Jeśli lekarz zalecił wycięcie klina na raka płuca, prawdopodobnie zastanawiasz się, jaka jest procedura i jak różni się ona od innych typów chirurgii raka płuca. Kiedy należy wykonać resekcję klina w porównaniu z innymi procedurami i jakie są potencjalne komplikacje? Jakie są niektóre powody, dla których zamiast lobektomii można rozważyć resekcję klina, a kiedy nie byłoby to zalecane?
Resekcja klinowa: definicja
Resekcja klinowa obejmuje usunięcie raka płuca wraz z klinowatą sekcją tkanki otaczającą guz. Ta procedura usuwa mniej tkanki płuc niż lobektomia (procedura, w której usunięto płat płuca) lub segmentektomię (zabieg usuwający większą część płuca niż wycięcie klina, ale nie cały płat, jak w lobektomii .) Patrząc na ilustrację zauważ, że prawe płuco ma 3 płaty, a lewe płuco ma 2 płaty.
Resekcja klina jest również określana jako resekcja sub-lobarna, podobnie jak ect segmentektomia . Patrząc na inne terminy, można zauważyć procedurę nieanatomiczną w przeciwieństwie do innych procedur, które są anatomiczne, co oznacza, że nie wymaga usunięcia wyraźnego fragmentu anatomii.Wskazania do wycięcia klina
Mimo że lobektomia może być preferowanym chirurgiem dla wielu osób, istnieje wiele różnych powodów, dla których chirurg może zalecić resekcję klina zamiast lobektomii: Mogą to być:
Małe guzy
Klina Resekcję zwykle wykonuje się w przypadku bardzo małych raków płuca, takich jak wczesne stadia niedrobnokomórkowego raka płuc i ograniczone stadium drobnokomórkowego raka płuc. (Operacja może być czasami wykonywana w przypadku drobnokomórkowego raka płuc, ale jest to rzadkie.)
Procedura jest najczęściej rozważana, gdy guz ma mniej niż 4 cm (około 2 cale), a najlepiej mniej niż 2 cm średnicy, znajduje się na zewnętrzne części płuc (obwód,) i jest klasyfikowany jako stadium 0, stadium 1A lub niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium 1B.
W oparciu o klasyfikację raka płuc według TNM, guzami tymi byłyby T1N0M0.
Z powodów diagnostycznych
Czasami procedura jest wykonywana jako biopsja płuc w celu oceny podejrzanych wyników (zmętnienia szkła naziemnego lub inne podejrzane guzki płuca).
Procedurę można również wykonać w przypadku niezłośliwych stanów płucnych, takich jak gruźlica, aspergiloza i usuwanie pęcherzyków rozedmowych.
W przypadku innych nowotworów zabieg można wykonać w celu usunięcia wyizolowanych przerzutów do płuc z raka sutka, czerniaka i kilku innych nowotworów (takich jak rak nerki, rak okrężnicy i mięsaki), które rozprzestrzenią się w płucach.
Skompromowany stan zdrowia
W przypadku resekcji klina u osób z rakiem płuc najczęściej wykonuje się ją u osób, które nie tolerują usunięcia całego płata, np. Osób starszych z rakiem płuc, osób z innymi poważnymi schorzeniami lub tych, którzy mają zaburzoną czynność płuc. W takim przypadku celem jest usunięcie guza przy zachowaniu jak największej ilości tkanki płucnej.
Osoby w podeszłym wieku
Warto zauważyć, że osoby starsze z rakiem płuc często tolerują terapię z powodu raka płuc, a także u młodszych osób z tą chorobą. W jednym z badań nawet starsi pacjenci poddani pneumonektomii (usunięcie całego płuca) nie wykazali różnicy w zdolności do tolerowania zabiegu.
Badanie 2018 wykazało również, że osoby starsze z rakiem płuc (powyżej 80 roku życia) tolerowały operację, a także osoby młodsze. W badaniu stwierdzono jednak, że segmentektomia (resekcja klinowa) wiązała się z lepszymi wynikami niż bardziej rozległe operacje raka płuc.
Wybór osobisty
Innym możliwym powodem rozważenia tej procedury jest osobisty wybór. Niektórzy ludzie wybierają mniej inwazyjną procedurę, na przykład ze względu na jakość życia i akceptują nieco większe ryzyko nawrotu raka płuc.
