Jedną z głównych barier dla powodzenia terapii antyretrowirusowej jest wysoki stopień przylegania niezbędny do osiągnięcia klinicznych celów terapii. Dla niektórych codzienne zadanie przyjmowania leków przeciwretrowirusowych może być przytłaczające, szczególnie gdy towarzyszą im emocjonalne lub funkcjonalne problemy, które mogą negatywnie wpływać na życie – i przywiązanie – osób żyjących z HIV.
Tak głębokie są te problemy, które w USA dzisiaj, ponad 20% osób poddanych terapii przeciwretrowirusowej jest w stanie utrzymać niewykrywalny poziom wiremii, miarę sukcesu leczenia.
W odpowiedzi naukowcy zaczęli obecnie badać długo działające leki, a także systemy dostarczania leków, które mogą ostatecznie umożliwić podawanie raz na miesiąc, a nawet raz na kwartał, w celu leczenia zakażenia HIV lub zapobiegania mu.
Długotrwałe leki badawcze
W 2013 r. Na 7. dorocznej konferencji International AIDS Society (IAS) w Kuala Lumpur wprowadzono dwa długo działające leki przeciwretrowirusowe. Leki badawcze opracowano jako nadające się do wstrzykiwania nanozawiesiny, w których maleńkie kryształy aktywnego leku zawieszono w cieczy, umożliwiając powolne i stabilne uwalnianie leku do układu.
Pierwszy kabotegrawir (znany również jako GSK1265744) należy do klasy leków zwanych inhibitorami integrazy, która blokuje enzym zwany integrazą, który HIV musi namnażać. Drugi, TMC278-LA , jest długo działającym preparatem leku Edurant (ripilwiryny) stosowanego obecnie w terapii HIV.W wielu badaniach klinicznych fazy II wykazano, że kabotegrawir dostarczany domięśniowo jest na ogół dobrze tolerowany, a średni okres półtrwania wynosi od 21 do 50 dni (w porównaniu do 40 godzin po podaniu pojedynczej dawki doustnej). Podobne badania wykazały, że lek zapewnia również utrzymujące się stężenie leku w tkankach odbytu i pochwy, co sugeruje, że można go podawać jako skuteczny, długodziałający środek profilaktyki przedepresyjnej (PrEP).
Dla porównania, badanie fazy I wykazało, że TMC278-LA był w stanie utrzymać docelowe stężenia leku w osoczu od 12-26 tygodni. Lek ten również okazał się obiecujący jako PrEP, z silniejszym stężeniem obserwowanym w tkankach odbytnicy w porównaniu z tkankami pochwy.
Planowane są dalsze badania mające na celu rozszerzenie badań na badania kliniczne fazy II i III.
Podskórne implanty antyretrowirusowe
Naukowcy z Oak Crest Institute of Science w Pasadenie w Kalifornii poinformowali o opracowaniu implantu o wielkości zapałki, który może zapewnić stałe stężenie leków przeciwretrowirusowych po wszczepieniu pod skórę.
Podobnie jak w przypadku długodziałających implantów antykoncepcyjnych, we wczesnych badaniach wykazano, że urządzenie zapewnia kontrolowane, przedłużone uwalnianie leku – alafenamidu tenofowiru (TAF)
przez okres do 40 dni. [W przeciwieństwie do fumaranu dizoproksylu tenofowiru (TDF), popularnie wprowadzanego do obrotu w Viread i zawartego w lekach Truvada i Atripla, TAF jest uważany za cząsteczkę prekursora zdolną do osiągnięcia idealnego stężenia leku w znacznie mniejszych dawkach niż TDF.] Podczas gdy badania koncentrują się obecnie na jako urządzenie do PrEP, sugeruje się, że inne długo działające środki mogą być ostatecznie użyte do zapewnienia skojarzonej terapii przeciwretrowirusowej (cART) z osobami żyjącymi z HIV.
Przyszłe badania mają nadzieję otworzyć drzwi do rozwoju implantów, które mogą trwać nawet rok lub dłużej.
Dopochwowe mikrobicydne pierścienie
Naukowcy od dawna starają się zapewnić zagrożonym kobietom środki do samoobrony przed HIV, szczególnie w regionach, gdzie kobieca uwłasnowolnienie seksualne jest wysokie. Wiele strategii, zarówno w postaci doustnego PrEP, jak i mikrobicydów dopochwowych, w dużej mierze zawiodło w badaniach ze względu na brak przylegania oraz niski poziom biodostępności leku w tkankach pochwy, nawet u kobiet z wysokim poziomem przylegania.
Aby rozwiązać te problemy, wiele zespołów badawczych bada wykorzystanie pierścieni dopochwowych, które mogłyby idealnie uwolnić leki przeciwretrowirusowe nawet przez miesiąc.
Pierścień, nieprzepuszczalne rusztowanie z elastomeru zaimpregnowanego aktywnym lekiem, pozwoliłoby kobiecie na niewidoczne noszenie urządzenia przez cały czas użytkowania.
Wczesne wyniki wykazały tolerancję pierścienia dopochwowego zawierającego eksperymentalny lek – dapiwirynę (TMC120
) z pomyślnym rozprowadzeniem leku do dolnego odcinka dróg rodnych przez okres 33 dni.
Trwają dwie równoległe badania fazy III, badania pierścieniowe i ASPIRE, aby ocenić bezpieczeństwo pierścienia, a także jego długo działającą skuteczność ochronną wśród kohorty 4500 kobiet z ujemnym wynikiem HIV. Źródła:
