Jednym z trudniejszych aspektów choroby Alzheimera jest to, że zmienia sposób, w jaki jednostka myśli i reaguje na codzienne sytuacje. Bez względu na to, czy zapewniasz opiekę fizyczną, przyprowadzasz ukochaną osobę na wizytę u lekarza czy po prostu spędzasz z nią czas, możesz napotkać wiele wyzwań behawioralnych, w tym agitację i agresję fizyczną lub emocjonalną.
Postępowanie z agitacją i agresją z chorobą Alzheimera
Oto 8 praktycznych sugestii, jak poradzić sobie z tymi zachowaniami:
- Zapewnij dodatkowy czas.
Gdy pomagasz ukochanej osobie przygotować się na dzień, zaplanuj z wyprzedzeniem, aby nie musiał się spieszyć. Powolne, spokojne podejście może zapobiec lub zminimalizować negatywną reakcję. - Jeśli wzrasta pobudzenie lub agresja, zrób sobie przerwę.
Na przykład, jeśli próbujesz pomóc swojej mamie ubrać się, a ona staje się bardziej oporna i zła, zrób 15-minutową przerwę, a następnie wróć do pokoju, aby spróbować ponownie. Piętnaście minut później może poczuć jej nowy dzień, więc wróć z uśmiechem i spróbuj ponownie. Nie używaj tego jako zagrożenia dla niej, ale raczej jako sposób na umożliwienie jej małej kontroli nad jej dniem. Daje ci także szansę na głęboki oddech i uzupełnienie poziomu cierpliwości. - Zapewnij coś, co twoja ukochana będzie trzymać podczas opieki.
Czy zdarzyło Ci się kiedyś, że ktoś cię uderzył lub odepchnął, gdy próbujesz pomóc komuś z chorobą Alzheimera? Może pomagasz w myciu zębów i po prostu nie idzie dobrze. Jeśli jesteś w stanie, spróbuj ją zaangażować, prosząc o pomoc w szczotkowaniu zębów. Jeśli to nie zadziała, daj jej coś do roboty lub trzymaj w rękach. Jest to dla niej rozproszenie, a także pomaga zapewnić niezbędną opiekę. Widziałem, jak wiele osób reaguje bardzo pozytywnie, gdy oferowano im lalkę, wypchane zwierzę, portfel lub książkę do trzymania w trakcie opieki.
- Podejdź z uśmiechem.
Łatwo oczekiwać negatywnej odpowiedzi od twojego taty, jeśli dzień wcześniej nie był dobry. Jednak osoby z Alzheimerem lub innymi demencjami często reagują na nasz wyraz twarzy i znaki niewerbalne, więc obserwuj, co projektujesz. Słowa, które wymawiasz, nie zawsze mają dla nich sens, ale jeśli będziesz się uśmiechać i łagodnieć za każdym razem, gdy się do nich zbliżysz, pomoże to ich uspokoić i uspokoić.
- Wyjaśnij przed wykonaniem.
Podczas gdy twoja codzienna rutyna zawsze może być taka sama jak twoja ukochana, nie zakładaj, że oni wiedzą, dlaczego tam jesteś i co chcesz, aby zrobili. Używając prostych słów i krótkich zdań, wyjaśnij, że nadszedł czas na ubieranie się i że chciałbyś im pomóc. Możesz także spróbować użyć karty graficznej, aby wizualnie wyświetlić to, co chcesz zrobić. - Skup się na odczuciu stojącym za zachowaniem.
Czy kiedykolwiek czujesz, że to bitwa pomiędzy przeciwnymi drużynami, po to, aby przygotować współmałżonka na cały dzień? Spróbuj potwierdzić lub potwierdzić uczucia, które on ma, a nie skupiać się na zachowaniu, które on wykazuje. Dla osoby cierpiącej na chorobę Alzheimera, czasami słuchanie w słowach, co czuje, może postawić oboje w tej samej drużynie w jego umyśle. Możesz zidentyfikować jego frustrację lub ból, wczuć się w niego i uspokoić go, że go kochasz. - Depersonalizuj.
Może to być bardzo trudne emocjonalnie, gdy bliscy z chorobą Alzheimera zarzucają małżonkowi lub dorosłemu dziecku celowe ranienie ich, ukrywanie, zdradzanie lub okłamywanie. Aby depersonalizować to, pamiętajcie, że to jest choroba mówiąca, a nie wasza ukochana … Wiem, że sytuacja, w której żona nieustannie bała się, że jej mąż wyrzuci ją z domu i nie pozwoli, aby zadzwoniła do kogokolwiek po pomoc. Byli małżeństwem od 45 lat i nie było podstaw dla jej lęków. Pomimo zapewnień, obietnic i deklaracji, że jego miłość do niej zawsze będzie trwała, upierała się w tym lęku i oskarżała go codziennie o planowanie na czas, kiedy zmusi ją do opuszczenia domu. Rozmawiałem z nim kilka razy i przypomniałem mu, że to zachowanie było wynikiem jej pomieszania, a nie jej prawdziwych uczuć do niego. Pomogło mu to zachować spokój i uniknąć werbalnego eskalowania argumentów. W końcu udało jej się uwolnić od tego złudzenia. Przypominanie sobie, że choroba jest częstym wrogiem was obojga, może pomóc w zmniejszeniu pobudzenia bliskiej osoby, umożliwiając spokojniejsze podejście do sytuacji.
- Zapytaj o pomoc.
Wiedzieć, kiedy uzyskać pomoc. Jako opiekun, jeśli twoje fizyczne, emocjonalne lub psychiczne zdrowie maleje, szukaj pomocy. Lekarz, pracownik socjalny, inni członkowie rodziny i organizacje społeczne, takie jak lokalne stowarzyszenie Alzheimera, mogą zapewnić pomoc.
Niektóre leki mogą pomóc w zmniejszeniu trudnych zachowań. Istnieją również programy opieki dziennej dla dorosłych, które zapewniają zajęcia w ciągu dnia i pomoce domowe, które mogą przyjść do domu, aby pomóc w kąpieli lub innych potrzebach związanych z opieką. Dzielenie się wyzwaniem i zaszczytem dbania o bliską osobę z innymi może zmniejszyć obciążenie, a także poprawić jakość życia obojga.
