Vulvodynia to przewlekły ból sromu, zewnętrzne żeńskie narządy płciowe. Ból lub dyskomfort nie ma oczywistej przyczyny i może wpływać na wargi sromowe, łechtaczkę lub otwarcie pochwy. Phyllis Mate, współzałożycielka Krajowego Stowarzyszenia Vulvodynia, zapewnia wgląd w ten stan.
Międzynarodowe Towarzystwo Badania Chorób Wylewów i Pokarmu definiuje wulwodynię jako przewlekły dyskomfort sromu lub ból charakteryzujący się pieczeniem, kłuciem, podrażnieniem lub surowości żeńskich narządów płciowych.
Przewlekłość definiuje się jako istniejącą przez co najmniej trzy do sześciu miesięcy.
Przyczyny
Przyczyna wulwodynii pozostaje nieznana. Może być wynikiem wielu czynników. Lekarze spekulują, że może to być spowodowane uszkodzeniem lub podrażnieniem nerwów, które dostarczają i pobierają dane z sromu; miejscowa nadwrażliwość na drożdże; reakcja alergiczna na czynniki drażniące dla środowiska; wysokie poziomy kryształów szczawianu w moczu; lub skurcz i / lub podrażnienie mięśni dna miednicy. Nie ma dowodów na to, że vulvodynia jest spowodowana przez infekcję lub że jest chorobą przenoszoną drogą płciową.
Objawy
Najczęstsze są uczucia pieczenia; jednakże rodzaj i dotkliwość doświadczanych objawów są wysoce zindywidualizowane. Niektóre kobiety opisują swój ból jako kłujący podrażnienie lub surowość. Vulvodynia może być stała lub przerywana, skoncentrowana w jednym obszarze lub rozproszona.
Dwa główne podzbiory stanu: uogólniony vulvodynia i zlokalizowana vulvodynia.
Vestibulodynia jest specyficznym rodzajem zlokalizowanej wulwodynii.
- Uogólniona wulwodynia charakteryzuje się bólem rozłożonym w okolicy sromu. Może występować w warg sromowych i / lub warg sromowych. Czasami wpływa na łechtaczkę, krocze, mons pubis i / lub wewnętrzne uda. Ból może być stały lub przerywany i niekoniecznie jest inicjowany przez dotyk lub nacisk na srom. Tkanka sromu może wyglądać na stan zapalny, ale w większości przypadków nie ma widocznych wyników.
- Zlokalizowany vulvodynia występuje częściej, a ból występuje tylko w jednym miejscu, takim jak przedsionek. Kobiety z vestibulodynią odczuwają ból przy dotyku lub nacisku na przedsionek (obszar otaczający otwór pochwy). Kobiety mogą odczuwać ból podczas stosunku, wkładania tamponu, badania ginekologicznego, jazdy na rowerze, jazdy konnej lub motocykla i noszenia obcisłych ubrań, takich jak dżinsy. Najczęściej przedsionek kobiet z VVS ma stan zapalny i czerwony.
Niezależnie od rodzaju wulwodynii, jaką kobieta ma, zaburzenie to nakłada poważne ograniczenia na zdolność kobiety do funkcjonowania i angażowania się w normalne codzienne czynności. Ból może być tak dotkliwy i nieugięty, że zmusza kobiety do rezygnacji z pracy zawodowej, powstrzymania się od kontaktów seksualnych i ograniczenia aktywności fizycznej. Nic dziwnego, że ograniczenia te negatywnie wpływają na wizerunek własny kobiety; wiele kobiet popada w depresję z powodu samego bólu fizycznego i związanych z nim konsekwencji psychologicznych i społecznych.
Rozpoznanie
Rozpoznanie wulwodynii dokonuje się, wykluczając inne stany, które mogą powodować ból sromu, takie jak choroby przenoszone drogą płciową, infekcje, choroby skóry i wirus brodawczaka ludzkiego. Historia medyczna pacjenta musi zostać dokładnie przeanalizowana i konieczne jest wykonanie pełnego badania sromu i pochwy.
Często pochłania się kulturę z pochwy, aby wykluczyć choroby i infekcje przenoszone drogą płciową. Test "q-tip" jest często podawany podczas egzaminu. Podczas tego testu, różne obszary sromu i przedsionka są dotykane bawełnianym wacikiem w celu określenia położenia i ciężkości bólu kobiety. Jeśli lekarz zauważy obszary skóry, które wyglądają podejrzanie podczas badania, może być wymagana biopsja skóry.
Dodatkowo lekarze mogą zalecić kolposkopię, procedurę, która wykorzystuje specjalistyczny instrument do dokładniejszego zbadania sromu.
Leczenie
Ponieważ przyczyna wulwodynii nie jest znana, leczenie zwykle ukierunkowane jest na łagodzenie objawów i łagodzenie bólu.
Różne sposoby leczenia działają lepiej dla różnych kobiet, więc kilka osób może próbować znaleźć takie, które najbardziej Ci odpowiada. Rodzaje terapii, które można wypróbować, obejmują:
- Usuwanie czynników drażniących
- Leki przeciwbólowe doustnie
- Leki stosowane miejscowo, w tym krem hormonalny, miejscowe środki znieczulające i leki o działaniu miejscowym
- Leczenie mięśni dna miednicy
- Neurostymulacja
- Biofeedback
- Wstrzyknięcia blokady nerwów
- Chirurgia
- Uzupełniające i alternatywne terapie
