Dokładna przyczyna raka przełyku jest nieznana, ale wydaje się, że odgrywa ona rolę. Zidentyfikowano również kilka czynników ryzyka choroby. Różnią się one w zależności od rodzaju nowotworu, z refluksem kwaśnym (GERD), przełykiem Barretta i otyłością związaną z gruczolakorakiem, oraz z połączeniem palenia i nadmiernego spożycia alkoholu związanego z większością raków płaskonabłonkowych.
Występują również olbrzymie różnice geograficzne w częstości występowania tych nowotworów, a różne czynniki ryzyka wydają się być ważniejsze w różnych regionach świata.
Ponieważ choroba jest często diagnozowana w późniejszych, mniej uleczalnych stadiach, mając świadomość czynników ryzyka, a także znając objawy raka przełyku, ważne jest, aby wykryć chorobę tak wcześnie, jak to możliwe. Z nieznanych przyczyn częstość występowania gruczolakoraka przełyku wykazała ostatnio dramatyczny wzrost w krajach rozwiniętych.
Genetyka
Podobnie jak wiele nowotworów, genetyka prawdopodobnie bierze udział w rozwoju raka przełyku, a grupy nowotworów w rodzinach odnotowano w niektórych regionach świata. Genetyka prawdopodobnie odgrywa większą rolę w raku płaskokomórkowym niż gruczolakorak, zwłaszcza w odniesieniu do pewnych nieprawidłowości genów związanych z chorobą. Jeden zespół genetyczny, tylosis, wiąże się z bardzo wysokim ryzykiem raka płaskonabłonkowego przełyku.
Zespół charakteryzuje się pogrubieniem skóry na dłoniach i podeszwach z powodu wadliwego metabolizmu witaminy A.
Sama genetyka nie jest odpowiedzialna za raka przełyku, ale może zwiększać ryzyko stwarzane przez inne czynniki ryzyka choroby.
Zrozumienie ryzyka
Czynnik ryzyka dla choroby odnosi się do czegoś, co wiąże się ze zwiększoną szansą rozwoju choroby, ale nie oznacza, że powoduje ona chorobę.Rak przełyku rozpoczyna się, gdy uszkodzenie DNA (mutacje genów) występuje w prawidłowych komórkach przełyku, tak że komórki rosną w sposób niekontrolowany. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że zachorujesz na raka przełyku, a osoby bez czynników ryzyka mogą i mogą rozwijać chorobę.Niektóre czynniki ryzyka raka przełyku to czynniki, które powodują podrażnienie i uszkodzenie wyściółki przełyku. Uczymy się, że przewlekłe stany zapalne mogą prowadzić do zmian w tkankach, które ostatecznie prowadzą do raka. Niektóre czynniki ryzyka, takie jak tytoń, zawierają czynniki rakotwórcze (substancje rakotwórcze), które mogą bezpośrednio uszkadzać DNA.
Rak płaskonabłonkowy
Rak płaskonabłonkowy rozpoczyna się w komórkach powierzchniowych (komórkach płaskonabłonkowych), które wyściełają przełyk. Te nowotwory występują częściej w górnej części przełyku i są najczęstszym typem na całym świecie.
Czynniki ryzyka dla tego typu raka przełyku obejmują:
Wiek
Większość nowotworów płaskonabłonkowych występuje u osób w wieku od 45 do 70 lat, a te nowotwory występują rzadko u młodych ludzi.
Sex
Podczas gdy rak przełyku występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet, odwrotnie jest w przypadku raka płaskokomórkowego w Stanach Zjednoczonych.
Rasa
W Stanach Zjednoczonych raki płaskonabłonkowe są znacznie częstsze u czerni niż u białych, podczas gdy w przypadku gruczolakoraków jest odwrotnie.
Geografia
Częstość występowania obu rodzajów raka przełyku różni się znacząco na całym świecie. Najwyższa zapadalność na raka płaskonabłonkowego przełyku jest w tym, co zostało nazwane "azjatyckim pasiem raka przełyku". Region ten obejmuje takie obszary, jak Turcja, Iran, Kazachstan oraz centralne i północne Chiny. Częstość występowania jest bardzo wysoka w południowo-wschodniej Afryce.
Palenie
Raki płaskonabłonkowe przełyku są około pięciokrotnie częstsze u osób palących papierosy. Palenie nie jest jednak czynnikiem ryzyka raka przełyku we wszystkich częściach świata. Na przykład w Chinach wydaje się, że palenie odgrywa jedynie niewielką rolę; Czynniki dietetyczne wydają się ważniejsze.
