjątkowo małą głową i mózgiem.

Wirusy Zika, które w niespotykany dotąd sposób były sprzed 2015 roku, wywołały ogólnoświatową panikę, gdy ogromny wybuch epidemii spowodował infekcję od Ameryki Południowej i Środkowej aż do południowej części Stanów Zjednoczonych w 2016 roku.

Zika jest stosunkowo nowym wirusem, najpierw izolowanym od małpy w Ugandzie w 1947 roku. Podczas gdy naukowcy początkowo wierzyli, że wirus był ograniczony do małpich populacji, pierwszy dowód na to, że wirus został przeniesiony ze zwierzęcia na człowieka, został zgłoszony w 1952 roku. Badania genetyczne ujawniły, że wirus został ludzi wcześniej, przenoszonych z człowieka na człowieka za pośrednictwem komara Aedes aegypti, odmiany występującej w regionach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie. W 2015 r. Odnotowano pierwsze infekcje na półkuli zachodniej w północno-wschodniej Brazylii. W ciągu dwóch lat liczba mikrocefalii w regionie wzrosła do alarmujących wskaźników. Tylko w Kolumbii potwierdzono 476 przypadków w 33 ośrodkach nadzoru (co przekłada się na około jedną sprawę na 1000 urodzeń).

Podobne wyniki uzyskano w Brazylii, która zgłosiła ponad 3 000 mikrocefalicznych porodów bezpośrednio związanych z Ziką.

To właśnie ta łamiąca serce komplikacja zmusiła rządy do wprowadzenia lepszych środków kontroli i do informowania społeczeństwa o objawach, leczeniu i zapobieganiu tej wciąż w dużej mierze źle rozumianej chorobie.

Przyczyny i zagrożenia

Wirus Zika należy do rodziny wirusów

Flaviviridae i jest blisko spokrewniony z innymi chorobami przenoszonymi przez komary, takimi jak gorączka denga i żółta gorączka. Jest przekazywany z jednej osoby na jeden z trzech sposobów: Przez ukąszenie komara z

  • Aedes aegypti komara Podczas ciąży, gdy przechodzi z zakażonej matki na nienarodzone dziecko
  • Podczas niezabezpieczonego seksu oralnego, pochwowego lub analnego
  • Zarażenie wymaga tylko jednego ugryzienia.

Jeśli chodzi o transmisję seksualną, wirus może przetrwać w spermie, gdzie jest mniej zdolny do tego w ślinie lub wydzielinach pochwowych. Jako taka, Zika jest częściej przekazywana z mężczyzny do kobiety, a nie odwrotnie.

Objawy

U dorosłych i dzieci Zika zwykle powoduje łagodną, ​​samoograniczającą się chorobę lub objawy nie występują. Kiedy objawy się rozwijają, mogą wyglądać na grypopodobne z gorączką, bólem głowy, bólem mięśni i stawów i prawdopodobnie wysypką. Objawy ustępują zwykle w ciągu trzech do siedmiu dni wraz z dowodami wirusa.

Historia jest zupełnie inna, jeśli transmisja zachodzi podczas ciąży. W takim przypadku rozwijający się płód może zostać dotknięty, prowadząc do poronienia, martwego płodu lub, w rzadkich przypadkach, wrodzonych wad wrodzonych. Najpoważniejszym z nich jest małogłowie.

Mikrocefalia to wyniszczające zaburzenie charakteryzujące się przez całe życie niepełnosprawnością, w tym:

drgawki

  • opóźnienia rozwojowe
  • niepełnosprawność intelektualna
  • problemy z poruszaniem się i równowagą
  • problemy z karmieniem
  • utrata słuchu
  • problemy ze wzrokiem
  • nasilenie objawów jest zazwyczaj związane ze zmniejszeniem rozmiaru głowa i mózg dziecka. Wiele dzieci urodzonych z małogłowiem nie będzie miało żadnych objawów po urodzeniu, ale rozwinie padaczkę, porażenie mózgowe i inne problemy w późniejszym życiu. W niektórych przypadkach dziecko może rozwinąć się zupełnie normalnie.

