Zatrucie ołowiem to nagromadzenie ołowiu w organizmie, które zwykle rozwija się w ciągu miesięcy lub lat. O ile zatrucie ołowiem jest powszechne w krajach rozwijających się, gdzie powoduje ponad 800 000 zgonów rocznie, może to również wpłynąć na amerykańskie gospodarstwa domowe (o czym świadczy kryzys w Flint w stanie Michigan, w którym ponad 100 000 ludzi zostało narażonych na skażoną ołowiem wodę) .
Ołów jest naturalnie występującym metalem bez korzyści dla organizmu. Toksyczne narażenie może wpływać na mózg i inne ważne narządy, powodując zmiany neurologiczne i behawioralne, choroby przewodu pokarmowego, zaburzenia czynności nerek i opóźnienia rozwojowe. Na bardzo wysokich poziomach może to być śmiertelne.
Zatrucie ołowiem można zdiagnozować za pomocą badań krwi i obrazowania. Jeśli stężenia ołowiu są wysokie, leczenie może obejmować stosowanie leków chelatujących, które wiążą się z ołowiem, aby można było go wyeliminować z organizmu.
Objawy
Zatrucie ołowiem może spowodować uszkodzenie prawie każdego narządu ciała, mózgu i przewodu żołądkowo-jelitowego, zwykle tam, gdzie pojawiają się pierwsze oznaki choroby.
Objawy zatrucia ołowiem są często subtelne i trudne do wykrycia. U niektórych osób mogą nie występować żadne objawy. Najczęściej obserwowane to:
- Drażliwość
- Zmęczenie
- Bóle głowy
- Utrata koncentracji
- Deficyty w pamięci krótkotrwałej
- Zawroty głowy i utrata koordynacji
- Niezwykły smak w jamie ustnej
- Niebieska linia wzdłuż dziąsła (znana jako linia Burton)
- Mrowienie lub drętwienie (neuropatia)
- Ból brzucha
- Zmniejszony apetyt
- Mdłości i wymioty
- Biegunka lub zaparcie
- Niewyraźna mowa
W przeciwieństwie do dorosłych dzieci mogą wykazywać skrajne zmiany w zachowaniu (w tym nadpobudliwość, apatia i agresywność) i często słabną w rozwoju za innymi dzieci w tym samym wieku.
Czasami może dojść do trwałej niepełnosprawności intelektualnej.
Powikłania zatrucia ołowiem mogą obejmować uszkodzenie nerek, nadciśnienie, utratę słuchu, zaćmę, niepłodność męską, poronienie i poród przedwczesny. Jeśli poziomy ołowiu wzrosną do ponad 100 μg / dL, może wystąpić zapalenie mózgu (encefalopatia), powodujące drgawki, śpiączkę, a nawet śmierć.
Przyczyny
Toksyczność elektrolitu w USA pogarsza się od czasu, gdy po raz pierwszy zakazano jej stosowania w 1978 roku z farb i benzyny. Od tego czasu przyjęto inne przepisy w celu obniżenia poziomu ołowiu w instalacjach wodno-kanalizacyjnych, rozpuszczalnikach przemysłowych i powszechnych dobrach domowych.
Mimo to nadal występuje zatrucie ołowiem w USA. Dzieci są szczególnie narażone na wysokie ryzyko, częściowo ze względu na niewielką masę ciała i względny poziom narażenia. Mają także tendencję do łatwiejszego wchłaniania ołowiu w tkankach mózgu i wykazują zachowania z rąk do ust, które sprzyjają ekspozycji.
Inne typowe przyczyny narażenia na ołów to:
- Woda, głównie ze względu na starsze rury ołowiowe i użycie ołowianego lutu
- Gleba, która została zanieczyszczona farbą ołowiową lub benzyną
- Narażenie zawodowe w kopalniach, zakładach hutniczych lub zakładach produkcyjnych, gdzie ołów jest zaangażowane
- Importowana ceramika i ceramika używane do zastawy stołowej
- Kryształowy ołowiowy stosowany do zdekantowanych płynów lub przechowywania żywności
- Ajurwedyczne i ludowe leki, z których niektóre zawierają ołów do "leczniczych" korzyści, a inne z nich są skażone podczas produkcji
- Importowane zabawki, kosmetyki, cukierki oraz produkty gospodarstwa domowego wytwarzane w krajach, w których nie obowiązują ograniczenia ołowiu
Zatrucie ołowiem może również wystąpić w czasie ciąży, gdy przejściowe wycieki z utraty kości prowadzą do układu i narażają nienarodzone dziecko na wysoki poziom toksyczności.