Powody, dla których nie zaleca się wycięcia klina
Guzy większe niż 4 cm nie mogą być zwykle usunięte poprzez klinowe wycięcie.
Lokalizacja guza może również sprawić, że procedura ta będzie niepraktyczna. Ogólnie rzecz biorąc, bardziej zaangażowana procedura, taka jak lobektomia, jest często zalecana dla młodych, poza tym zdrowych osób, chociaż może się to zmienić w świetle niedawnego przeglądu badań (patrz poniżej w prognozie).
Przygotowanie przed wycięciem klina
Przed operacją Twój chirurg będzie chciał upewnić się, że jesteś w stanie tolerować tę procedurę – zarówno z punktu widzenia ogólnego stanu zdrowia, jak i pod względem czynności płuc. Egzaminy i testy mogą obejmować:
Dokładną historię medyczną i badanie fizykalne
- Badania krwi, w tym testy funkcji nerek i wątroby
- Ocena stanu odżywienia
- Testy czynnościowe płuc
- Ocena serca
- Badania obrazowe w celu oceny lokalizacji i zakresu guza, a także poszukiwanie możliwego raka w węzłach chłonnych i odległych rejonach (takich jak wątroba lub kości).
- Procedura
Resekcja klina może odbywać się za pomocą torakotomii (otwarta operacja klatki piersiowej) lub za pomocą wspomaganej wideo operacji torakoskopowej (VATS). VATS jest mniej inwazyjną procedurą, ale nie wszyscy chirurdzy wykonują tę operację i nie zawsze jest to możliwe w zależności od umiejscowienia guza.
W zależności od wykonywanej procedury, chirurg (po wejściu do klatki piersiowej) lokalizuje guz. Przeprowadza się dokładny egzamin oceniający płuca i pobliskie węzły chłonne. Następnie guz usuwa się za pomocą małej ilości tkanki otaczającej guz.
Operację można łączyć z brachyterapią, procedurą, w której promieniowanie jest stosowane podczas zabiegu chirurgicznego bezpośrednio na miejsce guza.
Powrót do zdrowia
Po zabiegu długość pobytu w szpitalu będzie zależała od tego, jakiego rodzaju zabieg zostanie wykonany (VATS vs otwarta torakotomia) oraz od twoich postępów podczas zdrowienia. W trakcie operacji klatka piersiowa jest umieszczana w klatce piersiowej i zwykle pozostaje w miejscu przez 24 do 48 godzin. W tym czasie odwiedza Cię terapeuta oddechowy, zachęcając Cię do podjęcia głębokich oddechów w celu zmniejszenia ryzyka infekcji. Po zwolnieniu do domu lekarz udziela szczegółowych instrukcji dotyczących leczenia i zapewnia recepty na leki łagodzące ból występujący po powrocie do domu.
Możliwe powikłania resekcji klinowej
Powikłania są dość rzadkie, ale mogą obejmować:
Powikłania znieczulenia ogólnego
- Hemothorax (krwawienie w jamie klatki piersiowej)
- Zakażenie
- Niedodma (zapadnięcie się części lub całe płuco)
- Przetoka oskrzelowo-opłucnowa ( nieprawidłowe przejście, które rozwija się pomiędzy płucami a błonami, które wyściełają płuca (opłucną))
- Trwałe przecieki powietrza wymagające przedłużonego zapotrzebowania na klatkę piersiową
- Trudność w odsadzeniu przez respirator
- Rokowanie
Rokowanie resekcji klina różni się w zależności od twój konkretny nowotwór, ogólny stan zdrowia i inne zabiegi, które otrzymujesz.
Przez długi czas uważano, że przeżycie (u osób, które mogą tolerować zabieg) jest większe u osób, które poddają się lobektomii a resekcji klina. Niedawny przegląd 54 badań dotyczących blisko 39 000 pacjentów zmienił tę myśl. Dla ludzi, którzy mieli klinowatą resekcję, ale mogli tolerować lobektomię (grupę, w której resekcja klinowa była "celowo wybrana"), wskaźnik przeżywalności nie różnił się znacząco pomiędzy tymi dwiema procedurami. Dla ludzi, którzy mieli resekcję klina, ponieważ nie byliby w stanie tolerować lobektomii (grupy oznaczonej jako "skompromitowana" grupa), przeżywalność była znacznie gorsza u osób po resekcji klina.
Radzenie sobie po resecie klina na raka płuc
