Niektórzy ludzie mogą pamiętać, kiedy komik i aktorka Carol Burnett poddali się operacjom szczęki w 1983 roku w celu skorygowania rysów twarzy, które uznała za problematyczne: wyraźnie podciętego podbródka.
Stan, zwany retrognatem żuchwy, jest częstym stanem, który może mieć wpływ nie tylko na samopo- czucie osoby. W niektórych przypadkach może to doprowadzić do niewspółosiowości szczęk, problemów z jedzeniem, problemów ortodontycznych, a nawet zaburzeń snu.
Funkcja Retrognathia
Retrognathia ma miejsce wtedy, gdy żuchwa jest cofnięta od górnej szczęki (szczęki). Nie musi to oznaczać, że żuchwa jest mała, tylko pojawia się w zagłębieniu, gdy twarz jest oglądana z profilu.
Często będziemy mieć osoby z retrognatią jako "overbite". Funkcja nie jest w żaden sposób uważana za nienormalną lub nieatrakcyjną i jest ogólnie proporcjonalna do reszty twarzy.
Jednakże, gdy szczęka jest wyjątkowo mała i nieproporcjonalna, mówi się, że ma ona mikrognawię, która może mieć bardziej poważne konsekwencje.
Przyczyny Retrognathii
Struktura anatomiczna twarzy opiera się, przynajmniej częściowo, na genetyce człowieka. Ludzie z retrognatią często mają strukturę szczęki podobną do innych członków rodziny. (Burnett sama określiła swój nadmierny ból jako "wargę rodziny Burnettów").
Występują rzadkie schorzenia genetyczne, które mogą powodować poważne deformacje szczęki, w tym zespół Pierre’a-Robina, zaburzenie charakteryzujące się nieprawidłowo małą żuchwą i związanymi z tym problemami z oddychaniem.
Uraz twarzy u dzieci we wczesnym dzieciństwie może również powodować przesuwanie szczęki, często powodując asymetryczny, "cofnięty" wygląd.
Problemy związane z Retrognathią
Retrognathia może powodować problemy już od urodzenia, a niektóre dzieci nie są w stanie odpowiednio wczepić się w sutek podczas karmienia.
Gdy osoba się starzeje, niewspółosiowość zębów może wpływać na zdolność gryzienia lub żucia pokarmu. Jeśli dolna szczęka jest mniejsza, zęby mogą być również zatłoczone lub nieregularnie ustawione. Te cechy mogą przyczynić się do zaburzenia zwanego zaburzeniem stawowo-żuchwowym (TMJ), często bolesnego stanu charakteryzującego się skurczami mięśni i napięciem w szczęce.
Retrognathia może również powodować zaburzenia oddychania, szczególnie podczas snu lub podczas leżenia na plecach. Chrapanie i bezdech senny nie są rzadkim problemem u osób cierpiących na retrognatię, spowodowane tym, że zagłębiona pozycja żuchwy pozwala językowi ześlizgnąć się z powrotem w stronę dróg oddechowych. Może to prowadzić do nienormalnych przerw w oddychaniu, zdyszaniu i dławieniu.
Leczenie Retrognathii
W zależności od ciężkości retrognatii leczenie może być konieczne lub nie.
Rozpoznanie we wczesnym dzieciństwie leczenia ortodontycznego, które może być skuteczne w minimalizowaniu cofniętego wyglądu żuchwy. Jedna metoda polega na użyciu specjalnych nakryć głowy, aby spowolnić wzrost szczęki, tak aby górna i dolna szczęka mogła być lepiej wyrównana.
W późnym okresie dojrzewania lub w wieku dorosłym, po zakończeniu wzrostu można zastosować zabieg chirurgiczny znany jako awans szczękowo-żuchwowy (MMA), aby przesunąć obie szczęki do przodu.
Zaletą tej techniki jest to, że aparaty ortodontyczne nie są potrzebne do wyrównania zębów. (W przeciwieństwie do tego, w chirurgii Burnetta zastosowano osteotomię żuchwy, w której szczęka jest w rzeczywistości odłączana i przesuwana do przodu w jednej jednostce.) The (Główną wadą operacji są koszty: od 50 000 do 100 000 USD, a czasami nawet wyższe.) retrognatia powoduje bezdech senny, zwykle pomagają standardowe leczenie, takie jak ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP) i aparat doustny.
TMJ, w przeciwieństwie do tego, jest często trudniejsze w leczeniu i może obejmować leki przeciwzapalne, okłady z lodu, masaż, techniki relaksacyjne i unikanie nadmiernego mielenia lub żucia.
Urządzenia doustne (znane jako szyny dentystyczne lub płytki do gryzienia) są również dostępne w przypadku poważniejszych przypadków.
Jeśli niepokoi Cię wpływ ułożenia żuchwy na zdrowie, porozmawiaj z lekarzem lub dentystą, którzy mogą udzielić porady na temat leczenia chirurgicznego i niechirurgicznego.