Użycie alkoholu ciężkiego
Podobnie jak palenie tytoniu, spożycie alkoholu jest istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju raka płaskonabłonkowego przełyku w niektórych częściach świata, ale nie w innych. Ciężkie spożycie alkoholu wiąże się ze zwiększeniem ryzyka o 1,8-7,4 raza. Niskie do umiarkowanego spożycie alkoholu, zgodnie z badaniem z 2018 roku, jest w rzeczywistości związane z niższym ryzykiem rozwoju choroby niż dla tych, którzy wstrzymują się.
Palenie tytoniu i spożywanie ciężkiego alkoholu
Połączenie palenia tytoniu i picia jest najważniejszym czynnikiem ryzyka zachorowania na raka płaskonabłonkowego i uważa się, że stanowi około 90 procent przypadków na całym świecie. Ryzyko jest wyższe niż można się było spodziewać, gdyby dodać ryzyko palenia i samego picia (zamiast być dodatkowym, ryzyko jest zwielokrotniane).
Ekspozycje środowiskowe
Narażenie na niektóre chemikalia – tetrachloroetylen stosowane np. W pralniach chemicznych – może zwiększać ryzyko raka przełyku.
Picie Ług (Odtłuszczacz)
Ług znajduje się w domowych środkach do czyszczenia rur i jest środkiem żrącym. Każdego roku wiele dzieci przypadkowo spożywa te produkty. Rak przełyku może wystąpić wiele lat po przypadkowym połknięciu.
Achalasia
Achalasia to stan, w którym opaska mięśniowa wokół dolnej części przełyku (dolnego zwieracza przełyku) nie rozluźnia się prawidłowo, aby pokarm mógł opuścić przełyk i dostać się do żołądka. Powoduje to pozostawanie pożywienia i rozciąganie dolnego przełyku. Achalazja wiąże się z wysokim ryzykiem raka przełyku, z rakiem często występującym od 15 do 20 lat po rozpoznaniu.
Radioterapia w klatce piersiowej i w górnej części brzucha
Radioterapia w klatce piersiowej w przypadku schorzeń takich jak rak piersi lub choroba Hodgkina może zwiększać ryzyko. Podczas gdy kobiety, które miały radioterapię po mastektomii, mają zwiększone ryzyko, nie wydaje się, aby miało to miejsce w przypadku kobiet, które mają radioterapię w pozostałej tkance piersi po lumpektomii.
Historia głowy i szyi lub raka płuc
Osobista historia raka wiąże się z większym ryzykiem zachorowania na raka przełyku, w szczególności raka płaskokomórkowego głowy, szyi i płuc.
Picie gorących napojów
Picie bardzo gorących napojów (znacznie cieplejszych niż typowa filiżanka kawy) od dawna uważane jest za bardziej ryzykowne. Badanie 2018 potwierdziło to przekonanie, chociaż picie herbaty w wysokich temperaturach stanowiło ryzyko tylko w połączeniu z nadmiernym spożyciem alkoholu lub paleniem.
Mówiąc o napojach, być może słyszałeś, że woda sodowa może powodować raka przełyku w wyniku podobnej zgagi. To możliwe połączenie zostało zdemaskowane przez badanie przeprowadzone przez National Cancer Institute i kolejne badania, które nie tylko nie wykazały zwiększonego ryzyka raka płaskokomórkowego ani gruczolakoraka, ale potencjalnie wręcz przeciwnie.
Dieta
Dieta – szczególnie dieta uboga w owoce i warzywa oraz mięso czerwone i / lub przetworzone – wiąże się z wyższym ryzykiem obu rodzajów raka przełyku, ale związek jest silniejszy w przypadku raka płaskokomórkowego. W przypadku mięsa sposób gotowania również wydaje się ważny, a gotowanie lub grillowanie w wysokich temperaturach wiąże się z większym ryzykiem. Betel i orzechy areki były również związane z rozwojem raka przełyku.
W Chinach żywność bogata w azotany może podwoić ryzyko. Ryzyko jest również wyższe dla osób, które mają niedobór witamin i składników mineralnych (szczególnie kwasu foliowego, witaminy C i molibdenu) w krajach rozwijających się.
Infekcja wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV)
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), który powoduje raka szyjki macicy, jak również niektóre inne nowotwory, może być związany z rozwojem raka płaskonabłonkowego. Podczas gdy badacze nie mają pewności, czy wirus jest przyczynowy, stwierdzono go w jednej trzeciej przypadków raka przełyku w Azji i niektórych częściach Afryki. Jak dotąd, HPV nie wydaje się być związany z rakiem przełyku w Stanach Zjednoczonych.