Ryzyko wystąpienia małogłowiem jest największe w pierwszym trymestrze ciąży. Natomiast infekcja Zika, która występuje w drugim lub trzecim trymestrze, niesie z sobą niewielkie ryzyko.

Rozpoznanie

Zakażenie Zika można zdiagnozować za pomocą testów, które mogą bezpośrednio wykryć organizm lub pośrednio potwierdzić dowody zakażenia. Procedura testowania może być różna, ale zwykle wymaga dwóch oddzielnych testów używanych w tandemie:

Testowanie kwasu nukleinowego (NAT) służy do wykrywania genetycznych dowodów wirusa Zika. Test NAT byłby przeprowadzany jednocześnie na próbce krwi i moczu.

  • Testy immunoglobulin M (IgM) są wykorzystywane do wykrywania białek, znanych jako przeciwciała, które są wytwarzane przez organizm w odpowiedzi na zakażenie Zika. Test jest oparty na krwi i zwykle jest w stanie wykryć przeciwciała w ciągu czterech dni od wystąpienia objawów.
  • Zalecenia dotyczące badań

Chociaż rozpoznanie infekcji Zika jest stosunkowo proste, nie jest dla wszystkich. Obecnie zaleca się testowanie wyłącznie dla następujących zagrożonych grup:

Każda osoba z objawami uważana za narażoną na działanie wirusa poprzez seks bez zabezpieczenia lub ostatnią podróż do regionu, w którym Zika jest endemiczna

  • Każda kobieta w ciąży uważana za narażoną na wirusa albo ze względu na niedawne podróże do endemicznego regionu lub seks bez zabezpieczenia z osobą, która niedawno powróciła z regionu endemicznego.
  • Test nie jest zalecany dla osób bez objawów, które nie są w ciąży lub w ramach kontroli prekoncepcji.

Leczenie

Nie stosuje się leczenia infekcji Zika. Ostre objawy mogą być leczone tylenolem (acetaminofenem).

Zapobieganie

Nie ma szczepionki zapobiegającej lub leczącej wirusa Zika. Wysiłki koncentrowałyby się zatem na zapobieganiu infekcjom przenoszonym przez komary i zmniejszaniu ryzyka przenoszenia płciowego.

W przypadku zamieszkiwania lub podróżowania w miejsca, w których wirus Zika jest endemiczny, działania profilaktyczne obejmowałyby:

stosowanie środka odstraszającego owady

  • noszenie odzieży ochronnej
  • spanie pod moskitierą
  • pozbycie się stojącej wody, w której mogą się rozmnażać komary
  • zamykanie okien i otworów wentylacyjnych i korzystanie z klimatyzacji
  • Sprawdzanie wskazówek dotyczących zdrowia podczas planowania podróży
  • Aby zmniejszyć ryzyko narażenia seksualnego, prezerwatywy powinny być używane, jeśli partner właśnie wrócił z regionu endemicznego. Czas trwania może wynosić nawet osiem tygodni, jeśli nie występują żadne objawy, lub jeśli istnieje sześć miesięcy lub dłużej. Środek odstraszający owady powinien być również stosowany przez co najmniej trzy tygodnie, aby zapobiec przenoszeniu wirusa z człowieka na człowieka.

Słowo od Verywella

Choć może wydawać się to straszne, jak może się wydawać wirus Zika, ważne jest, aby pamiętać, że uzyskanie ukąszenia komara nie oznacza, że ​​dostaniesz wirusa lub że twoje nienarodzone dziecko zostanie skrzywdzone. W rzeczywistości większość dotkniętych ciąż nie powoduje wad wrodzonych ani żadnej szkody.

Po prostu będąc świadomym czynników, które mogą stanowić zagrożenie, Ty i Twój partner możecie podjąć niezbędne kroki, aby uniknąć infekcji i zapewnić bezpieczne narodziny dziecka.

Like this post? Please share to your friends: