Niedomykalność zastawki mitralnej występuje, gdy zastawka mitralna serca nie zamyka się prawidłowo, umożliwiając wyciek krwi (powracającej) z powrotem do komory serca. Niedomykalność zastawki dwudzielnej jest nie tylko najczęstszą nieprawidłowością zastawek serca, ale może być jedną z najtrudniejszych do oceny i leczenia.
Zrozumienie niedomykalności mitralnej
Zastawka mitralna oddziela lewe przedsionki serca od lewej komory.
Gdy lewe przedsionki kurczy się, zawór mitralny otwiera się, umożliwiając przepływ krwi do lewej komory. Gdy lewa komora kurczy się, zawór zamyka się, aby zapobiec wstecznemu przepływowi krwi.
W niedomykowaniu zastawki mitralnej, nieszczelny zastawka nakłada dodatkowy nacisk na serce, co może prowadzić do powiększenia mięśnia sercowego i długotrwałych, nieodwracalnych uszkodzeń.
Istnieje wiele warunków, które mogą powodować niedomykalność zastawki mitralnej:
- Wypadanie płatka zastawki mitralnej (wybrzuszenie "klap" zastawki)
- Zapalenie wsierdzia (w tym zakażenie zastawek serca)
- Zawał mięśnia sercowego (atak serca)
- Rozszerzona kardiomiopatia (powiększenie serca )
- Przerostowa kardiomiopatia (zgrubienie mięśnia sercowego)
- Reumatyczna choroba serca (występująca głównie w krajach rozwijających się)
Powikłania niedomykalności zastawki mitralnej
Niedomykalność zastawki mitralnej jest zwykle stanem przewlekłym, rozwijającym się z wolna w miarę upływu lat. W tym czasie ciśnienie w lewym przedsionku wzrośnie z powodu dodatkowego powrotu krwi z powrotem do komory.
Z czasem ciśnienie to spowoduje powiększenie serca. Kiedy tak się dzieje, dana osoba często doświadcza:
- duszności (duszności)
- migotania przedsionków (nieregularne i często szybkie bicie serca)
- omdlenia (omdlenia)
chroniczna niedomykalność mitralna dodatkowo obciąża lewą komorę, zmuszając ją do pracy trudniej pompować krew do organizmu.
Ta dodatkowa praca może powodować gęstnienie mięśnia, prowadząc do powiększenia, aw niektórych przypadkach niewydolności serca. W tym czasie mięsień jest zwykle nieodwracalnie uszkodzony, co powoduje, że wymiana zastawki jest jeszcze bardziej niebezpieczna.
W rzadkich przypadkach niedomykalność zastawki mitralnej może nagle wystąpić, najczęściej podczas zawału serca ciężkiego epizodu zapalenia wsierdzia. Jeśli tak się stanie, to zazwyczaj spowoduje obrzęk płuc (gromadzenie się płynu w płucach) i niebezpieczny spadek ciśnienia krwi. Ostra niedomykalność mitralna jest zawsze uważana za nagłą sytuację medyczną, a jeśli nie zostanie natychmiast leczona, może doprowadzić do śmierci.
Leczenie niedomykalności mitralnej
Leczenie niedomykalności mitralnej będzie w dużej mierze zależeć od stadium choroby i stanu samego serca. Ponieważ jest to problem wpływający na mechanikę zastawki, leczenie będzie częściej niż wymagać operacji.
Standardowo stosuje się dwa podejścia chirurgiczne:
- Zastąpienie zastawki mitralnej obejmuje użycie sztucznego zaworu lub zastawki serca pobranej od zwierzęcia (zwykle świni). Chociaż oba mogą działać równie dobrze, krzepnięcie jest powszechne w przypadku zastawek mechanicznych i wymaga chronicznych leków do rozrzedzania krwi. Z drugiej strony, zawory mechaniczne trwają dłużej, więc mogą być bardziej odpowiednie dla młodszych pacjentów poniżej 65 lat.
- Naprawa zastawki mitralnej wymaga od chirurga dosłownej zmiany kształtu zastawki w celu zmniejszenia lub wyeliminowania niedomykalności. Jest to umiejętna technika wymagająca wysoce doświadczonego specjalisty. Ogólnie rzecz biorąc, zgon z powodu operacji jest na ogół niższy niż wymiana zastawki i oferuje dłuższy czas przeżycia. Przed operacyjną oceną trzeba będzie podjąć decyzję, czy naprawa jest wykonalną opcją.
Inne metody leczenia niedomykalności mitralnej
Są chwile, kiedy dana osoba może nie być kandydatem do zabiegu chirurgicznego. W takim przypadku leczenie będzie skoncentrowane na minimalizowaniu objawów i / lub zmniejszaniu nacisku na serce. Spośród obecnych opcji:
- środki rozszerzające naczynia (rodzaj leku stosowanego do rozszerzania naczyń krwionośnych) są czasami używane, ale nie mają większego wpływu na poprawę wyników długoterminowych. Inhibitory ACE, takie jak Vasotec (enalapryl) lub Capoten (kaptopril), są najczęstszymi wyborami.
- Terapia resynchronizująca serca (CRT) polega na użyciu specjalnego stymulatora, który porusza jednocześnie prawą i lewą komorą. CRT najczęściej stosuje się w przypadku powiększenia lewej komory.
- Profilaktyka zapalenia wsierdzia polega na stosowaniu antybiotyków w celu zapobiegania infekcjom w wewnętrznej wyściółce serca. Obecnie jest używany tylko w rzadkich przypadkach.