Diagnoza
Toksyczność przewodową można zdiagnozować za pomocą różnych badań laboratoryjnych i obrazowania. Główny test, zwany poziomem ołowiu we krwi (BLL), może nam powiedzieć, ile ołowiu ma we krwi.
W idealnej sytuacji nie powinno być ołowiu, ale nawet niskie poziomy można uznać za dopuszczalne.
Stężenie ołowiu krwi mierzy się w mikrogramach (μg) na decylitr (dL) krwi. Obecny dopuszczalny zakres to:
- Mniej niż 5 μg / dL dla dzieci
- Mniej niż 25 μg / dL dla dorosłych
Chociaż BLL może dać jasny obraz twojego aktualnego statusu, nie może nam powiedzieć, jaki skumulowany wpływ ma na twoje ciało. W tym celu lekarz może zlecić nieinwazyjną fluorescencję rentgenowską (XRF), czyli wysokoenergetyczną formę promieniowania rentgenowskiego, która może ocenić, o ile ołów znajduje się w kościach i ujawnić obszary zwapnienia wskazujące na długotrwałą ekspozycję. .
Inne badania mogą obejmować badanie filmu krwi w celu wykrycia zmian w czerwonych ciałkach krwi i erytrocytach protoporfiryny (EP), które mogą dać nam wskazówkę, jak długo trwa pomiar ekspozycji.
Leczenie
Ta główna forma leczenia zatrucia ołowiem nazywa się terapią chelatującą. Polega na zastosowaniu czynników chelatujących, które aktywnie wiążą ołów i tworzą nietoksyczny związek, który można łatwo wydalić z moczem.
Leczenie chelatujące jest wskazane u osób z ciężkim zatruciem ołowiem lub objawami encefalopatii. Może być również brane pod uwagę dla każdego, kto ma BLL powyżej 25 μg / dL. Terapia chelatacyjna ma mniejszą wartość w przypadkach przewlekłych poniżej tej wartości.
Terapia może być prowadzona doustnie lub dożylnie. Do najczęściej przepisywanych środków należą:
- Balsam w oleju (dimerkaprol)
- Calcium disodium
- Chemet (kwas dimerkaptobursztynowy)
- D-penicyloamina
- EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy)
Działania niepożądane mogą obejmować bóle głowy, gorączkę, dreszcze, nudności, wymioty, biegunka, duszność, nieregularne bicie serca i ucisk w klatce piersiowej. W rzadkich przypadkach zdarzały się napady padaczkowe, niewydolność oddechowa, niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby.
Słowo od Verywell
Zatrucie ołowiem może być przerażające, ponieważ nie zawsze możesz stwierdzić, czy ty lub twoje dziecko zostało narażone. Są sposoby na przetestowanie twojego domu, jeśli jesteś zaniepokojony, w tym zestawy testów domowych dostępne od 10 do 30 dolarów w sklepach ze sprzętem komputerowym.
Jeszcze lepiej, jeśli mieszkasz w starym domu, który nie został odnowiony, możesz zatrudnić osobę oceniającą ryzyko certyfikowaną przez państwo lub agencję ochrony środowiska (EPA).
W międzyczasie, aby jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko dla swojej rodziny:
- Upewnij się, że wszyscy często myją ręce.
- Naucz dzieci, aby nie wkładały rąk ani palców do ust.
- Daj każdemu codzienny suplement żelaza i wapnia.
- Odkurzaj i myj często.
- Zniechęcaj dzieci do zabawy w glebie w domu, jeśli zewnętrzna farba pęknie lub pogorszy się.
- Umieść wycieraczkę wewnątrz i na zewnątrz wejść do domu.
- Zachęć wszystkich, aby zdejmowali buty przed wejściem.
- Jeśli pracujesz w fabryce lub zakładzie, w którym istnieje ryzyko narażenia na ołowie, prysznic i zmień ubranie przed powrotem do domu.
