Neuropatia cukrzycowa jest długotrwałym powikłaniem zarówno cukrzycy typu 1, jak i typu 2. Wpływa na nerwy ciała. Nie ma lekarstwa na neuropatię.
Rodzaje neuropatii
Neuropatia autonomiczna to uszkodzenie nerwów, które kontrolują pęcherz, przewód pokarmowy i narządy rozrodcze.
Neuropatia obwodowa wpływa na nerwy kończyn, zwłaszcza na stopy i nogi.
Drętwienie i mrowienie, wrażliwość na dotyk lub osłabienie mięśni są oznakami neuropatii.
Objawy obejmują przewlekły ból, drętwienie i zanik mięśni. Owrzodzenia i wrzody są również poważnym zagrożeniem.
Przyczyny neuropatii
Neuropatia lub uszkodzenie układu nerwowego może mieć wiele przyczyn.
Uraz lub wystawienie na działanie toksyn może uszkodzić nerwy. Kilka chronicznych chorób może również wpływać na integralność nerwów w długim okresie czasu. Choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane i inne stany chorobowe, takie jak choroby autoimmunologiczne, mogą powodować uszkodzenie nerwów. Ale cukrzyca jest obecnie największym czynnikiem ryzyka dla neuropatii.
Nerwy uszkodzone przez nieprawidłową glukozę we krwi
Neuropatia jest długotrwałym powikłaniem cukrzycy, co oznacza, że rozwój neuropatii trwa zwykle wiele lat. Z czasem dochodzi do uszkodzenia nerwów z powodu długotrwałej ekspozycji na szkodliwe działanie wysokich poziomów glukozy we krwi. Im dłużej osoba choruje na cukrzycę, tym większe ryzyko rozwoju neuropatii, zwłaszcza jeśli choroba nie jest dobrze kontrolowana.
Zapobieganie lub zmniejszanie ryzyka
Dobra kontrola poziomu glukozy, zrównoważony plan odżywiania i ćwiczenia fizyczne mogą pomóc w zapobieganiu neuropatii. Czasami jednak, tak jak w przypadku Typu 1, bez względu na to, jak ścisła jest kontrola, jak wyważona jest dieta lub ile wysiłku wykonuje dana osoba, neuropatia może uderzyć – po prostu z powodu długiego czasu, w którym osoba choruje na cukrzycę.
Wiele razy ludzie cierpiący na cukrzycę typu 2 nie wiedzą nawet, że chorują od wielu lat. W tym czasie może nastąpić wiele uszkodzeń.
Leczenie bólu neuropatycznego
W przypadku łagodnego do umiarkowanego bólu można przepisać Tylenol lub NLPZ, takie jak Motrin lub Aleve. Niektóre z bardziej powszechnych leków na ból neuropatyczny obejmują tricykliczne leki przeciwdepresyjne (TCA), takie jak Elavil i Amitril. Gdy TCA są stosowane w leczeniu bólu przewlekłego, dawka jest znacznie niższa niż w przypadku leczenia depresji. Cymbalta (duloksetyna HCl) jest SSRI, innym rodzajem leku przeciwdepresyjnego, który wykazuje sukces w leczeniu zarówno bólu neuropatycznego, jak i każdej podstawowej depresji, która również może istnieć.
Inne opcje leczenia bólu
Niektóre leki przeciwpadaczkowe (AED) również wykazują sukces w łagodzeniu bólu neuropatycznego. Neurontin i Lyrica są często przepisywanymi LPP. Działają poprzez zmniejszenie częstotliwości sygnałów bólowych wysyłanych przez komórki nerwowe do mózgu.
Silniejsze narkotyczne środki przeciwbólowe są czasem stosowane w przypadku umiarkowanego do silnego bólu, który nie reaguje na inne leki.
Jak sobie radzić
Czasami neuropatia nie reaguje dobrze na leczenie bólu lub może się pogorszyć. Dla niektórych osób może to prowadzić do poważnej niepełnosprawności.
Jeśli boli Cię chód lub słabe mięśnie, ciężko jest wykonywać codzienne czynności. Postaraj się nadążyć. Planuj działania z wyprzedzeniem, abyś wiedział, czego się spodziewać. Nie próbuj robić wszystkiego w jeden dzień. Poproś o pomoc lub wsparcie od rodziny i przyjaciół. Rozmowa z doradcą lub terapeutą może pomóc w odczuciu depresji lub lęku.
