Retrolisteza to ruch kręgosłupa w stosunku do kręgu pod nim. Historycznie, retrolisteza była postrzegana jako nie mająca znaczenia klinicznego. Jednak w miarę kontynuowania prac badawczych powstają skojarzenia z bólem, zmniejszoną funkcjonalnością i zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa.
Na przykład, badanie z 2003 roku opublikowane w The Spine Journal wykazało, że Afroamerykanki miały od 2 do 3 razy więcej anterolisthesis (przedni poślizg kręgosłupa) niż ich kaukaskie odpowiedniki.
Anterolisteza nie wpłynęła negatywnie na ich funkcję pleców. To samo badanie wykazało również, że retrolisteza (zacofanie kręgosłupa) była znacznie mniej powszechna w tej samej społeczności (4%), ale spowodowała zmniejszenie funkcjonowania pleców uczestników. Badanie opublikowane w wydaniu z marca 2015 r.
Journal of the Korean Neurosurgical Society zidentyfikowało retrolistyczną kompensację, która porusza kręgiem do tyłu, gdy kręgosłup i miednica są zbyt mocno odchylone do przodu w płaszczyźnie przód / tył. Naukowcy twierdzą, że niewielki stopień lordozy lędźwiowej i / lub mały kąt pochylenia miednicy może wywołać powstanie retrolistuzy. Chirurgia kręgosłupa i retrolizacja
W badaniu z 2007 r. Opublikowanym w
Spine Journal badacze ocenili 125 pacjentów poddanych dysektomii L5-S1. Ich celem było szukanie obecności retrolisthesis. Okazało się, że prawie 1/4 pacjentów biorących udział w badaniu miało to odwrotne poślizgnięcie L5 nad S1.Jeśli masz retrolistę, wyniki te nie oznaczają automatycznie, że będziesz mieć więcej bólu niż ktoś, kto tego nie robi. Naukowcy odkryli, że przed discectomią objawy doświadczane przez obie grupy (tj. Bez retrolistacji i bez) były w przybliżeniu równe.
Naukowcy zbadali również zmiany w strukturach kręgosłupa towarzyszące przypadkom retrolistacji.
Ogólnie stwierdzili, że obecność retrolisteza nie odpowiadała większej częstości występowania zwyrodnieniowej choroby dysków lub zmian zwyrodnieniowych w pierścieniu kostnym w tylnej części kręgu.
Retrofizacja może wystąpić z powodu operacji. W innym badaniu opublikowanym w
Spine Journal w 2013 r. Odkryto, że 4 lata po discektomii ból po retrolistyce pojawił się po raz pierwszy lub pogarszał się. To samo dotyczy fizycznego funkcjonowania.Podobnie jak w przypadku badania Dartmouth, wyniki pacjentów po retrolistyce, u których wykonano dyskietkę, były porównywalne z wynikami pacjentów bez niego. Tym razem wyniki obejmowały czas operacji, ilość utraconej krwi, czas spędzony w szpitalu lub placówce ambulatoryjnej, komplikacje, konieczność dodatkowej chirurgii kręgosłupa i / lub nawracające przepukliny dysku.
Kolejne badanie (opublikowane w grudniowym wydaniu
Journal ofNeurosurgery: Spine)dowiodło, że zabieg chirurgiczny może nie być odpowiedni dla pacjentów, którzy mieli retrolisthesis większy niż 7,2% podczas rozszerzania (back arching). Powodem było to, że retrolistyka w tych przypadkach zwiększała ryzyko dla pacjentów po chirurgicznym przepuklinach krążka lędźwiowego. (Operacja, o której mowa, była dwustronną laminektomią, wraz z usunięciem więzadła podparcia bocznego).Kto otrzymuje retrolistezę?
Jaki rodzaj pacjenta otrzymuje retrolistezę? W badaniu z 2007 roku, o którym wspomniano powyżej, stwierdzono, że obecność retrolisteza była zgodna dla wszystkich typów pacjentów – niezależnie od tego, czy byli to starzy, młodzi, mężczyźni, kobiety, palacze, czy nie, wykształceni lub mniej i niezależnie od rasy.
To powiedziawszy, ludzie z retrolisthesis były bardziej skłonni do przyjmowania comp pracowników. A wiek był czynnikiem u tych, którzy mieli zmiany kręgosłupa i / lub zwyrodnieniową chorobę dyskową (zarówno z retrolizą, jak i bez niej). Może tak być, ponieważ, ogólnie, takie zmiany są związane z wiekiem.
I wreszcie, uczestnicy badania, którzy mieli zmiany w kręgu, zwykle byli palaczami, a także zwykle nie mieli ubezpieczenia.
