Kompleks Mycobacterium avium, znany również jako MAC, jest poważną infekcją bakteryjną często występującą u osób z zaawansowaną chorobą HIV. Podczas gdy każdy może być zarażony MAC, choroba zazwyczaj występuje jedynie u osób z poważnie upośledzonym układem odpornościowym.
MAC jest klasyfikowany jako choroba określająca AIDS, dotykająca od 20 do 40% osób z supresją immunologiczną związaną z AIDS, którzy nie są leczeni HIV ani nie stosują profilaktycznych leków przeciwwirusowych.
MAC zwykle ma wpływ na płuca, chociaż wiele z tych infekcji nie jest uważanych za zagrażające życiu.
Jednakże, gdy liczba osób CD4 spada poniżej 50 komórek / ml, MAC może wyjść poza płuca i obejmować inne główne układy narządów, w tym wątrobę, śledzionę i szpik kostny. To wtedy infekcja MAC może stać się ciężka do zagrożenia życia.
Jakie są objawy MAC?
Infekcja MAC często występuje w płucach lub jelitach i często może występować z niewieloma, jeśli w ogóle, objawami. Jednakże, gdy rozprzestrzenia się (rozprzestrzenia) poza płuca i do krwioobiegu, może spowodować powszechne zakażenie. Wczesne objawy rozsianego MAC to:
- gorączka
- nocne poty
- dreszcze
- zmęczenie (często z powodu niedokrwistości)
- biegunka
- utrata masy ciała (kacheksja)
- ból brzucha
Jak diagnozuje się MAC?
Choroba MAC jest diagnozowana za pomocą testów laboratoryjnych, które mogą identyfikować bakterie MAC w próbkach krwi lub szpiku kostnego. Próbki szpiku kostnego są zwykle pobierane z kości biodrowej za pomocą igły, podczas gdy próbki krwi są pobierane przy standardowym pobieraniu krwi.
Próbki są następnie hodowane w probówkach w celu ustalenia, czy bakterie MAC istnieją, czy nie. Zajmuje to około siedmiu dni.
Jak ludzie otrzymują MAC?
Wokół nas żyją organizmy MAC, w tym gleba, żywność i codzienne zwierzęta. Bakterie MAC można znaleźć również w wielu źródłach wody pitnej, w tym oczyszczonych systemach wodnych, a nawet w domowych pyłach.
Jest zatem bardzo trudne do uniknięcia. Z drugiej strony wydaje się, że MAC nie przechodzi z jednej osoby na drugą.
Jak mogę uniknąć MAC?
Ponieważ unikanie MAC jest trudne do uniknięcia, najlepszym sposobem na uniknięcie choroby jest upewnienie się, że twój układ odpornościowy pozostaje nienaruszony. Najlepiej jest to osiągnąć przez leczenie zakażenia wirusem HIV terapią przeciwretrowirusową (ART). Zastosowanie ART może nie tylko zapewnić, że układ odpornościowy pozostanie silny, utrzymując wyższą liczbę CD4, może przywrócić funkcję immunologiczną nawet u osób z umiarkowanym lub ciężkim supresorem immunologicznym.
Obecnie zaleca się stosowanie ART u wszystkich osób zakażonych wirusem HIV w chwili rozpoznania. Wczesna diagnoza i leczenie nie tylko znacznie zapobiegną MAC i innym infekcjom oportunistycznym, ale są również związane z dłuższym życiem i mniejszą liczbą chorób związanych z HIV i innymi chorobami.
U osób zakażonych HIV z liczbą komórek CD4 poniżej 50 komórek / ml, zalecane są codzienne leki profilaktyczne, aby lepiej zapobiegać rozwojowi MAC. Powszechnie stosowane leki to:
- Klarytromycyna, rodzaj antybiotyku zdolnego do szybkiego usuwania MAC z krwi
- Azytromycyna uważana za dobrą alternatywę dla klarytromycyny
- Ryfabutyna, kolejna realna alternatywa (choć wiadomo, że wchodzi w interakcję z niektórymi lekami na HIV)
Jak MAC jest leczony? ?
Choroba MAC najczęściej jest leczona za pomocą połączenia klarytromycyny i ethambutolu, z ryfampicyną lub bez niej. ART byłaby również inicjowana dla osób jeszcze nieleczonych.
Jednak u osób z bardzo niską liczbą CD4 istnieje prawdopodobieństwo, że objawy MAC zaczną się nasilać po rozpoczęciu ART. Jest to zjawisko znane jako zespół zapalny rekonstrukcji immunologicznej (IRIS), w którym upośledzony układ immunologiczny jest nagle nadmiernie aktywowany, powodując reakcję zapalną całego ciała. W takim przypadku można zalecić stosowanie kortykosteroidów w celu leczenia objawów związanych z IRIS do czasu normalizacji odpowiedzi immunologicznej.
Gdy liczba osób w CD4 przekroczy 100 komórek / ml i ustabilizuje się powyżej tego poziomu przez sześć miesięcy, leczenie profilaktyczne można przerwać.