Gruczolakorak
Gruczolakoraki występują najczęściej w dolnej jednej trzeciej części przełyku i rozpoczynają się w komórkach gruczołowych. Zazwyczaj dolna trzecia część przełyku jest wyłożona płaskimi komórkami, ale przewlekłe uszkodzenia (takie jak przewlekły refluks kwasu) powoduje transformację tych komórek, tak że wydają się bardziej podobne do komórek, które wyściełają żołądek i jelita. Z czasem te komórki mogą stać się komórkami przedrakowymi, a następnie komórkami nowotworowymi. Gruczolakoraki przeszły obecnie rak płaskonabłonkowy w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii i Europie Zachodniej.
Czynniki ryzyka dla tego typu raka przełyku obejmują:
Wiek
Podobnie jak rak płaskonabłonkowy, gruczolakoraki występują najczęściej u osób w wieku 50-70 lat.
Seks
W Stanach Zjednoczonych gruczolakoraki występują osiem razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Rasa
W odróżnieniu od raków płaskonabłonkowych gruczolakoraki przełyku są znacznie częstsze (w skali 5) w białkach niż u czarnych.
Geografia
Częstość występowania gruczolakoraka przełyku jest najwyższa w Europie Zachodniej, Ameryce Północnej (szczególnie w Stanach Zjednoczonych) i Australii.
Refluks żołądkowo-przełykowy (GERD)
Refluks żołądkowy lub refluks żołądkowo-przełykowy (GERD) jest znaczącym czynnikiem ryzyka gruczolakoraka przełyku, przy czym około 30 procent tych nowotworów uważa się za związanych z tym schorzeniem. Uważa się, że od 0,5 procent do 1 procenta osób z GERD rozwinie się rak przełyku.
Przełyk Barretta
Przełyk Barretta jest stanem, w którym normalne komórki dolnego przełyku (komórki nabłonka płaskiego) są zastąpione komórkami gruczołowymi, takimi jak obecne w żołądku i jelitach. Zwykle występuje u osób z długotrwałym przewlekłym refluksem kwasu i występuje u 6 procent do 14 procent osób z przewlekłym GERD. Choć szacunki są różne, około 1 na 100 do 1 na 200 osób z przełykiem Barretta będzie rozwijał się rak przełyku każdego roku. Podobnie jak gruczolakorak, przełyk Barretta rośnie w Stanach Zjednoczonych.
Niektóre badania (ale nie wszystkie) wykazały zmniejszenie ryzyka wystąpienia gruczolakoraka przełyku u osób z przełykiem Barretta, które przyjmowały niesteroidowe leki przeciwzapalne (takie jak Advil, ibuprofen, inhibitory pompy protonowej (takie jak Prilosec, omeprazol) ) lub statyny (np. Lipitor, atorwastatyna)
Przepuklina rozworu przełykowego
Przepuklina rozworu przełykowego polega na osłabieniu przepony, która umożliwia przedostanie się żołądka do klatki piersiowej z brzucha i często powoduje objawy zgagi. zwiększyć ryzyko o czynnik 2 do 6.
Nadwaga / otyłość
Nadwaga lub otyłość zwiększają ryzyko gruczolakoraka przełyku Zgodnie z oceną z 2015 r. osoby z nadwagą (wskaźnik masy ciała od 25 do 29) mają około 50 procent jest bardziej podatny na zachorowanie na raka, podczas gdy osoby otyłe (wskaźnik masy ciała wynoszący 30 lub więcej) są z grubsza dwa razy bardziej narażone na rozwój raka przełyku, a cukrzyca typu 2 może zwiększać ryzyko, ale nie jest pewne, czy dotyczy to samej cukrzycy lub współistniejącej otyłości.
Palenie
Palenie tytoniu wiąże się z rozwojem gruczolakoraka przełyku, ale rzadziej niż rak płaskonabłonkowy. Palenie tytoniu zwiększa ryzyko wystąpienia gruczolakoraka o 2,7.
Leki
Niektóre leki są powiązane ze zwiększonym lub zmniejszonym ryzykiem wystąpienia gruczolakoraka przełyku. Stosowanie bisfosfonianów (stosowanych w osteoporozie) może zwiększać ryzyko, podobnie jak stosowanie hormonalnej terapii zastępczej wyłącznie estrogenowej. Natomiast stosowanie aspiryny wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem.
